N£F£S• (ASKIDA)

N£F£S ¶

•Arkadaşlar sizden lütfen biraz emeğe saygı bekliyorum. Bölümlere yorum ve beğeni yaparsanız çok sevinirim. Bölümlere sadece bakıp geçmek hiç hoş değil! Empati modlarınızı açarsanız beni anlayacağınıza eminim😉
Kusura bakmayın ama yazmak zorunda bıraktınız beni.

👆👆👆

Sizleri çok seviyorum🖤
İyi bakın kendinize👈😊😘

~•~•~

Multimedya Nefes

Her rüya izini bırakır ardında. Gerçekle yüzleşirken son nefeslerini derin derin almaya çalışırcasına bir savaş vardı adeta. Neden böyle hisseder ki insan, alışılmışlıklar gün yüzüne vururken?

Ölü bir bedenin toprakla savaşı gibiydi. Öyle ıslak ve çaresiz. Toprak kokuyordu bu adam. İçinde barındırdıklarından habersiz. Zordu! Yolu, yordamı. Kötüyüm diyene iyilik vaad edecek kadar da huzur vaad ediyordu.

Geniş omuzları, dar gömleğinden bile kendini gösteren geniş kasları kusursuzluğunu gözler önüne seriyordu. Gür kumral saçları erkeksi teni küçük gözlerine fazlaca uyum sağlarken uzun boyu, özgü kokusuyla etkilenmemek oldukça zordu.

Küçük gözleri, pürüzsüz teni, insanı varlığıyla ısıtacak kadar kaslı gövdesiyle görsel bir şölen vaad ediyordu âdeta.

Gözlerimi isteksizce daldığım gözlerden çekerken nefes alış verişlerimin hızlandığını fark ettim. Yutkunarak önümdeki dosyaları karıştırmaya başladım.

💮💮💮

Saate baktığımda 12.32 olduğunu gördüm. Telefonumun çalan sesi kulaklarıma dolarken hemen açıp kulağıma götürdüm telefonu.

"Efendim Sarp "

"Ne yapıyorsun canım? "

"Dosyaların arasında kendimi unutmak üzereyim" dedim sitemkar bir tavırla.

Gelen gülümseme sesinin ardından cevap da gecikmedi. "O zaman seni bir öğlen yemeğine kaçırabilirim "

"Valla hiç hayır diyemeyeceğim" dedim.

"Tamamdır aşkım 10 dakikaya oradayım."

"Tamam" dedikten sonra telefonu kapattım. Hazırladığım dosyaları elimle toparlayıp Deniz beyin odasına doğru ilerledim.
Kapıyı çalarak içeri geçtiğimde Deniz bey'in sinirleri yatışmış gibi duruyordu.

"Gel Nefes" dedi sakin tavrıyla. Elimde ki dosyaları masadan dolanıp yanına giderek masaya bıraktım. Eğilerek dosyaların içinde imzalanacak yerleri gösterip imzalamasını bekledim. Son imzayı attığında ona ne kadar yakınlaştığımı fark etmemiştim bile. Bir şey söylemek için başını kaldırdığında bende dosyaları toparlamaya çalışıyordum.

Onun başını kaldırmasıyla yüzlerimizin arasında milimler kalmıştı ki öylece bana bakarken yüzümün alev aldığına yemin edebilirdim. Gözleri dudaklarıma kayarken nefes alış verişlerimin hızlandığını fark ettim.

"Be-ben dosyaları götüreyim" demem üzerine hızla kapıya doğru yöneldim. Bir kaç adım sonra duyduğum sesle arkama dönmek zorunda kalmıştım.