Okul Bitti Mi?

---> 14 - İtiraf Ediyorum..! <---

Mert bana hesap soran gözlerle bakarken yerin dibine girmemek için zor tutuyordum kendimi. Nasıl açıklayacaktım ona bunu? 'Aklıma sen geldin, devamı böyle oldu.' diyemezdim. Dersem çok daha farklı şeyler anlaşılırdı. Ve ben bunu istemiyordum. Hem rezil olmayacağım, hem de onun bu öfkesinden arınacağı bir açıklama yapmam lazımdı. Ama bunun mantıklı bir açıklaması yoktu.

"Sana bunun ne olduğunu sordum Derin!" Mert'in sesi beni düşüncelerimden ayırırken ona baktım. Oldukça öfkeliydi ve öfkeli olmakta haklıydı da. Yine de suçumu hemen kabullenemezdim.

"Herhalde körsün, sana nasıl benzeyebilir bu resimdeki yüz? Saçmalama bence."

"Derin, asıl sen saçmalamayı bırak ve bana doğru düzgün bir açıklama yap!" Öfkeli sesi beni endişelendirirken yapacağım açıklamayı düşünüyordum ki aklıma birden çirkefleşmek geldi. Belki bu şekilde davranırsam mevzu kapanabilirdi.

"Aaa ama yeter ya, kolumu felç ettin be resmen!" Diyerek mahallenin cırlak sesli teyzelerinin dizi izleme seansına döndürmüştüm ortalığı. Devamında saçmalamasam iyiydi. "Sana hesap mı vereceğim ben be! Sen kim oluyorsun da benden hesap soruyorsun! Evet sana benziyor, seni köpeğe benzettim çünkü seni sevmiyorum! Bu yüzden seni köpeğe benzettim, oldu mu! Tamam mı!" Diyerek mükemmel yalan uydurma kabiliyetimle bir tartışmanın daha içine etmiş bulunmaktaydım. Resmen yaptığını sıvama gibi bir şeye dönmüştü durum, kurtaracağım derken daha da çıkmaza sürüklemiştim olayı.

"Derin, sen iyi değilsin. Ne zamandır temizlik malzemeleriyle iç içesin, çamaşır suyuyla deterjanları karıştırıp kafayı mı buldun bilmiyorum ama benimle dışarıya geliyorsun, hava alman lazım!"

"Ya dur, bırak! Çekmesene kolumu, acıtıyorsun! Hem bu üstümdeki kıyafetlerle mi dışarı çıkacağım!?"

"Peki, o zaman ben seni aşağıda bekliyorum. Üstünü değiştirip aşağıya yanıma geliyorsun, tamam mı!"

"Ulan kene gibi yapıştın, tamam git artık, geleceğim ben!"

"Bekliyorum!" Deyip odadan çıktı. Derin sen napıyorsun kızım ya? Seni köpeğe benzetiyorum, sevmiyorum nedir? Resmen çocuğun suratına çemkirmiştim. Oldu olacak 'Sana aslında uzun süredir itiraf etmem lazımdı, seni köpekler getirdi. Bir ailen yoktu Mert, üzgünüm.' Deseydim. Bir de aşağıda bekliyordu beni, en iyisi kapıya tekrar dayanmadan benim aşağıya inmem olacaktı sanırım.

《》《》《》

"Nihayet gelebildin, altı üstü bir şeyler giyinecektin."

"Geldim işte uzatma."

"Tamam, benimle geliyorsun küçük hanım." Diyerek kolumdan tutup çekmeye başladı.

"Ya senin amacın ne! Kolumla ne alıp veremediğin var senin arkadaşım?"

Mert yürümeye devam ederken bana doğru döndü ve gülümsedi, gülümsemesiyle karşıdan gelen birisine çarpması bir oldu.

"Önüne baksana lan gerizekalı!"

"Kusura bakma kardeşim, yanlışlıkla oldu."

"Ne yanlışlığı lan, sevgiline bakacağına yoluna baksana hayvan herif!"

"Bak arkadaşım ağır oluyor, benim sinirimi bozma elimden bir kaza çıkacak şimdi. Kusura bakma dedik, özrümüzü diledik uzatma işte."

"Bozarsam nolur lan?" Çocuğun ağzını gere gere konuşmasına Mert daha fazla dayanamayıp kafa attı.

"İşte bu olur."

Çocuk yerden kalkıp eliyle burnuna dokunduktan sonra önce kana, sonra bize baktı. Ardından konuşmaya başladı.