Can't Pretend

Rozdział 24

Lou's POV

Wchodzę do domu. Idę do kuchni po jakąś przekąskę. Biorę do ręki jabłko. Moje dni zaczynają nabierać jakiejś monotonności. Wzdycham. Ale co ja mogę zrobić? Jest połowa kwietnia. W sumie niedługo już wakacje. Przynajmniej dwa długie miesiące, podczas których mogę gdzieś wyjechać.

Idę do mojego pokoju, zabieram ze sobą laptopa i wracam na dół do salonu. Układam sobie poduszki i siadam na kanapie. Na siebie wciągam koc, a na kolanach kładę sobie urządzenie.

Wpisuję w wyszukiwarkę odpowiednie hasło i wchodzę na stronę biura podróży. Może w tym roku Grecja?

Właściwie mogę sobie pozwolić na takie podróże, ponieważ moi rodzice chcą spełnić wszystkie moje zachcianki, żeby oni w spokoju mogli pracować. Tak w ogóle nigdy specjalnie nie interesowałam się czym zajmuje się firma mojego ojca. Niezbyt mnie to kiedykolwiek obchodziło więc dlaczego teraz ma?

Nie chcąc myśleć już o tym dłużej postanawiam włączyć sobie jakiś film.

Nie okazuje się on niestety specjalnie ciekawy dlatego czuję jak moje powieki stają się coraz cięższe.

_______

Budzę się zwinięta w kłębek na poduszkach. W całym domu jest ciemno, a ja trzęsę się z zimna. W ciemności dostrzegam zarys laptopa, który leży obok mnie. Koc chyba musiał spaść na podłogę bo na kanapie go nie ma.

Przeciągam się leniwie i ziewam szeroko. Wstaję powoli i idę na ślepo po schodach. Potykam się co chwilę, lecz jestem zbyt zmęczona by coś z tym zrobić.

Dowlekam się ledwo do pokoju i zapalam małą lampkę, żeby nie raziła mnie zbyt w zaspane oczy.

Ściągam z siebie ubranie i zostaje w samej bieliźnie. Naciągam na siebie dużą rozciągniętą koszulkę i kładę się do łóżka. Opatulam się kołdrą i wzdycham w materiał. W całym domu jest okropnie zimno.

Coś mi tu nie gra. Prawie od dwóch dni nie widziałam moich rodziców. Sięgam po telefon z zamierem zadzwonienia do któregoś z nich.

Jednak nie muszę tego robić bo gdy tylko patrzę na ekran widzę nowe powiadomienia.

Nieodebrane połączenia: 5

Nieprzeczytane wiadomości: 8

Szybko odblokuję telefon i sprawdzam nieodebrane połączenia. Dwa od Matt'a, jedno od Chris'a, jedno od Jaden'a i jedno od mojego ojca.

Wzdycham i wchodzę w wiadomości.

16:46

Matt: Lou?

Matt: Zaczynam się martwić

Matt: Jeśli to jakiś żart to masz przechlapane!

Matt: Dziewczyno naprawdę się martwię

Matt: Proszę odezwij się

Przewracam oczami i odpisuje mu krótko i zwięźle.

Ja: Wszystko okej. Odezwę się kiedy będę mogła

Nie mam siły z nim teraz pisać bo mimo krótkiej drzemki padam z nóg.

Kontynuuję przeglądanie SMS.

17:16

Tata: Wyjeżdżamy z twoją matką na kilka dni. Masz do dyspozycji kucharkę i sprzątaczki. Gdyby coś się działo, dzwoń do mojego menadżera. Niedługo będziemy, tata.