Stay strong 2

Deel 26

Een klein halfuurtje later lopen ze dan ook met zijn drieën buiten. Liselotte haar loshangende haar wappert door de wind alle kanten op en haar hand is in die van Wolfs geklemd. 'Vera hier blijven' roept ze haar veel te enthousiaste dochter terug die vooruit loop. 'Oké mama' loopt ze snel terug waarna ze de hand van haar moeder vast pakt. 'Ze is leuk.Net als der moeder' knijpt hij zachtjes in haar hand waarna ook zij glimlachend naar hem op kijkt. 'Je bent lief Floris, voor mij en mijn dochter'. Glimlachend kijkt hij terug, maar hij voelt dat het niet de glimlach heeft die hij altijd naar Eva had. Hij weet ook wel dat hij dit enkel doet om Eva te laten inzien wat zij heeft gedaan. Om haar jaloers te maken. En misschien doet hij het ook een beetje voor zichzelf om zo het verdriet weg te krijgen en opnieuw gelukkig te worden met een ander. Al weet hij zeker dat het nooit meer zo zal zijn als met Eva. 'Mama glijbaan' worden Wolfs zijn gedachtes verstoord door Vera die enthousiast naar de glijbaan toe rent. 'Ja toe maar lieverd wij wachten niet' trekt ze Wolfs mee naar een bankje die zich er naast bevind. 'Blijf je slapen vannacht' fluistert ze giechelend in zijn oor. 'Nee sorry ik heb geen spullen mee, volgende keer oké' wijst hij het subtiel af hij heeft nog niet te behoefte om met haar het bed in te duiken. Eva zit nog te veel in zijn gedachten. 'Is goed' blijkt ze het goed te vinden. 'Ik mis haar gewoon' slikt ze een keer als ze dichter tegen Wolfs gaat zitten. 'Ik snap dat het moeilijk dat hij tot zo iets in staat is bij zijn eigen kind kan ik maar niet begrijpen' streelt hij haar arm. 'Het belangrijkste is er nog van haar. Alle momenten met haar die nog in je gedachten zitten zijn het belangrijkste en die zul je nooit kwijt raken' sluit hij haar in zijn armen. 'Ik weet het maar het voelt zo raar altijd dacht ik dat ik eerder dood zou gaan als haar en nu...' stromen de tranen weer van zijn wangen.