☆ Winnaar van de Wattys 2016, categorie 'baanbrekend'! ☆
Wanneer aan Parker doodleuk door een klasgenoot gevraagd wordt of hij homo is, stort Parkers wereld in elkaar als een wel érg instabiel kaartenhuis. Want is hij eigenlijk homo? Valt hij op...
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Lieve Eleanor, mijn beste vriendin met de grote mond die terecht arrogant tegen mij deed en me volkomen negeerde, maar die ik enorm liefkoos, ondanks alles.
Je bent de beste, Eleanor. Je bent de beste.
Oké. Onze vriendschap is nooit echt erg optimaal geweest, maar dat wijd ik volkomen aan mijzelf. Ik heb me als een dom konijn gedragen. Dat weet ik. Je kan jezelf niet onderdrukken en dat heb jij mij mede laten zien. Je opende mijn ogen al een hele tijd, maar ik wilde het niet volledig toelaten. Ik kneep ze telkens weer een stukje dicht, bang voor de waarheid.
Van het weekend liep het dus eindelijk een keer uit de hand. We weten allebei inmiddels dat dat móést gebeuren. Het was het laatste zetje om mijzelf weer te worden. Het duwde me in de goede richting, de richting die ik nu insla. Ik wil verder niet uitweiden over wat er nou allemaal gebeurt is, maar laten we zeggen dat het Olivia incident, maar dan met een ander meisje, uit de hand is gelopen. Nu snap je me vast wel. Bed, bed, bed.
Ik ben zo blij dat het is gebeurd. Zó blij. Het moest gewoon écht een keer flink uit de hand lopen, en ja, dat is dus gebeurd. De dag daarna heb ik meteen van alles, zoals mijn lelijke leren jack, weg gepleurd, waarvan ik vond dat het niet meer bij mij paste.
Het luchtte op. Ik voelde me zóveel vrijer achteraf. Echt zóveel. Ongelooflijk. Je had gelijk, Eleanor. Ik moest mezelf weer zijn. Je bent zo wijs (in zekere mate).
Mijn vader weet nu ook dat ik op mannekes val. Hij vond het allemaal wel cool. Eén keer raden wat hij me meteen vroeg: hoe is je vriendje? Is hij cool?
Ik vond het wel schattig van hem.
En mijn sportschoolabonnement is opgezegd, waar ik super blij mee ben. Ik vond het nooit echt leuk om te sporten; ik deed het puur voor een sixpack en een mooi stel spieren.
Ik wil je bedanken, Eleanor, voor je bitchy rotgedrag. Het was misschien niet altijd even leuk, maar het heeft sowieso geholpen. Je kon wel echt een klotewijf zijn, lol. Dat moet even gezegd zijn. Maar het werkte wel het beste, dus op zich ben ik er niet boos om. Ik vergeef het je, denk ik.
Ja, ik vergeef het je.
Kun jij mij ook vergeven? Voor mijn stomme gedrag? Zelfs als het mij dan eens lukte om een beetje hetero te zijn, was ik niet eens gelukkig. Ik ben zo ongelukkig geweest, hoewel ik telkens in de wetenschap leefde dat ik gelukkig was.
De wereld is gek, Eleanor. Ik ben gek, de wereld is gek. En ik doe nu onnodig filosofisch. Niet cool, toch? Niet cool. Ik stop wel. Kalm.
Eleanor, je bent knap (serieus, jij vindt vast snel je boy) en lief en slim en aardig en grappig en een bitch (echt waar, maar ik vind je nog steeds tof) en daar ben ik je allemaal dankbaar voor. Ik hoop dat we voor altijd vrienden blijven, want dat wil ik graag!
Twintigduizend highfives van je beste vriend, Parker
