LİSELİ

11. Bölüm

Whatsapp Grubu
Bayan Egoist:
Zaten ben tahmin etmiştim bu çocuğun seni sevdiğini ama böyle olduğunu tahmin etmemiştim.
Göt:
O kendini beğenmiş igrenc hayvan nasil olur da seni sever bilmiyorum tatlim.
Siyah Eşek:
Kiskandigini belli etme bari kanka dhdbhdhdu
Onu bunu birak da sen de biseyler hissediyo musun?
Ben:
Yanimda olunca mutlu oldugum
Yaklasinda kalbimin cok hızlı attığı
Okulda olmayinca gunun sıkıcı geçtiği
Bi kiz görünce kiskandigim da biseylere dahil mi?
Koala:
Ooo cirayi yakmissin kankaa hdbdndbd
Ben:
Belki de sadece hoslaniyorumdur
Yada bilmiyorum.
Göt:
Ayy ben hala şoktayım yaa
Siyah Eşek:
Bende bimdeyim gelsene buraya daha ucuz suvdjdvdjddvjdbsjshs
Bayan Egoist:
Bb
Koala:
Bb.
Ben:
Bb.
Göt:
Bb.

Eve geldiğimden beri konuştuklarımızı düşünüyordum. Napicam ben? Şuan aklım o kadar karışık ki neyin ne oldugunu kim kimle ne... Telefonumun titremesiyle sacmalamayi kestim. Tanımadığım bi numaradan mesaj vardı.
"Yıllardir geceleri pencereni izleyen kişiyi merak ettiğini biliyorum. Belki bi daha bakman gerekicek."
Heycandan ne yapacağımı bilmiyordum. Bu kimdi böyle. Yatağımdan hızla kalkıp perdeyi yavaşça açtım. Ordaydi. Bakıyordu. Telefonu eline alip biseyler yaptığını gördüm. Sonra bana bakti. Telefonum titreyince mesajin onun attığını tahmin ettim.
"Buraya gelip beni görmek istersin bence. Bekliyorum."
Aha aklimi okumuştu. Ama bu saatte nasıl cikicam ben? Odamin kapisini yavasca acip ses olup olmadığını kontrol ettim. Ses yoktu. Uyumus olmalari gerekiyordu. Merdivenlerden yavaşça inip salona baktım. Yes bee uyumuslar. Üstüme cekket alıp evden çıktım. Pijamam ve pijamamin üstüne çekilmiş coraplarimla harika gorunuyorum. Kapiyi kapatip yavasca asagi indim. Demir kapiya geldigimde orda oldugunu gördüm. Abartmanin gölgesi yüzünü gormeme engel oluyordu. Heycanlanmistim. Ya beni kacirip 99 yerimden bicaklayip gozlerimi kasikla oyup yuzume kizgin yağ dökülmüş şekilde gelinlik giydirip çalılıklara atarsa. Bu düşüncem cok mantikli gelince geri gitmeye karar vermistim. Ama beni görmüş olacak ki bana doğru adim atiyordu.
"Yaklaşma." diye seslendigimde durmustu. He iyi bari.
"Kimsin? Ne istiyorsun benden?" cevap vermemişti. Eliyle gel işareti yapmisti. Allahim sana geliyorum. Adım adim gidiyordum. Korku ve heycan icindeydim. Ben böyle bi çılgınlık yapmazdim. Yaklasinca yüzünün baya tanıdık olduğunu fark ettim. GÖKHAN.
"Senin ne işin var burda? Hem numaramı nerden aldin?"
"Ben seni inandiramiyorum dimi sevdiğime?" elimi alıp kalbinin üstüne koydu. Ve konusmasina devam etti.
"Ulan bu kalp 2 senedir senin icin atıyor. Seninle dolu her odacigi. Ben hergün senin icin ölürken bu kalbim senin için attı. Hayalinle uyuyorum kac zamandir. Haberin yok ama ben sana aşığım. Ulan kimse için böyle hergün ölmedim. Sen baskalariyla gülerken senin gülüşüne güldüm. Başkasının elini tutunca icim parçalandı..." sesinin titredigini fark ettim ve gözündeki yaşı.
