" Channn... ထေတာ့။ "
ႏိုးေနတာ ၾကာပီျဖစ္ေသာ္လည္း လာမႏိႈးမခ်င္း မထဘဲ ေပကပ္ေနတဲ့ ေကာင္ေလးကို Baekhyun ႏိႈးလိုက္ရပါသည္။
" popo ေပး ~ "
မ်က္လံုးလည္းမဖြင့္ေသး ၊ ခႏၶာကိုယ္ ကို လည္း ပက္လက္လွဲေနရာမွ မထေသးဘဲ Chanyeol ႏႈတ္ခမ္းစူထားသည္။
" Aish!! ညစ္ပတ္ေလး~ 😘"
ကေလးဆိုး ရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းထူထူေလးကို သူ႔ႏႈတ္ခမ္းပါးေလးနဲ႔ စကၠန္႔မွ် ထိကပ္ေပးလိုက္သည္။
အဲ့ဒီေတာ့မွ ေက်ေက်နပ္နပ္နဲ႔ ေရခိ်ဳးခန္းထဲ ဝင္သြား႐ွာသည့္ ကိုယ္ေတာ္ေလး ပတ္ခ်န္း~
" coffee? coffee? Where's coffee? "
" coffee မေသာက္ရဘူးလို႔ ေျပာထားတယ္ေလ။ မေတာ္ စာေမးပြဲ ေျဖေနတုန္း ရင္ေတြဘာေတြ တုန္ေနမွျဖင့္~ Andwe!! Andwe !!! "
" ဟြန္းးးး... အဲ့ ေကာ္ဖီ အရင္က စာေမးပြဲ ေျဖခါနီးတုန္းက သူပဲလာတိုက္ပီးေတာ့။ ခုက်မွ -.- "
" ေဟးးးး အရင္နဲ႔အခုနဲ႔ မတူဘူး။ စားစရာ႐ွိ ျမန္ျမန္စား! ပီးရင္ ေက်ာင္းကို ကားနဲ႔ပဲ သြားရမယ္။ ေနာက္က်ေနပီ.."
အဲ့လိုေျပာလိုက္ေတာ့မွ ေပါင္မုန္႔ခ်ပ္ေတြ အတင္း ပါးစပ္ထဲ ထိုးထည့္ ၊ ေကြကာေတြ အတင္းမိ်ဳခ်ျဖင့္ ရြဲ႔ေနေသာေကာင္ေလးကို Baekhyun ျပံဳးၾကည့္မိသည္။
ေနာက္ဆံုးစာေမးပြဲႀကီး ၊ သူတို႔ရဲ႕ ေနာက္ဆံုးေတြ႔ဆံုမႈ ။
Chanyeol ရဲ႕ မိဘႏွစ္ပါးကို သြားေတြ႔ပီး ေတာင္းဆိုထားရသည္ေလ။
Chann.. သူ စာေမးပြဲ အတြင္း ဘာ စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ မွ မ႐ွိဘဲ ေအးေဆးစြာ ေျဖဆိုႏိုင္ဖို႔။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ စာေမးပြဲ မေျဖခင္ သံုးရက္ေလာက္ အလိုတည္းက သူ႔အိမ္ေရာက္လာခဲ့ေသာ ေကာင္ေလး။
" သြားပီ!!! 😒 "
ေကာ္ဖီ မေသာက္ရလို႔ စိတ္ေကာက္ေနတဲ့ ကေလးက ေက်ာင္းဝင္းအတြင္း ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ကားေပၚကဆင္းဖို႔ျပင္သည္။
" ေနဦး.. 😚 ေသခ်ာေျဖလာခဲ့ေနာ္ ! "
အနမ္းတစ္ပြင့္နဲ႔ ေခ်ာ့လိုက္ခိ်န္မွာေတာ့ ေကာင္ေလးမ်က္ႏွာက မိုးထိပန္းလို လန္းသြားေလသည္။
