Sır perdeleri

78 7 1
                                    

Şuan karşımda dikilen Bahadır mıydı yanlış mı görüyordum. Doğru görüyor olsam bile bu bir şey değiştirmezdi çünkü oldukça sinirliydim.

''Beklettim sanırım.''

''Seni beklemiyordum!''

''Peki ya kimi bekliyordun?''

Birden ne diyeceğim konusunda şaşırıp kalmıştım. Onu bekliyordum evet, ama bunu ona söyleyemezdim. Eğer söylersem egosuyla uğraşmak zorunda kalırdım. Merdivenlerden sesler geldiğini duyduğumda buraya birilerinin geldiğini anlamam geç olmadı. Merdivenlerden gelen Serhat'tı. Serhat benim çocukluk arkadaşımdı. Her günümüz beraber oyun oynarken geçerdi küçükken. Şimdi büyümüştük ama hala aynı mahallede ve aynı dostluğu koruyorduk. Kesin Elif derslere girmediğimi, bütün gün burada olduğumu söylemişti ve Serhat da hesap sormaya gelmişti.

Birden aklıma bir film şeridi geldi. Evet buldum!

''Ahsen sana diyorum kimi bekliyordun?''

''Bak, işte geliyor kendisi de'' deyiverdim bir anda ve gidip Serhat'ın yanağına bir öpücük kondurdum.

''Tanıştırayım. Serhat benim erkek arkadaşım, Serhat bu arkadaş da Bahadır.''

Bahadır'ın yüzünün rengi bir anda atmıştı. Bunu fark edebiliyordum. Serhat'ta şaşkındı bu söylediklerime ama beni bozmamak için anlatmamı beklemeyi tercih etti.

''Biliyor musun Bahadır? Serhat da çok iyi tenis oynar.''

''Ha öyle mi? O zaman bir maç yapalım da eğlenelim, eğer bir işiniz yoksa!''

Bahadır neden bu kadar sinirli davranıyordu gerçekten anlamakta zorluk çekiyordum. Bu çocuğu uzaktan izleyen bendim, ama benim için savaşlar ilan eden o. Neler oluyor diye düşünürken ikisinin de çoktan tenis salonuna girdiğini gördüm. Ve fark ettim ki Serhat da oldukça sinirliydi. Oturup onları izlemeye karar verdim.

Gerçekten çok iyi oynuyorlardı ama konu bu değildi. Resmen birbirlerine ölümcül bakış atıyorlardı. Bir şey yapmam gerekiyordu gecikmeden.

''Serhat! Babam aradı eve gelmemi söylüyor. Gidebilir miyiz?''

Son çareyi böyle bir yalanla bulmuştum. Serhat'ın tepkisini ölçmeye çalışıyordum. Bahadır Serhat'a yaklaştı. Ve kulağına bir şeyler fısıldadı. Serhat'ı alıp gitmem gerekiyordu. Aşağı inip Serhat'ı kolundan tutup acele etmemiz gerektiğini söyledim. Ve oradan öylece ayrıldık. Eve gidinceye kadar ne Serhat konuştu ne de ben. Aklım hala Bahadır'daydı. Neden Serhat'a çıkışmıştı? Aklım almıyordu.

Eve gelmiştim. Kendimi yatağıma attım. Sonradan Bahadır'la ilgili bir şeyler araştırmanın daha kolay olacağı aklıma geldi. Sosyal medya hesaplarında gezindim.

Bahadır Esen

*18 yaşında

*En sevdiği hobisi resim

Baktığım kadarıyla pek sosyal medyada aktif birisi değildi. Of...

Bugün epeyce yorulmuştum. Saat daha 20.18'di ama epey uykum vardı. Başımı yastığa koydum tam uyuyacaktım ki telefon çalmaya başladı. Arayan Serhat'tı. Hemen açtım. Ağlıyordu.

''Neyin var Serhat, ne oldu?''

''Ahsen benim sana bir şey vermem gerek hem de bu akşam. Kardeşimle gönderiyorum sizin eve müsait misin?''

''Evet, tabii ki sen de gel istersen konuşuruz''

''Hayır, ama gönderdiklerime bakmanı isterim.''

BABAMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin