Kidnapped /L.S/

9

Louis's pov

De auto stopte plots en ik keek op. We waren bij het winkelcentrum. Harry stapte uit de auto en trok mij mee. 

"Luister goed. Als je ook maar denkt aan weglopen, dan kom je hier niet levend vanaf. Verder wil ik dat je constant in mijn buurt bent. Begrepen?" siste hij.

Ik knikte en hij trok me mee naar een supermarkt. Hij pakte een karretje en liep naar binnen, op de voet gevolgd door mij. We liepen naar de fruitafdeling en Harry bekeek het fruit. Na een minuutje pakte hij een paar bananen (*smirk*) en een paar appels en liep hij weer door. We kwamen bij de melk en eieren en Harry pakte een paar flessen melk. Het gevoel in mijn maag dat ik al had sinds we vertrokken werd steeds erger. We liepen door naar de chipsafdeling en Harry stond te twijfelen over welke soort hij mee zou nemen. 

Plotseling werd mij duidelijk waarom ik dat gevoel had. Zayn. Hij liep met een andere jongen door het gangpad. 

"Meneer" zei ik zacht.

Harry reageerde niet. 

"Harry?" vroeg ik.

Harry draaide zich abrupt om en keek me boos aan.

"Hoe- oh shit.. Doe je capuchon op en als hij je aanspreekt, praat dan met een zwaardere stem" beval hij toen hij Zayn zag lopen. 

Ik knikte en de zenuwen en het angst vloog door mijn lijf. Zayn kwam deze kant op en bleef naast ons staan. Hij keek twijfelend naar de zakken chips.

"Pardon, meneer.. Mag ik u wat vragen?" vroeg hij aan Harry.

Harry liet zijn stem zwaarder klinken en gaf toen antwoord.

"Maar natuurlijk, jonge heer, vraag maar raak" zei hij. 

Zayn keek een beetje raar maar herstelde zich snel.

"Welke chips zou u aanraden?" vroeg hij.

"Ehm, ik zou de nacho's (A/n: HOE SCHRIJF JE DAT?! :O) aanraden" antwoordde Harry. 

Hij pakte een zak en ik zag Zayn even raar naar Harry's hand kijken. Fuck. Harry's tattoo was zichtbaar. 

"Dankuwel, eh.."

"Noem me maar Har- Edward" zei Harry.

"En wie is uw gezelschap?" vroeg Zayn,  die met de minuut argwanender keek.

"Ik ben-" Ik werd afgekapt door Harry.

"Dat is William. Maar goed, wij moeten nu gaan. Aangenaam kennis te maken en tot ziens" zei Harry gehaast. 

Zayn keek ons verbaasd en argwanend na.

"Meneer, hij zag uw tattoo" zei ik bang.

"Shit" zei Harry weer met zijn normale stem. "Kom, we moeten snel afrekenen."

We rekenden af en gingen naar de auto. We laadden de boodschappen in, maar we hadden niet door dat er iemand in de auto naast ons zat...

*

We reden naar huis en ik had nog steeds dat rare gevoel in mijn buik. Ik keek in de zijspiegel en zag dat een auto ons volgde.

"Meneer, we worden gevolgd" zei ik zacht. 

"Shit" zei Harry en plotseling sloeg hij een steegje in. 

Het was compleet onverwacht, ook voor de achtervolgers. 

"Mooi, die zijn we kwijt" zuchtte hij. 

Maar dat geluk was niet voor lang. Plotseling reed de auto voor ons en remde hij af. Wij remden ook af en plotseling werden we uit de auto getrokken en met onze buik tegen de motorkap geduwd. Onze handen werden vastgehouden en plots stond Zayn voor onze neus.