Deel 54

514 28 3
                                    

'Ik kan geen aangifte doen dan doet hij Finn wat aan' schud Eva stellig haar hoofd. Snel veegt ze een biggelende traan van haar wang. 'Jullie kunnen ondergebracht worden ergens tot hij gepakt is' wrijft Marion geruststellend over haar knie. 'Ik los dit zelf op. Zoals ik altijd alles zelf op los'. 'Sommige dingen kun je niet zelf. Laat mij een ding zeggen Eva, als jij voor vrijdag niet vertel tegen Wolfs dat hij de vader is doe ik het. Hij verdiend dit niet, hij is een aardige en lieve man en een perfecte vader voor Finn'. 'Als jij hem zo'n lieve man vind neem jij toch een kind met hem' mompelt Eva. ' Mar alsjeblieft niet tegen hem zeggen' smeekt Ze bijna. 'Dan moet je het zelf zeggen voor die tijd je hebt nog 3 dagen. En denk maar niet dat ik het niet tegen hem zegt'. 'Mar dat kan niet' zucht Eva nog een keer diep. 'Toch zal je moeten'.

Die avond loopt Eva langs de Maas Finn loopt naast haar en houd stevig de hand van zijn moeder vast. David was aan het douchen dus voor Eva de gelegenheid om even een rondje te lopen. Ze weet het niet echt niet ze moet het Wolfs vertellen anders doet Marion het en Eva weet zeker dat ze het echt doet. Hoe moet ze het hem zeggen dan "Hey jij krijgt een kind maar ik ga net doen alsof het van David is omdat hij anders onze zoon wat aan doet" nee dat is geen optie. 'Mama papa' trekt Finn aan haar hand. Ze kijkt om naar een speeltuintje waar hij zit met die vrouw van de zaak haar dochtertje. 'Kom' wil ze Finn mee trekken maar Wolfs had hun al lang gezien. 'Hey jonge' zwaait Wolfs al naar zijn zoontje.

Heey vanaf nu zal ik waarschijnlijk tot volgende week geen deel meer plaatsen omdat ik ga carnavallen en daarna op wintersport ga.

Stay strong 2 Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu