Ben Deli Değilim

7. Bölüm - Yetimhane Ziyareti

Bu bölümü yetimhanede büyümek zorunda kalan annesiz ve babasız kalan çocuklar için bilinçlendirmek amaçlı yazıyorum. Her çocuk gibi onların da her şeye hakkı var. Hiç kimse gibi görmezden gelinmeyi haketmiyorlar. Bu konuda daha hassas olmalıyız. İyi okumalar.

Multimedia'daki şarkıyla beraber okumanızı tavsiye ediyorum.

***

"Sen kalacaksın kimse bilmeyecek. Ve kimse göremeyecek seni. Yaşayacaksın gözlerimde..."

-Özdemir Asâf

***

Miray, Efsun ve Egemen tahmin edilemeyeceği kadar iyi anlaşmışlardı. Efsun, Miray'ı Egemen giderse yalnız kalmasın diye Allah tarafından gönderildiğini düşünüyordu.

"Ailen falan hiç gelmiyor mu senin ziyaretine?" Miray Efsun'u tanımaya çalışıyordu.

"Gelmezler. Onları en son iki sene önce gördüm. Beni buraya getirmişlerdi."

"Sen iki senedir burada mısın?" Miray nasıl bu kadar uzun süre burada kalabildiğini merak ediyordu.

"Geçen hafta tam iki sene oldu. Ailem beni sevmez. Gelmezler de. Beni doğduğum zaman da istememişler zaten. İstenmeyen çocuk olduğumu her tartıştığımızda yüzüme vuruyorlardı."

"Bu inanılacak gibi değil. Bir insan kendi kanından, kendi canından olan bir şeyi nasıl sevmez?"

"Bilmem, oluyor işte."

"Sevgisizlik değil mi?"

"Ne?"

"Burada olmanın nedeni."

"Evet, sevgisizlik. Kötü bir durum."

"Onu bu yüzden mi düşlüyorsun?"

"Egemen'i mi?" dedi ve gülümsedi. "Aslına bakacak olursa her kızın hayal ettiği bir erkek vardır."

"Benim yok. Aslında var ama..." Karamsar ruh haline bürünmüştü. "Artık onlardan korkuyorum."

"Herkese aynı muameleyi yapmamalısın. Seni gerçekten seven biri hiç kuşkusuz çıkacaktır." Bir zamanlar başkalarından duyduğu tesellileri şimdi arkadaşına yararlanaması için veriyordu.

"Biliyor musun? Bizim Egemen'le Elvedadan önce yapılacaklar listemiz var."

"Elvedadan önce yapılacaklar listesi mi?"

"Evet, buradaki hemşirelerin bana verdiği ilaçlar, benim bir daha Egemen'i görmemem için veriliyormuş. Ben de Egemen'den ayrılmadan önce yapılacaklar listesi hazırladım. Her gece rüyamda hayallerimi gerçekleştiriyor."

"Sırada ne var peki?"

"Bu gece yetimhane ziyareti yapacağız. Bu benim haylimdi."

"Güzel bir hayal."

"Değil mi ya," dedi ve şirin bir gülümseme gösterdi.

"Umarım gerçek hayatta da karşına çıkar Egemen."

"Umarım sen de seni gerçekten seven biriyle karşılaşırsın."

Birbirlerine sarıldılar. Efsun daha önce hiçbir arkadaşına böylesine içten sarılmamıştı. Daha önce de kabullendiği gibi;

Burası ona iyi gelecekti.

***

"Bu gece nereye gidiyoruz matmazel?"

"Yetimhaneye gideceğiz mösyö."  Egemen oturmuş Efsun'un saçlarını tarıyordu.

"Ne kadar güzel saçların var."