I'm A Warrior (dutch)

Hoofdstuk 16

En ik stond daar maar, me afvragend wat er aan de hand is. En het ergste was nog wel dat Ace er rustig naast staat. Ik ren er naar toe en spring er tussen, wat ik beter niet had kunnen doen. Meteen voel ik de vuist van Will tegen mijn wang aan, ik kreun even en haal meteen mijn hand naar mijn wang. 'Oh god, gaat het Juul?' zegt hij meteen bezorgd. 'Gast rot op jij hebt wel genoeg gedaan' zegt Mike boos en duwt hem weg. 'Hou op, jullie zijn beiden verkeerd bezig, dit gaat toch nergens over?!' schreeuw ik. Ze kijken me allebei een beetje beduusd aan. 'Jullie gaan het maar eerst uit praten, wij gaan even je wang ijzen' is het eerste wat Ace zegt en pakt me dan bij mijn arm.

'Ben je gek ofzo?' zegt Ace. We staan net in de keuken, hij is in de koelkast aan het zoeken naar iets kouds. Hij pakt er een zak doperwtjes en legt het tegen mijn wang aan, ik pak het dankbaar aan. 'Ik moest toch iets doen om het te stoppen?' ik kijk hem vragend aan. 'Jij deed namelijk niets' hij zucht. 'Dit soort dingen..gebeuren soms' 'Mike heeft een tijdje geleden gezegd dat hij zou stoppen met drinken, en nu hij dat niet deed knapte er blijkbaar iets in Will' hij haalt gefrustreerd zijn hand door zijn haar. 'Maar waarom deed je dan niks?' vraag ik hem. 'Omdat ik heb geleerd om me er niet mee te bemoeien, het kan er hard aan toe gaan' 'en ik heb geen zin in een blauw oog' lacht hij. Ik moet grinniken 'zullen we weer naar buiten gaan?' hij knikt.

'Dus jullie zijn weer afgekoeld?' ik zet mijn handen in mijn zij. 'Kijk Jules we kunnen het uitleggen-' ik kap Mike af. 'Maakt me nu niet uit, ik heb genoeg van Ace gehoord' ik kijk even om naar Ace die achter me staat en glimlach naar hem. 'Het enige wat me nu boeit is dat we gaan trainen' ik kijk ze allebei even aan en loop dan naar het open veld. als ik al op de helft ben roep ik 'Komen jullie nog!' ik hoor ze achter mijn rug om grinniken en hoor al snel een stel voetstappen aansnellen.

We trainden tot het laat in de avond is, ik ben kapot. Ja ik weet het, je moet wel erg slecht in vorm zijn dat je geeneens een training kan volhouden. Nou ik zal je vertellen, deze trainingen zijn geen kinderspel. Ik zit een beetje in mijn kamer uit te rusten als er op de deur wordt geklopt. 'Binnen' de deur wordt meteen opengezwaaid en Mike komt binnen lopen. 'Ook een goede avond' zeg ik terwijl ik weer rechtop ga zitten. 'De volle maan is bijna, en we weten niet wat er gaat gebeuren' hij begint een beetje te ijsberen in mijn kamer. Ik sta meteen op en loop naar hem toe. Ik leg mijn hand op zijn schouder en voel hem iets ontspannen. 'Waarom ben je zo zenuwachtig?' vraag ik. Hij draait zich om en legt zijn handen om mijn gezicht. 'Omdat ik bang ben dat je iets overkomt' zijn gezicht komt steeds meer dichterbij, totdat het nog maar een paar millimeter van de mijne is verwijderd. 'Er zal niks gebeuren' zeg ik hem. Hij glimlacht en overbrugt dan de laatst paar millimeter tussen onze lippen. O mijn aardbeitjes. Onze kus is vurig, totdat ik het opeens een klap voor mijn hoofd voel. Wuuut. 'JUUUL WORDT WAKKER'

Ik schrik op en botst daarbij met mijn hoofd tegen die van Claudia. Het was allemaal een droom, gelukkig maar ik zou Mike nooit en te nimmer kussen. 'Hahaha gekkie wat droomde je, je tuitte je lippen helemaal' grinnikt Claudia. 'Niks' zeg ik nors en sta op. 'Wat is er?' vraag ik. 'Nou ook voor een leuke goedendag, maar we gaan eten' en ze staat meteen op en loopt de kamer uit. Ik rol mijn ogen en ga opzoek naar iets om aan te trekken, in je bh en slaapbroek naar beneden komen is niet helemaal ideaal. Ik pak een zwarte broek met een beige croptop sweater en loop naar beneden. Beneden aangekomen zit iedereen aan tafel, ik ga op mijn vertrouwde plaatsje zitten en begin aan mijn biefstuk. 'Dit is onze laatste avond hier, dus geniet er nog maar van' zegt Mike. Van schrik slik ik per ongeluk een te groot stuk biefstuk in. 'Hoe zit het met onze spullen?' ze kijken me allemaal verbaasd aan. 'Niet zo een hele gekke vraag hoor' mompel ik. 'De Hogere zorgen ervoor dat onze spullen in ons nieuwe verblijf komen' zegt Claudia. 'En dat is waar?' ze beginnen allemaal te grijnzen. 'Thuis' zegt Ace, wat lekker duidelijk

De rest van het maal werd er niet meer heel veel gezegd, iedereen was een beetje in zichzelf gekeerd. Ik vraag me af wat voor hun 'thuis' is. Bedoelen ze dan een stad? Het kan nooit zijn dat ze allemaal uit hetzelfde huis komen. Naja ik zie het morgen wel. Morgen, de dag die voor tenminste 1 persoon zijn einde zal worden. Ik stap in mijn pyjama en ga in mijn bed liggen. De dekens zijn nog koud, maar dat maakt mij op dit moment niks uit.

Oke het is een beetje een tijd sprongetje maar dat maakt niet uit. Onze dag was namelijk niet heel veel bijzonders. We hebben al onze spullen gepakt en onze wapens schoongemaakt, ik ben er wel achter gekomen dat iedereen hier een specialiteit heeft. Voor Ace is dat zijn pijl en boog. Will is eigenlijk het best in praten, ook wel manipuleren. Maar hij kan ook prima overweg met geweren. En Mike is goed in eigenlijk alles, volgens mij heeft hij geen zwakke punten. Behalve de boog, hij zei dat hij dat haatte. Nadat hij dat had gezegd barstte Ace in lachen uit, ik keek ze nog even apart aan maar heb het toen laten rusten. En hier sta ik dan, ik heb een zwarte skinny jeans aan met een zwarte top en een zwart leren jasje. Ja ik weet het helemaal zwart, maar dan val ik niet op. 'Jules let op' ik word uit mijn gedachten gehaald door Ace. We lopen door het bos, onze wapens paraat. 'Op een grote open plek hier iets verderop zie ik een grote warmte vlek' hoor ik Claudia in mijn oortje zeggen. Zij heeft een drone thuis opgelaten en zit nu in een busje een paar kilometer verderop. Wanneer we de open plek oplopen zie ik het meest afgrijselijke wat ik ooit heb gezien.