Stay strong 2

Deel 7

'Truste papa' drukt Finn een kus op Wolfs zijn wang. 'Welterusten lieverd, ik hou van je' haalt hij met een glimlach zijn hand door zijn haar. Hij staat op en knipt het lampje uit waarna hij naar beneden loopt waar Eva aan de tafel zit.

'En nu ga jij vertellen wat je dwars zit en ben eerlijk tegen me, ik hou van je en wil je niet kwijt'. Gaat hij tegenover Eva aan tafel zitten. Ze frunnikt aan haar vinger en kijkt hem niet aan. Met dichtgeknepen keel probeert ze te praten. 'sorry. Het spijt me ik heb het met David gedaan' knijpt ze haar ogen dicht ze wil de pijn in zijn ogen en de boosheid niet zien. Maar waar ze kwaad geschreeuw had verwacht zij hij niks. Ze ziet hoe hij zijn ogen naar beneden slaat en opstaat. 'Zeg dan iets, word dan boos op me' rollen bij haar de tranen van haar wangen. 'Wat wil je dat ik zeg dan, hoer' is hij kalm omgedraaid en kijkt hij haar ijzig zonder enig emotie aan. 'Dat neem je terug' klinkt ze boos. 'Het is toch zo'. 'Kappen nu ga je te ver' is bij haar het praten overgegaan naar schreeuwen. 'Ik ga te ver? Jij bent veel te ver gegaan Eva van dongen. Ik hou van je en dan flik je dit' verheft ook hij zijn stem. Zonder op enige reactie te wachten loopt hij naar boven. 'Papa' staat Finn boven op de gang. 'He wat is er vriend' tilt hij zijn zoontje op. 'Jullie gillen, toen werd ik wakker' legt hij zijn hoofdje op Wolfs zijn borst. 'Kom jij dan lekker bij papa slapen vannacht' loopt hij met Finn in zijn armen een andere kamer in dan dat hij normaal slaapt. 'ja papa en mama slapen' klapt hij blij in zijn handjes. dit mocht hij namelijk heel af en toe als er iets bijzonders is. 'nee alleen bij papa mama slaapt in de andere kamer' legt hij het jongetje op het grote tweepersoons bed waarna hij zichzelf uitkleed en tegen zijn zoontje aan kruipt.

Aan wiens kant staan jullie, Wolfs of toch Eva?