Kidnapped /L.S/

PART TWO - CHAPTER 6

Harry's pov
Louis liet zijn telefoon vallen en rende de kamer uit. Ik pakte zijn telefoon op en zag dat hij open stond op een sms'je.

Ahw wat schattig.. Zou je dat niet beter met mij kunnen doen? Ik wil je na schooltijd spreken. Ben je er niet dan zullen er hevige gevolgen zijn.. Laat niemand weten dat je deze berichten krijgt, anders kan je de volgende schooldag wel vergeten.

Ik keek geschrokken op. Hoe lang kreeg hij deze berichten al? Ik scrolde terug en las alle berichten. Eén ding wist ik zeker: Ik ga Louis vanmiddag helpen.

*

Het was inmiddels middag en ik zag Louis zenuwachtig om zich heen kijken en naar buiten lopen. Ik volgde hem en zag hem bij het muurtje voor de school zitten. Ik besloot te wachten tot de persoon zou komen.

Na een tijd kwam er iemand aan en diegene liep naar Louis. Ik begon het te filmen zodat ik altijd bewijs zou hebben en wachtte tot er iets zou gebeuren. De man zei iets tegen Louis en Louis schudde zijn hoofd bang.

Louis's pov
"Is hier nog iemand anders?" Vroeg de man.
Ik schudde mijn hoofd en keek bang naar de grond. De man grijnsde.
"Waar is Harry nu, he?" Zei hij.
"W-wat wil je van me?" Vroeg ik, proberend zelfverzekerd te klinken.
"Je gaat met mij mee" zei de man.
"N-nee!" Riep ik uit.
"Houd je bek toch!" Schreeuwde hij en hij sloeg me hard in mijn gezicht.
Ik gilde het uit van de pijn en de tranen stroomden over mijm gezicht.
"Je gaat dingen voor mij oplossen.. En daarmee bedoel ik drugs verkopen... Als je dat niet doet, ben je je leven niet zeker" zei de man.
"N-nee.. " zei ik en de man zuchtte.
"Dan maar op de harde manier" zei hij en hij haalde uit. Zijn hand landde op mijn gezicht en ik verloor mijn evenwicht. Ik viel op de grond en voelde allemaal trappen in mijn zij, maar plotseling stopten ze. Ik keek op en zag Harry.
"Harry! Nee!" Riep ik toen hij uithaalde naar de man en hem vol in zijn gezicht raakte.
"Als je hem ook nog maar één keer aanraakt of aanspreekt, zorg ik er persoonlijk voor dat je achter de ijzeren gordijntjes komt" dreigde hij. "Helaas voor jou heb ik al het bewijs."
De man vertrok snel en Harry kwam naast me zitten.
"Lou? Gaat het?" Vroeg hij bezorgd.
Ik schudde mijn hoofd en begroef mezelf in zijn nek. Ik begon te snikken en Harry legde zijn hand om de mijne.
"Het is oke, Boo.. Hij is weg" zei Harry sussend.
Ik kalmeerde en stond op. Ik leunde op Harry en Harry belde snel Niall op.

Na een paar minuten kwam Niall aan met de auto en stapte hij snel uit. Hij sloeg één van mijn armen om zijn nek en Harry deed hetzelfde. Zo liepen we, of in mijn geval hinkelden, we naar de auto. Ze legden mij achterin en reden toen naar het ziekenhuis.

*

"Mevrouw? Mijn vriendje is net in elkaar geslagen en hij kan niet meer staan" zei Harry tegen een zuster bij de receptie van het ziekenhuis.
"Ah, mag ik uw naam en ID-kaart?" Vroeg ze vriendelijk.
Ik gaf mijn ID aan haar en zei mijn naam.
"Geboortedatum?"
"24 december 1991" antwoordde ik.
"Dankuwel. Hier heeft u uw bandje en u wordt zo snel mogelijk geholpen. Ik wens u veel beterschap" zei ze.
Ik pakte het bandje aan en bedankte haar. Ik steunde weer op Harry en hinkelde naar de wachtruimte.

"Meneer Tomlinson?" Riep een dokter.
Ik stond op en leunde op Harry.
"Goedenavond. Ik begreep dat u niet meer kon lopen?"
Ik knikte en dokter hield mij net zoals Harry deed vast. We liepen rustig naar zijn kantoortje en ik ging op de grote doktersstoel zitten. De dokter trok mijn broek naar beneden en mijn ogen werden groot van angst. Hoewel het nu al een paar maanden geleden was, vond ik het toch nog steeds niet fijn als iemand anders dan Harry mijn broek omlaag deed.
"Rustig Lou, hij gaat alleen maar kijken waar het zeer doet" suste Harry. 
Hij pakte mijn hand en drukte er een kusje op. Ik glimlachte en de dokter ging zijn gang. Hij drukte op verschillende plekken op mijn been en vroeg of het zeer deed. Hij kwam bij mijn enkel en ik schreeuwde het uit.
"Ik denk dat je je enkel zwaar gekneusd hebt" zei de dokter meelevend. "Ik ga even verband halen en een stel krukken. Ik ben zo terug."
De dokter liep weg en Harry sloeg zijn arm om mij heen.
"Het komt goed, Boo" zei hij sussend.
De dokter kwam terug en nam weer plaats op zijn krukje. Hij zwachtelde mijn voet in en ik deed mijn best om niet te gaan huilen. Harry zag het en drukte een kus op mijn voorhoofd.
"Het is oke, Boo" zei hij zachtjes tegen mijn voorhoofd.
De dokter was klaar en ik trok snel mijn broek weer omhoog. De dokter hielp me nog even met het lopen op krukken en toen bedankten wij hem.

"En nu gaan we wat lekkers halen. Dat heb je wel verdiend" zei Harry en ik glimlachte.
Niall, Harry en ik liepen naar Niall's auto en we reden naar een ijssalon.

"Hey, meneer Horan!" Riep een jongen.
"Hey, James! Werk jij hier?" Vroeg Niall.
"Ja! Wat is er met meneer Tomlinson gebeurd?" Vroeg de jongen die blijkbaar James heette.
"Oh klein ongelukje" zei ik snel.
"Oh.. Welke smaak wilt u?" Vroeg James.
"Ehm... Aardbei graag" zei ik glimlachend.
"En u, meneer Horan?"
"Banaan, smurfenijs, oreoijs en aardbei graag" zei Niall.
"Jemig, d'r heeft er een honger" zei ik grinnikend.
James lachte.
"Wat wilt u, meneer ehh" vroeg hij.
"Styles" glimlachte Harry. "Doe mij maar een vanilleijsje."
"Komt eraan! Gaat u daar maar zitten, daar zitten een paar vrienden van me en die fixen wel even een tweede stoel voor u, meneer Tomlinson" zei James.
"Thanks James" zei ik en ik krukte naar de aangewezen tafel.

"Ey meneer Tomlinson!" Riep een jongen, Nick geloof ik. Hij was één van mijn mentorleerlingen.
"Hiii" zei ik vrolijk. "James had ons naar jullie gestuurd."
"Ohh, is goed James" schreeuwde hij naar James. Hij stond snel op en haalde een aantal stoelen tevoorschijn. Ik bedankte hem en ging zitten. We kletsten en James bracht ons onze ijsjes. Hij kwam er even later ook bij zitten en we lachten de hele avond.

Oke het einde sucked maar ja.. Hope you like it..

Something exciting is happening in the next chapter 😏

X
Romy
IG: Astudyofrainbows