To Nie Moja Decyzja

(30) Życie to nie bajka...

Dlaczego życie musi mnie tak męczyć?! Za co?! Za co...

Dziś wypisują mnie ze szpitala. Pierwszy dzień na wózku inwalidzkim! Jej!

Najpierw białaczka, ciąża i teraz to! No może jeszcze wzrok stracę?!

Gdyby nie Adrian już bym nie żyła. Kocham go i nie chcę oddać go żadnej innej dziewczynie. Nigdy.

Pojechałam do domu rodziców Adriana. Chciałam zabrać swoje rzeczy i iść, a raczej pojechać.. Dokąd? Nie wiem... pod most?

-Ej, wszystko się ułoży.-powiedział mój kochany chłopak i mnie przytulił.

-Nie, Adrian. Nie wmawiaj tego mnie ani sobie. Dobrze wiesz, że nie dotrwam do 9 miesiąca ciąży. I może nawet nie urodzę nam tego dziecka. Nie dam rady rozumiesz?

-Każdy z nas ma inaczej świat poukładany. Nie możesz winić za to siebie i nastawiać się negatywnie na to co będzie. Poza tym choroba wystąpiła tak?-odpowiedział mi Adrian, patrząc mi w oczy.

-Życie to nie bajka...-odpowiedziałam tylko i położyłam się na łóżku.

Po dziwnej wymianie zdań Adrian wyszedł gdzieś, a ja zostałam sama.

Czy można zapanować nad chorobami aby nie dosięgnęły właśnie Ciebie?

Nie wiem.

Leżałam tak i leżałam i w końcu przyszedł Adrian. Chciał wziąć mnie na ręce i zanieść na obiad. Mimo że tego nie chciałam, zrobił to, a ja strzeliłam focha.

Długo by opowiadać jak było na obiedzie. Po prostu nie odzywałam się do nikogo. Potem wyjechałam na wózku przed dom. Nagle telefon zaczął mi wibrować.

-Halo?... Tak to ja.... Kiedy?.... Rozumiem.... Dobrze, dziękuje do widzenia.

Dzwonili z policji kazali mi ponownie złożyć zeznania przeciwko matce, ale tym razem przed sądem.

Tym czasem, cieszyłam się zapachem skoszonej trawy i chłodnym powiewem wiatru. Promienie słońca ogrzewały moją twarz. Poczułam, że mogę chodzić... ale to tylko bajka.

-Alina?-zapytał głos który dobrze znałam.

Znałam go aż za dobrze. Myślałam, że już nigdy go nie spotkam. Myślałam że od niego uciekłam... ale...

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Hajo!
Słuchajcie tak sobie to ostatnio czytałam i... zdałam sobie sprawę jakie głupoty wypisywałam w poprzednich rozdziałach. Więc zrobię remont. Nie jestem w stanie określić Wam jak długo on będzie trwał.

Dla jasności przypominam:
-podczas remontu nie dodaje innych rozdziałów

-poprawiam błędy zaznaczone w komentarzach i ogólnie

-Nie zawieszam tej książki, po prostu robię przerwę na analizowanie każdego rozdziału jeszcze raz.

Ciekawe czy ktoś w ogóle to czyta...

Bajo.