Dziecko /sciles

DZIECKO

- Stiles - jęknął Scott, patrząc zdenerwowany na przyjaciela. Walczyli właśnie z jakąś głupią czarownicą, a brunet miał zostać w domu. Był człowiekiem, a oni wilkołakami, banshee, łowcą, więc mieli większe szansę niż on, na uniknięcie wypadku. - Co tutaj robisz? Miało cię tutaj nie być, wiesz, że to niebezpieczne.

Stiles przewrócił oczami na jego słowa. Denerwował go tym, że na żadną akcję on nie mógł iść, bo był człowiekiem. Rozumiał, że Scott chciał dla niego jak najlepiej, ale czasami miał go po prostu dość.

- Pozwól mi chociaż ten jeden raz sobie pomóc.

McCall spojrzał na niego niepewnie, ale nic nie powiedział. Wolał mu już ustąpić, ponieważ mieli ważniejsze problemy na głowie.

To, co działo się później, to był koszmar. 

Czarownicy nie mogli pokonać w żaden sposób. Była znaczniej sprytniejsza od nich i umiała czarować, co czyniło ją zwycięzcą już od samego początku, jednak starali się nie poddawać.

Kiedy po piętnastu minutach walki wiedźma nagle zniknęła stado zaczęło się martwić. Poza tym Stilinski sam gdzieś zaginął, co tylko utwierdziło ich w przekonaniu, że to jemu coś zrobiła.

Scott wiedział, że Stiles nie powinien się w to wtrącać. Uwielbiał go, ale jego bezpieczeństwo było ważniejsze nić pomoc im, wilkołakom, banshee i łowcy.

Zaczęły się poszukiwania. Chodzili po ciemnym lesie naprawdę długo, byli już strasznie zmęczeni, jednak nie poddawali się. Zasięgu nie było, więc nawet do niego nie mogli zadzwonić.

I wtedy Scott zobaczył malusieńkie, słodziutkie i nagie dziecko, uśmiechające się do wszystkich. 

McCall podszedł do przodu, mrucząc coś o nieodpowiedzialnych rodzicach i podniósł dzidzię.

- Hej, maluszku - przywitał się, otulając je wcześniej ściągniętą kurtkę.

I kiedy zakładał część ubrania, zauważył małe znamię na nadgarstku. Przez chwilę zastanawiał się skąd je zna, a gdy się zorientował prawie zemdlał.

- Scotti, co się dzieje? - zapytał Isaac, podchodząc do niego.

- Nie szukajcie już Stilesa - powiedział zszokowany. - Bo to jest on.