2. BöLüm

72 27 15
                                    

Zar zor kendime geldiğimde ağzımı kapatan ellerimi indirip yanına koştum. Deli gibi ağlıyordum, çok korkmuştum.
Etrafımız kalabalıklaşmış ve herkes bize bakıyordu. "Ambulansı arayın" diye bağırarak Sarp'ın başını kollarımın arasına aldım.

" Sarp, aşkım bak ambulans gelecek şimdi. İyi olacaksın ne olur sana bir şey olmasına izin vermeyeceğim. Bu kadar kısa sürede mi diyeceksin ama, galiba ben" dedim ve yutkunarak devam ettim sözlerime "Seni seviyorum"

Daha sonra etrafıma baktım herkes bize acıyan gözlerle bakıyordu.
" Tekrar arayın şu allahın cezası ambulansı nerde kaldı" diye bağırarak Sarp'a bakıyordum. Başından kan geliyordu. Zor çıkan sesiyle bana bir şeyler söylemek istiyor ama gücünü toparlayamıyordu. İyice dikkat kesilip kulağımı dudaklarına yaklaştırdığımda bana "bende seni seviyorum, üzme kendini seni bırakmayacağım" dediğini duydum. Yüzüme buruk bir gülümseme yerleştirerek ona baktım ve ambulansın sesini duydum. Ambulans geldiğinde hemen beni uzaklaştırdılar ve sedye ile ambulansa taşıdılar Sarp'ı.
"Bende geliyorum" deyip ambulansa bindim ve hızla hastaneye doğru gitmeye başladık.


Deniz

Olayın şaşkınlığıyla arabayı eve sürmüş ve kendimi odama zor atmıştım.

"Allahım ben şimdi ne yapacağım? Olay kazaydı tamam, ama neden durmadım, nasıl durmam! Nasıl bir anlık şaşkınlığıma kurban gidip yardım etmedim onlara? Hem de benim yüzümden olmuşken" diye binlerce soru kafamda dönüp dolaşırken telefonum çaldı. Arayan Serdardı.

" Alo abi nasıl oldun? Daha iyi misin? " gibi bir şeyler söylüyordu ama kafamdaki uğultulardan söylediklerine kulak veremiyordum. Ben cevap vermeyince "Deniz iyi misin? " dedi. "Değilim" diyebildim sadece " Geliyorum, gelince konuşuruz" dedi. "Tamam" diyebildim zor çıkan sesimle.

Yaklaşık yarım saat sonra Serdar gelmişti. Odama kapı çalmadan dalarak "neler oluyor" dedi ve ekledi.
"2 alkolle bu duruma gelecek adam değilsin sen. Ne bu halin oğlum? Dağılmışsın! Alttarafı 2 3 saat yalnız bıraktım seni şu haline bak üstünden kamyon geçmiş gibi" dedi.

"Ah keşke kamyon geçseydi " dedim içimden. Kendimi biraz olsun toparlayıp Serdara olan biteni anlattım. Ağzı açık dinliyordu beni.

"Ne yaptın lan sen? " diye mırıldandı. Ve bir kaç saniyenin ardından sözlerine devam etti.

"Allah kahretsin! Dua et seni görmüş, plakayı almış olmasınlar Deniz. Yoksa seni Emin amca bile kurtaramaz! " dedi sinirle.

"Ben gidiyorum" dedim.

Serdar bana ters ters bakarak,
"oldu tabi git, seni bir gören olmuşsa yaka paça götürsünler Deniz" dedi sinirle bağırarak.

"Böyle kaçamam Serdar! Hem hastaneye gidip durumunu öğrenmem lazım" dedim ve elime arabanın anahtarlarını alarak hızla çıktım kapıdan.

NEFES Sancak

Hastaneye vardığımızda acilen sedyeyle içeriye taşıdılar. Ailesine haber vermem gerekiyordu ama nasıl söyleyeceğimi bilemiyordum. Telefonu çantamdan çıkardım ve Sarp'ın annesini rehberde aramaya başladım.
Bir kaç saniyenin ardından bulduğumda gözlerimi sol elimle silerek numaranın üzerine aramak için bastım ve kulağıma tutarak açmalarını bekledim. 1 2 çalmanın ardından telefon açılmıştı.

N£F£S• (ASKIDA)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin