Of all the girls I've ever known its you, it's you
*Beni böyle yapan, onca kızdan bir tek sensin
My favorite, my favorite, my favorite,
*En sevdiğimsin, en sevdiğimsin
My favorite girl, my favorite girl
*Favorimsin
You take my breathe away,
*N...
Bilinmeyen Numara : Uzun süre önce engellediğin kişi
Bilinmeyen Numara : Sana gerçek Louis'yi gösteren
Evelyn : Yine mi sen ya
Bilinmeyen Numara : Louis şu an nerde Evy?
Evelyn : Artık aklımı karıştıramayacaksın
Bilinmeyen Numara : Sana ne dedi? Evde? Annesini ziyaret etmiş?
Bilinmeyen Numara : Asıl yerini söyledi mi?
Bilinmeyen Numara : Aile saadetini söyledi mi?
Bilinmeyen Numara :
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bilinmeyen Numara : Ben olmasam hep kandırılacaksın, sana da yazık
Evelyn : Açık açık konuşsana, kimsin, ne istiyorsun bizden? Ne gibi bir tepki vermemi istiyorsun? Sen milattan kalma bu fotoğrafı attın diye Louis ile ayrılacağımızı mı düşünüyorsun? Hadi ayrıldık diyelim, bunun sana yararı ne? Gerçekten bıktım artık, engelliyorum başka numaradan geliyorsun. Her kimsen defol git hayatımdan, Louis'ye güveniyorum.
Bilinmeyen Numara : Eski bir tanıdığım. Ve sadece sana acıyor, yardım etmeye çalışıyorum. Sevdiğin adam pisliğin teki ve sana her ne dediyse öyle olmadığına inanmanı sağlamış. Fakat şu an sana yalan söylüyor, tam karşımda o kadınla beraberler. Ona güvenmen ne yazık! Şimdi görüntülü konuşmak iste onunla, bakalım tepkisi olacak.
Evelyn : Benim kimsenin acımasına da yardımına da ihtiyacım yok. Bir daha mesaj atarsan, herhangi bir numaradan, kendini karakolda bulursun.
Sinirle ikinci kez engel attıktan sonra bir süre titreyen ellerimi ve telefondaki resmi izledim. Louis ile neredeyse ikinci ayına yaklaşan harika bir ilişkimiz vardı. Çocuklarla sık sık buluşuyor, bütün yazı eğlenerek birlikte ve aktif geçiriyorduk. Fakat Louis bugün bana annesi ve kardeşlerini özlediğini söyleyerek gitmişti. Bana "Sen de gel" bile dememesi ne kadar beni üzmüş olsa da yalnız olmaları gerektiğini düşünerek kendi kendime avunmuştum. Telefona baktıkça sinirlendiğim için mesaj kutusundan çıktım ve biraz kafa dağıtmamın iyi geleceğini düşünüp hazırlanarak Debby ve Sue'ya onları alışveriş merkezinde beklediğimi söyledim.
Yürüyerek gitmeyi düşünüyordum, en azından biraz düşünme fırsatım olurdu.
Bu bilinmeyen numara her kimse Louis ile birlikte olmamızı istemiyor gibiydi. Onun yüzünden birlikte geçebilecek bir yılımızı kaybetmiştik. Kim olduğunu bulmakta çok zorluk çekiyordum. Sorunu Louis ile miydi, benimle mi? İkimizden birini mi seviyordu? Bizim ayrılmamızın ona kazandıracağı bir şey mi vardı?
Ne olursa olsun Louis artık tamamen güvenimi kazanmıştı. Beni ne kadar sevdiğini görebiliyordum ve o kadınla arasında hiçbir ilişki olmadığını da biliyordum. Ailemleyim diyorsa, onlarla beraberdi. Daha fazla kurcalamam sadece anlamsız olurdu. Yine de içimdeki sıkıntı geçmiyordu. Sonuçta bu bilinmeyen numara bir zamanlar bana çok büyük bir bilgi vermişti, ve bu doğru çıkmıştı.
Düşüncelerim arasından alışveriş merkezine vardığımda ne Debby'yi ne de Sue'yu gördüm. Henüz gelmemişlerdi, bu yüzden gölge bir alana geçerek telefonumu elime aldım ve istemsizce parmaklarım o fotoğrafa gitti.
