Karanlık... çok baskın. Alev alev yakıyor. Gerçeklerin unutulduğu bir oda. Kilidi yok. Kalbi kırık bir kız. Duvarları deniz. Geçmişi derin.
Ölüm sinmiş. Ölüm pusuda. Ölüm kalbinde yatıyor adamın. Bir meleğin canını acıtan fısıltı.
Ölümün şerefine bir daha öldür beni ki yeniden doğan ankalara göstereyim benimde doğacağımı yeniden.
Her kalbi kırık kızın kalbinde bir duvar vardır saydam. Eğer bu ileri giderse demir olur. Onun kalbiyse deniz.
Mersa geçmişiyle savaşmaktan yorulmuş ve hayatında kimi sevdiyse kalplerinin kırılmasını izlemiş bir kız.Kime yakın olursa o kişinin kalbi kırılıyor ya da ölüyor du.
"Kalbim sana yaklaşınca neden bu kadar hızlı atıyor?"
"Çünkü ölüm sana çok yakın." deyip soğuk ellerim ile kalbimi elledim ve ardından onun kalbini. Ve herkesin bana korkuyla baktığı koridorda yürümeye başladım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DENİZİN İÇİNDEKİ LİMAN
Genç KurguBulanıktır anılar. Görünmezdir zaman. Kayıptır denizin içindedir Liman. "İkimizin içinde de bir yelkenli. Senin denizinde kayıp. Benimse limanımda..."
