Dziecko /sciles

DOROSŁY

Ja: Tak mi się wzięło na wspominki i mam supi pomysł na ff, ale to musi zaczekać do końca stycznia, a teraz kończymy to ff

KOCHAM TĘ PIOSENKĘ ZIOMALKI RYCZE NA NIEJ

- Scott, ja się wypisuje z tego collegu - powiedział Stiles, kładąc się zmęczony obok swojego chłopaka. McCall zaśmiał się cicho, przytulając go do siebie. 

- Kochanie, nawet tak nie mów - mruknął mu do ucha, a później pocałował go w skroń. - Chcesz mieć fajną, wymarzoną pracę? 

Stiles przewrócił oczami, następnie jęknął głośno, wciskając twarz w poduszkę. Nienawidził swoich profesorów i nie chciał spędzić z nimi jeszcze rok życia. Chciałby rzucić to wszystko w cholerę i nigdy do tego nie wracać, ale nie mógł.

- Nie chcę mieć fajnej pracy - powiedział, a McCall przykrył go kocem.

- Jestem pewien, że jak się prześpisz godzinkę, to humor ci wróci. - Pocałował go w czoło, uśmiechając się do niego. - Ja sobie teraz odrobię zadanie, a ty odpocznij.

Stiles westchnął cicho i uśmiechnął się do Scotta.

- A ty nie chcesz odpocząć? - zapytał, robiąc mu miejsce na łóżku.

Chłopak przez chwilę w głowie tworzył listę plusów i minusów odpoczynku, aż w końcu zapytał

- Jesteś pewien, że zdążę odrobić pracę domową? Mam trzy wypracowania.

Stiles uśmiechnął się.

- Dasz radę.

McCall westchnął cicho i ponownie położył się na łóżku. Faktycznie, także jemu przydał się odpoczynek.