Bugünden olamazdı ki... Bu mevsimde neden böyle bir şey giysin ki Louis? Ama kadın tam zıttı giyinmiş, güneş de var gibi... Tanrı aşkına, ikisi ayrı mevsimleri mi yaşıyorlar?
Fotoğrafı büyültüp küçülterek incelerken, birinin yanımda durduğunu hissettim ve kafamı kaldırdım. Mavi gözlü, kumral bir kız heyecanla, gülümseyerek bana bakıyordu. Çok tanıdık gelen bu kızın kim olduğunu çıkarmam için stalklarımı teker teker aklımdan geçirmem gerekiyordu ve bu işlem eminim ki uzun sürerdi.
''Merhaba... Sen Evelyn'sin, değil mi?''
Heyecanlı sesi, ışıldayan gözleri ve saçtığı enerjiye karşı hafifçe gülümseyerek kafamı salladım.
''Aman Tanrım! Lottie, buraya gel! Sana o Evelyn demiştim!''
İşte şimdi çıkarmıştım! Yine mavi gözlü, pembe saçlı bir kız koşarak geldiğinde karşımda Louis'nin iki kız kardeşi olduğunu fark etmiştim. Pembe saçlı Lottie, kumral olan Fizzy.
''Kusura bakma çok heyecanlandık! Biz abimin kardeşiyiz... yani sevgilinin... Louis'nin işte! Seni ilk defa canlı canlı gördük, genellikle abim fotoğraflarını gösterip kendi kendine kafayı yerdi.''
İkisindeki bu heyecana da güldüm ve bir süre konuştuktan sonra etrafa bakındım. Louis, onları ziyaret etmeye gitmemiş miydi? O halde o neredeydi?
''Louis sizinle değil miydi?''
''Hayır, en son geçen ay gördük onu.'' Fizzie'nin verdiği cevabın büyük bir olayın başlangıcı olduğunu fark eden Lottie, hızla kardeşinin karın boşluğuna dirseğini geçirdi. Bense donup kalmıştım.
Bana yalan söylemişti.
''Şey... yani biz bugün hep buradaydık. Abim eve gittiyse de göremeyiz haliyle.'' diye olayı toparlamaya çalışan Lottie'ye cevap vermedim. Aklıma Louis bana iki saat önce, Lottie ile uğraştığına dair attığı mesaj gelmişti.
Nefes alamadım.
O kadınla olması değildi sorun. Sonuçta Freddie'nin sorumluluğunu tek başına üstlenemezdi, elbette onunla bazı şeyler konuşmalıydı.
Fakat bana yalan söylemişti. Hayatımızda hiçbir yalan olmayacağına yemin eden adam, dürüstlüğün ilişkimizin temeli olduğunu söyleyen adam bana yalan söylemişti.
''Benim gitmem gerek, görüşürüz kızlar.''
Yapabildiğim kadar gülümseyerek arkama döndüm ve gözyaşlarımı tutmaya çalışırken hızlı adımlarla yürümeye başladım. Kızların ikisi de çok pişmandı fakat ne gibi büyük bir iyilik yaptıklarını bilmiyorlardı. En sevdiğimin beni aptal yerine koyduğunu fark etmemi sağlamışlardı. Bilinmeyen numaranın da dediği gibi, kandırılmaktan kurtulmuştum.
Hayır, kurtulmamıştım. Belki de iki ayın her bir günü kandırılmıştım. Her tarafım acıyla kasılıyordu, titreyip duran telefonuma bakmıyordum bile. Ya Debby veya Sue beni göremeyince aramışlardı, ya da kızlar Louis'ye her şeyi anlatmıştı ve o da yeni bir yalanla bunun üzerini örtmeye çalışacaktı.
Fakat artık inanmayacaktım, güvenmeyecektim de.
Gözyaşları içinde eve doğru yürürken kendi kendime düşündüm.
Bir kere Louis... Sadece bir kere için bana mesaj atan şu bilinmeyen numarayı haksız duruma düşürsen olmaz mı?
