BITTERNESS is next to UGLINESS

Officially ~

Muntik pang magka-aberya kani-kanina lang. Akala ko madedelay nanaman.

Pero sabe nga sa kasabihan.. Madelay na ang lahat, wag lang ang UD na to. XDDD

Gawa gawa ko lang na kasabihan. Weird no? Hahaha.

Sana magustuhan nyo. ^___^

______________________________________________________________________________

December 23, 2011; 8:28pm [ Gabi ]

Kakadating lang ni Dad from Canada. Pumunta sila don ni Mommy for business trip. Muntik na nga akong malungkot kasi akala ko, ako lang mag-isa mag-christmas dito sa bahay.

Panu kasi si Ate nasa Palawan naman, may inaayos sa project nila. Gipit na daw kasi sila sa time kaya kahet malapet na magpasko, school works pa din yung inaasikaso. Tsaka ganun ata talaga kapag graduating. Pero sabe nya saken hahabol sya for me. (:

“Kamusta naman ang baby ko?”

[ Pagkarinig ko pa lang ng boses ng isang lalaki, napahinto agad ako sa ginagawa ko para salubungin sya ng super hug na meron ako ]

“I missed you so much dad.”

“Ako rin baby. Kaya nga humabol kame baka kasi magtampo pa ang isang bata jan. Takot ko lang.”

“Haha. Thank you po! Sobrang happy ako kasi nakadating po kayo ng safe ni mom.”

Nakauwe sila ng safe. Ayun na ang pinakamahalagang regalo nila saken ngayong pasko.

Kahet wala ng masasarap na pagkaen at bonggang regalo, basta ang makasama sila, panatag na ko. ^___^

“So, ano ng pinagkakaabalahan ng baby ko? Almost 2 months din kameng hindi nakapag-bonding sayo at kay ate mo.”

Yeah, 2 months kameng magkakahiwalay. Hindi na bago yun kasi sanay na kame ni Ate. Dati nga inabot na ng one year na nasa out of town or out of the country ang parents ko sa sobrang busy nila sa negosyo.

Hindi ako nagtatampo. Hindi din ako dapat mag-reklamo kase yun ang reason kung baket kame nakakapag-aral at nakakakaen. Yun kase ang kinabubuhay namen.

Kaya kung mapapansin mo, hindi ako masyado nakakapag-kwento ng tungkol sa kanila na nakakasama ko sila or bonding moments with them diba?

“Ngayon po, tuloy-tuloy pa din po ako sa pagiging member ng dance club namen sa school. Tapos po si Ate sobrang sipag po mag-aral. Ahehe”

“Good. Ang studies naman, kamusta?”

“Mas dumadami pa po ang natututunan ko at hindi po ako nagpapabaya dad.”

“Yan ang mga anak ko! Kaya nga malaki ang tiwala ko sa inyo eh. Disiplinado kayo.”

“Syempre nagmana saken ng katalinuhan.” [ Nakisingit si mommy. Haha ]

“Sige saken naman nagmana ng pagkakaroong ng magandang mukha.”

“Hahahahahahahahahaha” [ Kameng tatlo yan. XD ]

“Para wala pong away, sa inyo pong dalawa kame nagmana.”

Bawi ang 2 months na wala sila sa tabi ko. Mga kwentuhan at tawanan nameng hindi mapapantayan ng kahet anong rgalo. Nagkulang man sila sa kabila ng pagiging busy nila, yung presence ng love nila para samen magkapatid, hindi dapat kwestyunin pa.

“Kamusta naman ang mga bagay na walang kinalaman sa school?” [ Si dad pa rin yan ]

“Tulad po ng ano dad?”