YANDERE SİMULATOR HİKAYESİ

Cadılar Bayramı Özel Bölüm Çarşamba-Bölüm 5 (Part 2)(Unutmuşum Atayım Dedim!)

Gelen sesle yerimden fırladım.

Açkım Budo: Hey!

Ayano: Aaa! Mankafa! Ödümü patlattın.

Açkım Utanmış Budo: Ben normal konuştum. Sen fazla dalmışsın. Hem bak bir şey diyeceğim. Bu kız ile ilgili bir şey öğrendim.

Ayano: Neymiş peki. Süper zeka?

Budo: Bu kız da yandereymiş. Ve kankamdan hoşlanıyor. Senin de baş düşmanın. Ama senin gibi değil. Yani sevimli bir Yandere. Yeri gelince tabi... Örneğin; senin başını merdivene çarpma olayın. O bir yalandı, dedi ellerini cebine sokarak.

Şoke olmuştum. Kısa bir Zaman'da bu kadar bilgiyi nereden buldu. Kendimi tam bir aptal gibi hissetim.

Ayano: B-bilgiler için teşekkür ederim.

Hızlıca ordan uzaklaştım. O kızı bulduğum yerde geberteceğim. Benimle alay etmek neymiş görecek... (Göremeyecek...)

Budo...
Ayano: B-Bilgi için teşekkürler... Dedi ve sinirli bir şekilde hızla uzaklaştı. Aslında biraz korkmuştum. Kötü bir şey yapacağı kesindi. Ama onunla uğraşmadan önce Taro'yu uyarsam iyi olacak. Çünkü yakında onun yüzünden kan dökülenidir. Bu olaya ben bile dur diyemem. Ama Taro'nun bir şansı var.

...

Merdivenlerde koşar adımlarla sınıfıma çıktım, sırama oturmadan Taro'nun yanına gittim.

-Selam kanka.

Taro: Selam. Nasılsın?

- İyiyim, ama sanırsam yakında sen pek iyi olamayacaksın.

Taro: (şaşkın bir şekilde) N-nedenmiş o?

- İki tane yanderen var ve senin için kavga ediyorlar. Onları durdurmamız lazım. Eğer olay büyürse senin hayatın tehlikeye girer.

Taro: Kimmiş peki bunlar?

- Üzgünüm, ama söyleyemem. Yanderelerinin kalpleri kırılırsa seni öldürebilirler. O yüzden geçici bir süre gözümün önünden ayrılma. (Bu arada bu kadar sahiplenmesinin nedeni, üvey kardeş olmaları, ama bunu sadece Budo biliyor.

-(çığlık) Bu yaptıklarına katlanacaksın, seni bücür.

- Asıl, sen katlanacaksın.

Taro: Hıh!!! Ben mi yanlış duyuyorum, yoksa iki kız bağırışıyor mu?

- Ha! Ne... Sen burda bekle ve sakın sesin geldiği gitme tamam mı? (sessizce) A-Ayano!!!

Azıcık soluk verin. Yolumuz uzun. Hikaye fazla uzun 😂

Az kaldı. Heyecanlanma.

Geldik...

Hızlıca merdivenleri indim. Az kalsın takılıp düşüyordum.

Ayano...
Neredeyse ağlayacaktım. Bu kız benim hayatımı mahvetti. Ama intikamım muhteşem olacak. O kız, bana yaptığı komplonun hesabını verecek. Gizli odamdan zor Zaman'lar için sakladığım yedek bıçağımı aldım. Yuko, fırının ordaydı. Herhalde birini öldürmüş, cesedini ortadan kaldırmaya çalışıyor. Sessizce yanına gittim. Olamaz! Kedi! Onu görünce dayanamıyorum. Çığlık attım o sırada. Gördü tabi beni. Salak kafam.

Yuko: Noldu? Herkese seni öldüreceğimi söylemişsin.

-B-ben mi? Öyle bir şey söylemedim. Hem benim Senpai'min sevmen hiç iyi bir şey değil. Seni öldürmek zorunda kalacağım. Çok yazık olacak!

Bunu dedikten sonra hiç anlamadığım şekilde kendimi yerde buldum. Kafamı tutmuş VE elinde BIÇAK!!! vardı.

Yuko: (çığlık) Bu yaptıklarına katlanacaksın, seni bücür.

- Asıl, sen katlanacaksın.

"Bunu sen istedin." Elindeki bıçağı elinde çevirip kolayca batırabileceği konuma getirip saçlarıyla kapatmış olduğu kırmızı gözünü açığa çıkardı. Bu durum benim için iyi bir işaret değildi. Elimle bıçağı yoklamaya çalıştım. "Bunu mu arıyordun, bücür." Dedi elindeki bıçağımı göstererek.

Yuko: Bu okula iki Yandere fazla. Bunu teke düşürmek bana düşüyor. Ha! Noldu? Seni birazdan öldüreceğim. Neden sessizsin? Yoksa, artık haklı olduğumu VE Senpai'nin sana bakmayacağını mı anladın? Ne yazık! Eğer Cehennemde internet bulursan bana mesaj atarsın.

?: Bence o mesajı sen atsan süper olur.

Yuko: Sen de kimsin be?

Budo: Bana kas yığını derler. Belki hatırlarsın. İlkokulda dövdüğün sıska çocuk.

Yuko: Kim olduğun umrumda değil. Yaklaşma yoksa bu kız ölür. Her kimse artık.

Budo: o kızı bırak yoksa Senpai'n seni farkedecek. Bundan hiç üşenmem ve şüphen olmasın haberin olsun.

Yuko: Şimdilik kurtuldun bücür, ama bil ki seni geberteceğim, hem onurumu kırdın, hem de beni rezil ettin.

Olanlar beni aşırı derece sarstı. Yuko, üstümden kalktığında öleceğimi sandım. O bıçağın görüntüsü bile korkunç. Budo olmasaydı, ölebilirdim. Belki de Senpai'me kavuşmama yardım eder. Karşılığında istediği bir şeyi yaparım. Bence süper bir anlaşma olur. Ben üstümü başımı düzeltmeye başladığımda, yanımda biri belirdi.

Taro: İyi misin? Gel yardım edeyim.

-T-T-teşekkür e-ederim.

Kalkmama yardım etti ve hızla uzaklaştı. Daha güzel bir şey oldu. SENPAİ BENİMLE KONUŞTU!!! İnanamıyorum inanamıyorum, inanamıyorum. Dur... Bana ne oluyor? Az önce ölüm döşeğindeyken şimdi Nasıl bu kadar Mutlu ve heyecanlı olabiliyorum. Sanırım benim psikolojim bozuldu.

...

Gözlerim Senpai ve Budo-kun'u aradı. Ne de olsa beni bu zor durumdan kurtardılar. Onlara bir teşekkür etmek isterim. Ama halâ işim bitmiş değil. Bir plan yapıp bu kızı bu okuldan attırmalıyım. Evet, yapmalıyım...