YANDERE SİMULATOR HİKAYESİ

BENİM OLACAKSIN SENPAİ

Bayılttığım kızı Hayato'dan ödünç aldığım gitar kutusunun içine koydum. Evime kadar taşımak zorunda kaldım. Çok ağırdı. Kim olduğunu merak ediyorsanız bu Mei Mio. Okulumuzun cool ergeni. Çok iyi biri aslında ama umurumda değil.

Onu evimin bodrumundaki sandalyeye bağladım. Daha uyanmamış. Yukarı odama çıktım. Nalet. Şimdi biraz düşünmeliyim. Tamam Senpai 🖤 OSANA'dan nefret ediyor. Fakat ya hala onu kabul ederse? Buna dayanamam. Ondan tamamen kurtulmam lazım. Ama nasıl?

BULDUM! Onu hakkında dedikodu çıkarabilirim. Ama elimde hiçbir bilgi yok ki? Belki İnfo bilir?

Hey İnfo.

"Ne oldu. Niye bana bu saatte mesaj atıyorsun?"

Bak! Konumuz bu değil. Bana Osana ile ilgili bir kaç dedikodu lazım.

"Hmm elimde tam sana göre bilgiler var. Ama önce ne vermen gerektiğini biliyorsun."

Uhhggg! Tamam.

Ona bir kaç Pantieshot resmî attım.

"Güzel. Tam istediğim gibi! Kaç tane bilgi istiyorsun?"

Ne kadar yeterliyse.

"Anlaşıldı.
1) Bir telefon sapığı var.
2) Hizmetçi kafede çalışıyor. (Ne olduğunu tam olarak bilmiyorum. Bilenler bana anlatabilir mi?)
3) Taro'dan önce Budo ile çıkmış. (Ağlıyorum bu doğru mu?)

Neee!! Bu işime çok yarayabilir. İkisi de ortadan kalkmış olur. Zaten Budo-kunu kenara çekmek istiyordum. Bir taşla iki kuş vurmuş oldum.

Teşekkürler İnfo. Bu kadar yeterli. Bunlar benim işime çok yarar. Teşekkür ederim.

"Seninle çalışmak bir zevk yan-chan."

Eğer planım Lehime işlerse Harika olacak. Ama önce şu Mei'nin çığlıklarını durdurmam lazım. Başımı ağrıttı. Mutfaktan bir bıçak alıp aşağı indim.

...

"Nolur yapma lütfen yardım edin!!!"

Günlerden Salı oldu. Okula gitmek için hazırlanıyorum. Tağınağıma son kez bakıp kahvaltımı yapmaya gittim. Tost hazırlayıp hızlı bir şekilde yemeye başladım. Bitince ise evden çıktım. Bıçağımı da aldım tabiki. Osana mevzusu kapanmak üzere Senpai bu sefer kesinlikle benim olacak. Ben düşünürken birine çarptım. Tam sövmeye başlayacakken.

"Aaa! Özür dilerim. Aishi-chan iyi misin?" Elini uzattı.

SENPAİ! Napacağım? Yaaa ne yapacağım? Hala bana bakıyor. E tutayım napayım.

-T-teşekküe e-e-e-eederim." Gülümsedi. Çok şeker. Aynı ilk tanıştığımız gündeki gibi olmuştu. Bu harika bir şey.

Okula vardığımda Osana yanıma geldi ve benden bir şey istedi.

"Merhaba Ayano-chan. Bana ettiğin yardımdan sonra seninle iyi arkadaş olmaya karar verdim. Acaba olabilir miyim?"

Bir tsundereden beklenmeyecek sözler.

Kabul ettim.

"O zaman sana bir şey söylemeliyim. Ben senpaiden hoşlanıyorum ama onunla ne zaman konuşsam bana kızıyor. Ben neyi yanlış yapıyorum?"

"Ona kötü sözler söylüyorsun. Ve sanırım o seni sevmiyor."

"Sanırım haklısın Ayano'chan. Peki sence onu bırakmalı mıyım?"

-Evet bırakmalısın. Seni sevmeyen birinin peşine düşmek yanlış olur. Hem sen ayrıca bir aralar Budo-Senpai ile çıkmıştın. Bence o hala seni seviyor olabilir. 

"Cidden olabilir mi?"

"Aynen."

Uh. Birinden kurtulduk. Senpai sadece bana kaldı. Yaşasın.

"O kadar kolay kurtulduğunu sanma. Bücür!"

Bu ses...