"Nolur bana inan? Ben senin her zerrene aşığım." icimin acisi anlatilmaz biseydi. Ilk defa bi erkek benim için karşımda göz yaşı döküyordu. Diğer elimi yüzüne götürüp gozyaslarini sildim. Daha da çok akmaya baslamisti gözyaşları. Elini bırakıp sarıldım. Ellerini belime dolayınca garip hissettim. Bu huzur vericiydi. Omzumun islandigini hissettim. Boynuna daha sıkı sarilinca belime daha sıkı sarildi. Bi ömür böyle durabilirim. Ellerini gevşetince bende gevsettim.
"Cagla seni seviyorum" gözlerindeki hüznü görünce çok kötü olmuştum.
"Gökhan benim gitmem gerekiyo. Iyi geceler" yanından uzaklasmak için arkamı döndüğümde kolumu tutup kendine cekti. Yüzümüzün arasında cok az bi mesafe vardi. Kalbimin sesi disardan duyulabilecek cinstendi. Sadece gözlerime bakıyordu. Bakisiyorduk. Beni bırakıp arabasina doğru ilerledi. Arkasindaki bana bakıp yeniden önüne döndü. Arabasinin kapisini açıp bindi. Gidişini izledim. Sadece izledim. Ilk defa böyle bişey hissetmiştim. Olduğum yere çöküp olaylari sindirmeye çalışıyordum. O kadar ugrastiktan sonra 2 sene sevme muhabbeti... bilmiyorum. Ne yapicam ben? Çıldırmak üzereyim. Çığlık atmak istiyordum. Nefretimi, pismanliklarimi, kararsizligimi cigliklarla kusmak istiyordum. Aklimdan türlü dusunceler geçerken yağmurun o hafif sesini duyunca kendime geldim. Ellerimden destek alarak ayağa kalktım. Gökyüzüne basimi çevirip oylece kaldım. Yağmuru cok severdim. Ama sonrasinda biraktigi toprak kokusu zehir gibi gelirdi.
3 senelik iliskim. Dile kolay 3 sene. Çok seviyodum. Aşıktım. Gozum kimseyi gormuyodu ondan baska. Sihir gibiydi her sey. Sanki bi peri gelip sihirli değnegini dokundurmus gibi. Herkes bize imrenirdi. Ayni okuldaydik. Göz gozeydik hep el eleydik. Sonra tasinmalari gerekiyodu. Gitmek zorundaydi. Ben uzaktan iliskiyi yuruturum sorun yokta o yurutemezmis. Ayrıldık. Istanbula gitti. Her gün sarildigim elini tuttugum insan gitti. Onun icin gunlerce agladim. Ama hic bisey degismedi. Her aradığımda meşgule atiyordu. Binlerce mesaj attim ama bi kere bile cevap vermemişti. Bi kere daha aramaya kalktigimda boyle bi numara kullanilmamaktadir sesini duyunca yıkıldım. Hatta psikoloğa gittim. Biraz kendimi toplamistim. Ama şimdi delirmek üzereydim. Yatagimda bi o yana bi bu yana dönüyordum. Ona karsi bisey hissedip hissetmedigimi bilmiyordum. Onun bana karsi olan duygularindan da tam olarak emin degildim. Telefonu elime alip saate baktigimda 03.13'u gösteriyordu. Bu kadar saat ben naptim? Laan okul var. Kalbim heycandan bir kez daha atimaya baslamisti. Uyusam iyi olur yoksa yarin salyalarim aka aka okulda uyicam

"Çağla. Laan Çağla!" abimin sesiyle uyanmayi beklemiyordum.
"O çocuk seni almaya gelmiş" cumlesiyle donup kalmıştım. Hızla yataktan kalkıp abimin yanina gittim.
"Adinin Ali olduğunu söyledi" kim kim kim? Ali mi? Onun ne işi var burda şimdi?

BÖLÜM KISA VE GEC GELDI ÖZÜR DILERIM. ARKADASLAR OKUL YÜZÜNDEN ÇOK FAZLA YAZAMIYORUM. GERÇEKTEN ÖZÜR DILERIM. HER ŞEKİLDE BANA DESTEK VEREN HERKESE ÇOK TEŞEKKÜR EDİYORUM. ARTIK BÖLÜMLER DÜZENLİ OLARAK GELICEK İNŞALLAH. HER CUMARTESI YAYINLAMAYI DÜŞÜNÜYORUM. DESTEKLERINIZI EKSIK ETMEYIN. YORUM VE OYLARINIZ BENIM İÇİN MOTİVE EDICI EKSIK ETMEYIN 💕💕💕💕💕