Ben Deli Değilim

23. Bölüm - İşler Mi Karışıyor?

"Zaman her şeyin ilacıysa, fazlası intihara girmez mi?"

-Oğuz Atay

***

Multimedya: Tunç Uygar - Twan Kuyper

***

"Günaydın matmazel," dedi Egemen gülümseyerek, Efsun'un yavaşça gözlerini açmasını ve gerinmesini izlerken.

"Günaydın mösyö." diyerek gülümsemesine karşılık verdi.

Yatakta doğrulup bağdaş kurdu. Egemen Efsun'un uykulu gözlerine dokundu. Saçlarını okşadı. Gözlerine derin derin baktı.

"Ben sana, eninde sonunda karşılaşacaksınız, demedim mi? Nasıl, mutlu musun?"

"Daha yeni tanıştık aslında ama... O bana senin kadar derin bakamıyor. Bana senin gibi dokunamıyor. Ben seni çok özlüyorum Egemen. Ben seninle hayallerimizi bir bir gerçekleştirmeyi özledim. Seninle şarkı söylemeyi özledim. Ben seni özledim... Yerini nasıl dolduracağım bilmiyorum."

"Sabret matmazel. Sen beni hayal ettin, karşına çıktım. İyileştin, gerçek Egemen karşına çıktı. Ama unutma, biz de ilk karşılaştığımızda böyle değildik. Sabret matmazel. Sen de onunla çok güzel bir aşk yaşayacaksın, sabret."

"Ama dayanamıyorum Egemen. Seninle geçirdiğim o tarifsiz hayaller, rüyalar, o benzersiz konuşmalardan sonra gerçek Egemen'in tepkisiz bir şekilde karşımda durup donuk donuk bakmasını kaldıramıyorum. O güzel şeyleri onunla değil, seninle yaşadım biliyorum. Onun hiçbir şeyden haberi yok. Bunu da biliyorum ama... Nefes alamıyorum Egemen. O bana öyle bakarken içimden 'Gel şimdi sarıl, yanaklarım kızarsın, istersen dalga geç ama gel sımsıkı sarıl,' diyorum. Olmuyor. Gelip sarılmıyor senin gibi. Öpmüyor alnımdan. Galiba yeniden delireceğim."

"Sabret matmazel. Her şey dilediğin gibi olacak. Bana güven."

Kocaman sarıldı Efsun Egemen'e. Yüzünü boynuna gömdü. Egemen'in boynu Efsun'un gözyaşlarıyla ıslanmıştı. Hıçkıra hıçkıra ağlıyordu. Koklayarak öptü boynundan. Bırakmayı hiç istemiyordu. Taa ki...

"Uyan Efsun," diyerek Miray tarafından dürtülene kadar...

"Senin zamanlamana tüküreyim Miray. Egemen'in omzunda ağlıyordum."

"Oldu o zaman, siz rüyanda her ne yapıyorsanız devam edin, sonra da işe geç kal." dedi Miray tehdit dolu ses tonuyla.

Oflayarak yataktan kalktı. Elini yüzünü yıkadı. Kıyafetlerini değiştirdi ve mutfağa gitti.

"Oo Miray hanım! Sabah sabah pek bir hamaratsınız."

"Uraz ile birlikte hazırladık." diyen Miray bir yandan da servis tabaklarını masaya yerleştiren Uraz'a gülümsedi. Efsun ikisine de sırayla baktı. Neler döndüğünü anlamaya çalışıyordu. Boşverip masaya oturdu ve yalan yanlış bir şeyler atıştırdı.

"Anne, yarın veli toplantısı var saat üçte."

"Haberim var Kardelen ama babanın da benim de işimiz var. Gelemeyeceğiz."

"Ama anne..." Kardelen itiraz etmeye kalmadan kapıdan servisin korna sesi duyuldu. Efsun Kardelen'in gözyaşlarıyla dolmuş gözlerini gördüğünde içi cız etti. Aklına gelen fikirle gözleri parladı ama kimseye çaktırmadan masadan kalktı ve minibüse binmek üzere evden çıktı.