BETS2: Lost Heiress

Chapter 14

Scaping Draven's Charm

Frhaze's POV:

Napaungol ako dahil sa sakit ng ulo ko. What the f*ck is wrong with me? Nakapikit akong bumangon sa kama habang hawak ko ang aking ulo. Then I remembered what happen last night. God, I really drunk too much, and I'm suffering a f*cking hang over. Bigla akong napamulat dahil sa yabag na narinig. Then the door open and a gorgeous man is leaning on the door.

"So you're awake." He said with a baritone voice, OMG, bakit naman ang gwapo niya ngayong umaga. Nakasout lang naman siya ng puting T-shirt and a khaki short. Looking fresh si boss sungit pero ganoon pa rin, I'm still suffering on this f*cking hang-over.

"Here, drink this." Pormal lang ang boses nito at hindi ko namalayang nakalapit na pala siya sakin. I looked at the medicine on his hand. "Iinum-inom kasi hindi naman kaya!" He murmured and give me a glass of water. Tahimik ko na lamang ininom ang binigay niya. Wait, bakit nga ba kasama ko siya? The last thing I remembered, there's a guy who talks to me and I'm so drunk to care. Oh my, si Draven ba iyon? Ano kaya ang mga nasabi ko?

"A-ahm, boss, where am I?" Hindi ko napigilang tanong sa kanya, the place is familiar actually.

"You're in my place, again." Walang emosyong turan nito. Nahigit ko ang hininga ko ng bigla kong maalalang nakasout na lamang ako ng malaking white T-shirt. The f*ck, siya ba ang nagbihis sakin. I instantly check myself, wala sa loob na tiningnan ko ang loob ng t-shirt at napasinghap ako when I noticed that I am not wearing a f*cking bra. "I-ikaw ba nag nagbihis sakin?" Mahina kong tanong kahit gusto ko ng sumigaw dahil sa inis at hiyang nararamdaman ko.

"Yes, who would be? Eh, ako lang naman ang nandito." Maangas pa nitong turan na ikinainis kong lalo.

"Wahhhhh, pervert ka talaga!" Sigaw ko sa kanya at ibinato ang nahawakan kong unan na agad naman nitong nasalo.

"Tss, teka! W-wait! Wala naman akong nakita. N-nakapikit naman ako when I change your clothes." Patuloy pa rin nitong sinasasangga ang mga unan na binabato ko sa kanya na ngayon ay hinahampas ko na. "At saka, wala namang makikita sayo!'' Hirit pa nito.

"You really are a pervert, I'm gonna f*cking shoot you!" Sigaw ko pa rin dito at mabilis na kinapa ang baril sa holster na nasa legs ko kagabi.

"Ah-ah, you're looking for your gun? Kinuha ko, and right, you have a lot of explaining to do, Miss Jhenzen!" nagulat ako sa bilis ng kilos niya, I'm already pinned on the bed. Hawak niya ang dalawa kong kamay sa paanan ng ulo ko at halos nakadagan na siya sakin. Napalunok ako, nakatitig lamang siya sa aking mga mata pero parang nauubusan ako ng hininga. It's like he's absorbing all my energy and my heart is beating too fast. It's pounding too hard that I almost catch my breath while looking at his handsome face. Bago pa man ako mareact ay binitawan na niya ako agad at tumayo.

"Fix yourself, may binili akong damit. It's in the closet!" Sabi nito bago nagmamadaling lumabas at nagmumura pa ito habang katulad ko ay habol din ang hininga. F*ck, he is also affected. Hindi ko dapat nararamdama ang bagay na ito. Lalo pa at parang may alam na siya sa totoong pagkatao ko. And f*ck, my life is threatened. Hindi siya maaaring madamay sa buhay ko. I should escape from his charm. Fine, I like him and there's no doubt about that. At sa kauna-unahang pagkakataon, I am not going to finish my mission. Sa tingin ko, nagkakamali lamang ang paratang sa kanila. After this, I'm gonna leave him. F*ck, bakit naman ang sakit isipin na lalayo na ako sa kanya? I clutch my heart, the pain is excruciating like it's telling me that I can't live without him. I already fall from his charm but still I need escape from him, kahit masakit.