I'm A Warrior (dutch)

Hoofdstuk 8

Ik lig op mijn bed, Mike liep meteen naar zijn kamer zonder meer iets te zeggen. Hij leek geschrokken maar toch ook wel zo kalm. Over een paar maanden word ik ook 18 ik vraag me af wat er voor mij dan te wachten staat. Ik sta op en kleed me om in mijn pyjama. Ik sluit mijn ogen en probeer alles wat de afgelopen tijd is gebeurd op een rijtje zetten.

Er zijn 2 dagen voorbij gegaan, we hebben getraind maar ik moest de hele tijd denken aan laatst. Mike zelf is er niet over begonnen, hij doet zelfs alsof er niks is gebeurt. Ik word ruw uit mijn gedachten gehaald door een op mijn bed springende Claudia. 'Clau ik vind je echt heel aardig, maar please ga van mijn bed af voordat ik je eraf gooi' zeg ik nog half slapend. 'WE GAAN VANDAAG WEER NAAR SCHOOOOL!' schreeuwt ze blij terwijl ze van mijn bed afspringt. Dit kind is dus blijkbaar blij dat we weer naar school gaan. 'Waarom ben je daar zo blij om?' Vraag ik. 'Het is toch geweldig om nieuwe dingen te leren?!' Zegt ze blij. 'Helemaal geweldig' antwoord ik sarcastisch. Ze kijkt me een beetje raar aan en loopt dan mijn kamer uit.

De herfst is aangebroken dus ik moet wat warms aantrekken maar toch weer niet te warm. Ik ben net klaar met mijn ochtend routine en sta nu een beetje verloren voor mijn kledingkast. Ze hebben wel wat van mijn kleding hier laten brengen, maar niet alles. Claudia had nog beloofd om te gaan shoppen, maar dat is er nog niet echt van gekomen. Na lang zoeken heb ik iets kunnen vinden dat nog best leuk staat. Ik heb een bordeaux rode trui aan met een zwarte broek. (Zie bovenaan). Ik pak nog even snel mijn tas on en loop dan naar beneden.

Als ik in de eetkamer aankom zit er niemand, de tafel is ook niet gedekt. Ze zouden me toch niet vergeten zijn? Ik kijk op mijn mobiel hoe laat het is, 7:30 dat zou eigenlijk moeten betekenen dat we nog een kwartier hebben. Ik loop dichter naar de tafel toe en zie er een briefje op liggen 'we zijn in de keuken xoxo de knapste jongen van het hele universum' ik rol met mijn ogen, typisch Ace.

In de keuken zit iedereen om het keuk-eiland te ontbijten. Will zat zoals gewoonlijk een krant te lezen en Ace was druk bezig een verhaal te vertellen aan Mike. Ik loop naar de koelkast en pak er wat yoghurt uit. Als ik ook ga zitten begint Claudia tegen me te praten 'Dus ik dacht zo , na school leek het je misschien leuk om te gaan shop-' ze word afgekapt door Ace die er doorheen begint schreeuwen. 'IK WIL OOOOK MEEEEE' hij klinkt net als een kleine peuter. Iedereen moet lachen, 'prima Acie jij mag ook mee' zeg ik op een kinderlijke toon. Als ik even op mijn mobiel kijk zie ik dat het al 8:05 is! Het is sowieso al 20 min rijden naar school, we gaan het nooit meer redden. 'Ik weet niet hoor, maar volgens mij moeten we om 8:20 op school zijn' zeg ik een beetje wanhopig. Ze beginnen allemaal te lachen. 'Wat zitten jullie nou allemaal te lachen' snauw ik. 'Geloof me, als we nu gaan zijn nog prima op tijd' zeg Mike grijnzend.

Wanneer we de gang inlopen staat iedereen naar ons te kijken. Ik kijk naar Mike die een beetje grijnzend voor zich uitstaart. Als ik weer voor me uitkijk zie ik Micha staan, ze kijkt een beetje verdrietig en verbaasd. Ik maak aanstalten om naar haar toe te lopen maar ze loopt weg, ik laat me dus echt niet zo makkelijk  afschudden. Ik zie haar nog net de meisjes wc inlopen. 'Mich ben je hier?' Zeg ik terwijl ik naar binnen loop. 'Ga weg!' Hoor ik haar roepen vanuit het laatste hokje. 'Mich wat is er? Je weet toch dat je me alles kan vertellen?' Ik klop op de deur, die opeens openvliegt. 'Je iets zeggen?! Je bent hier nog maar 1 week ofzo en je laat me nu al achter voor een stel arrogante knappe mensen!' Schreeuwt ze boos naar me. 'Mich ik ben nog steeds je beste vrie-' 'mijn beste vriendin?! Mijn beste vriendin zou niet 2weken lang niets van zich laten horen!'  Ze kijkt me boos aan. 'Ik had gewoon wat tijd nodig om weer te wennen, en het was toeval dat ik Claudia tegenkwam tijdens boodschappen doen. Zij heeft me toen voorgesteld aan de anderen' 'En ze vroegen me toevallig of ze me vandaag naar school konden brengen' ik zie haar ogen een beetje waterig worden, ik haat het om tegen haar te liegen maar dit is gewoon veiliger voor ons beiden. 'Je bent sinds je hier terug bent al anders gaan gedragen, afwezig maar toch de hele tijd paraat. En nu ga je ook nog eens tegen me liegen? Sorry Juul, je bent écht mijn beste vriendin maar als je me niet vertrouwd dan weet ik ook niet hoe onze vriendschap verder moet' ik ben sprakeloos, ik heb Micha nog nooit zo verdrietig gezien. Zonder nog wat te zeggen loopt Micha de wc uit, ik blijf een beetje radeloos achter.

Ik loop richting het klaslokaal, ik ben sowieso te laat maar dat maakt niet uit, ik kan nog steeds niet echt bevatten wat er net gebeurd is. Ik zou haar zo graag alles willen vertellen maar dat is niet veilig voor haar, en het gaat tegen de regels in. Als ik het bordje zie waar 155 op staat stop ik met lopen, ik heb hier les alleen wel met Micha. Zal ik gewoon niet gaan? Nee ik heb geen zin om 2 uur na te blijven. Ik neem een diepe zucht en loop dan het klaslokaal binnen.

~pov Mike~   (Keertje wat anders😉)

Ik sta een beetje verveeld naar buiten te kijken, deze man kan ook nooit zijn mond houden. Ik zit naast niemand, niemand durft naast me te zitten. De rest zit in andere lessen, Ace en Will hebben nu aardrijkskunde, Claudia heeft wiskunde en van Jules heb ik geen idee. Ik weet niet wat er met Jules is maar ze heeft iets, iets wat ik nog nooit eerder heb gezien. Na die ene avond is ze wel anders, als ze alleen maar wist dat- 'Meneer de Winter zou je kunnen antwoorden op de vraag' ik zucht diep, als deze man nou al wist dat ik dit allemaal al kan dan zou hij stoppen met zeiken. 'Je berekent de weerstand door: R= U:I' ik kijk triomfantelijk naar de docent die me een beetje verbaasd en boos aankijkt. 'Dat was goed' hij draait zich om en schrijft weer wat op het bord. Ik wil weer wat naar buiten kijken als ik gegiechel achter me hoor. Ik kijk om en zie ik 2 meisjes me aanstaren, eentje met rood haar en eentje met blond haar. Ik meende die met het rode haar al een keertje eerder gezien te hebben.
De deur zwaait open en daar staat Jules, en zonder dat ik het zelf door heb begon ik spontaan te grijnzen.