Kidnapped /L.S/

15

Het liep tegen Kerst en Liam was weer volledig hersteld. Ze hadden een vakantie geboekt in een klein, maar gezellig resort in LA en waren nu bezig met hun koffers in te pakken.

Niall's pov
"Harry! Waar is mijn koffer?!" Riep ik.
"Onder je bed" schreeuwde Harry terug.
Ik keek onder mijn bed en inderdaad, daar lag mijn koffer.
"Thanks bro!" Schreeuwde ik en ik hoorde een "yo".
Ik propte mijn kleding in de koffer en pakte toen mijn telefoon van de lader. Ik keek nog even naar mijn nachtkastje, waarop een fotolijstje stond. Het was een foto van Louis, terwijl hij onder een dekentje zat op de bank en een film aan het kijken was. Ik glimlachte.
"Alvast vrolijk kerstfeest, Lou.."
Ik deed mijn koffer dicht en liep naar beneden, waar de rest al op mij stond te wachten.
"Let's go!" Zei Harry vrolijk en we sprongen in de auto.

*

"Dames en heren, we zijn geland" werd er omgeroepen en we gingen het vliegtuig uit. We riepen een taxi en gingen naar het resort.

Er was een grote tennisbaan en een nog groter zwembad.
"Damn" zei ik en ik wilde meteen het zwembad in duiken.
"Ni, we moeten eerst onze koffers wegbrengen " grinnikte Liam.
Ik zuchtte en liep achter ze aan.

"Gaan jullie maar naar het zwembad, ik ga even naar de stad" zei Harry vrolijk.
Liam en ik knikten en gingen naar het zwembad. Harry vertrok ook en zwaaide nog even.

Harry's pov
Ik sprong in een huurauto en reed naar het centrum. Onderweg zette ik het raam open en genoot van de frisse lucht. Ik kwam bij het centrum en zocht naar een parkeerplaats. Na een kwartier gezocht te hebben, vond ik er een en parkeerde ik. Ik besloot om een rondje te lopen en gewoon wat in de winkels te kijken. Na een tijdje was ik de drukte zat en besloot ik naar een parkje te gaan. Het was er rustig en het enigste wat je hoorde was de wind en soms een paar spelende kinderen. Het gaf rust en voor het eerst in maanden ontspande ik volledig. Ik ging op een bankje zitten en genoot van de zon.

"Ey Tommo! Lang niet gezien? Hoe is het, mate?" Schreeuwde iemand.
Man hou je kop toch, het was net zo rustig.
"Oi! Nah, z'n gangetje. Schiet die bal eens?" Antwoordde iemand anders.
Ik kende die stem ergens van, maar waarvan?
Ik deed mijn ogen open en zag een groep jongeren bij een voetbalveld staan. Er stond een jongen met bruin haar, dat door de war zat, maar dat maakte niet uit want damn, hij was sexy. Hij schopte de bal heen en weer.
"Partijtje?" Vroeg hij.
"Yeah, team Tommo tegen team Hood" schreeuwde een Aziatische jongen.
De teams werden verdeeld en ik bleef de hele tijd naar de jongen met het warrige haar staren. Ik kende hem, maar ik wist niet waarvan. De jongens bleven voetballen en na een paar uur ging de jongen weg.
"Oi, ik moet nog wat fixen, later guys!" Zei hij en hij liep weg.
Ik besloot ook maar weg te gaan, maar het gevoel dat ik hem kende bleef. Ik stapte in mijn auto en reed terug naar het resort. Ik besloot om ook maar naar het zwembad te gaan en plonste vlak achter Niall in het water.
"HARRY!" schreeuwde hij toen hij al het water over zich heen kreeg.
"Wat is er?" Vroeg ik liefjes.
Niall keek me aan en ik begreep dat ik moest rennen. Ik rende het bad uit, op de voet gevolgd door Niall en rende naar mijn handdoek. Helaas. Niall greep me vast en rende terug naar het bad. Hij wilde me erin gooien, maar ik greep net op tijd zijn hand vast, waardoor hij zelf ook in het water viel. Liam lachte zich stuk en Niall en ik grijnsden. Zo ging het de hele middag door en 's avonds belandden we uitgeput op bed. Iedereen viel meteen in slaap, behalve ik. Ik bleef aan die jongen denken. Wie was het?

Ik besloot morgen terug te gaan naar het parkje en de jongen te volgen. Zo kon ik erachter komen wie hij was. Met die gedachte viel ik dan toch in slaap.

*

Ik was weer in het parkje en had me verscholen achter de struiken. De jongen kwam weer aanlopen en ging op het gras zitten. Zijn vrienden kwamen ook en ze gingen weer voetballen. Na een tijd waren ze uitgespeeld en gingen ze allemaal naar huis. De jongen bleef nog even en stak een sigaret op. Hij rookte hem op en ging toen ook naar huis. Ik stond op en volgde hem. Hij liep door allemaal steegjes en plots greep ik mijn kans. Ik greep hem bij zijn arm en duwde hem tegen de muur. Zijn ogen stonden vol met angst. Hij rukte zich los en begon te rennen. Ik rende achter hem aan totdat hij op de grond viel. Ik ging bovenop hem zitten en drukte hem tegen de grond. Ik keek hem aan en zag de angst gewoon door zijn lichaam gaan.
"D-doe me n-niks, a-alsjeblieft.. P-pak alles w-wat je wilt maar d-doe me n-niks" huilde hij.
Plotseling veerde ik op.
"Nee, nee nee... Dit kan niet.. hij is d-dood" zei ik tegen mezelf terwijl ik achteruit strompelde.
"W-wie is dood?" Vroeg de jongen.
Ik schudde mijn hoofd en keek de jongen angstig aan.
"Wat is je naam?" Vroeg ik.
"L-louis" antwoordde hij.
"Nee, dit kan niet.. Zayn- je was dood" stotterde ik.
Ik zakte onderuit en hoorde dat de jongen naar mij toe kwam. Ik verborg mijn handen in mijn gezicht en begon te huilen. Mijn schouders schokten en ik voelde een hand op mijn knie. Zijn vingers tilden mijn kin op en hij keek me diep in de ogen.
"H-harry?" Stotterde hij.

Oke, dit is een beetje kort maar goed, straks komt er nog een deel :D
LARRY IS BACK :D