Błaszczykowski's sister.

*2*

Nadszedł piątek. Na szczęście ordynator oddziału dał mi wolne ten jeden dzień. Za 2 godziny mam pociąg do Warszawy. Już nie mogę się doczekać. Spakowałam wszystkie rzeczy i poinformowałam Piotrka, że dzisiaj u niego zagoszczę. Chciałam jeszcze kupić swoim bratanicom prezenty, więc wyszłam szybciej z hotelu. 

Kilka godzin później.

Siedzę w pociągu i jadę do stolicy. Została mi jeszcze godzina drogi. Oglądnęłam jeszcze raz prezenty, które kupiłam dla dziewczynek i schowałam do torby. Wyjęłam książkę i czytałam ją do samego wyjścia z pociągu. Targając bagaż zeszłam na dół i skierowałam się w stronę wyjścia.

 W pewnej chwili ujrzałam swoją starą znajomą.

-Hej!-Krzyknęła do mnie i automatycznie pełna szczęścia do mnie podbiegła.

-Hej Gosia.-Uśmiechnęłam się i ją przytuliłam.-Jak tam u Ciebie?

-Wspaniale, jestem w ciąży.

-Jejku, to wspaniale! Przepraszam Cię, ale muszę biec na autobus.

-Nie ma sprawy. Pozdrów Kubę.

Uśmiechnęłam się i wybiegłam z dworca prosto na przystanek. Idealnie zdążyłam na autobus. Kupiłam bilet i usiadłam na samym przodzie autobusu. Poczułam wibracje telefonu. Wyjęłam go i odebrałam. 

-Cześć młoda, gdzie jesteś?-Usłyszałam głos brata i podałam mu swoją lokalizację. 

Kilka minut później byłam już na miejscu. Przywitałam się ze szwagierką i jej koleżanką, a dzieci spały oraz Piotrek poszedł do sklepu. Odstawiłam swoje bagaże i wyszłam z domu kierując się na przystanek. 

Kocham Warszawę, zwłaszcza, gdy muszę stać ściśnięta w tramwaju w godzinach szczytu. Niesamowite uczucie. Piętnaście minut później wysiadłam na przystanku pod stadionem. Gdy weszłam na murawę, przeraziłam się. Nie wiedziałam, że aż tyle ludzi tutaj będzie. Podeszłam do ochroniarza, który mnie przepuścił w miejsce bezpieczniejsze. Usiadłam na trybunach i wypatrywałam gdzie są moi chłopcy. W pewnym momencie poczułam, że ktoś zakrył mi oczy.---------------

Proszę byście wrócili do pierwszego rozdziału, dodałam tam kilka zdań :)

Proszę także o komentarze! <3