Deel 3

620 29 3
                                    

'Had dat dan tegen mij gezegd dan kunnen we samen een oplossing vinden' pakt hij haar hand vast tijdens het rijden. 'We hebben het er vanavond wel over'.

Achter elkaar aan lopen ze richting de Maasboulevard waar het lijk zich bevind. Eva knielt er bij neer en haalt het witte doek omhoog. Een meisje met lange blonde haren en een spier wit gezicht ziet ze er onder liggen. Ze schrikt duidelijk net als Wolfs die even moet slikken. Gedood door enkel een Kogel door haar hoofd wie doet nou zo iets en al helemaal bij een kind. 'Weten we wie ze is' vraagt Wolfs aan een van de forensische mannen. 'Nee geen identiteit ook geen telefoon helemaal niks' haalt hij zijn schouder op. 'Lekker dan' zucht Eva diep. 'Welke puber heeft er nou geen telefoon tegenwoordig' snapt Wolfs het niet. 'Afgepakt misschien' haalt Eva haar schouders enkel op. Ze bekijkt het meisje uitvoerig haar kleding is enkel een wit jurkje zo'n los hangend ding dat vaak word gebruikt als slaap kleding. Eva doet haar handschoentjes aan en laat haar hand over haar vingers gaan een ring bevind zich op een van haar vinger en een armbandje om haar pols, Zoë staat er op. 'Ze heet Zoë' laat Eva Wolfs het armbandje zien. 'Hoe weet jij dat nou misschien is het haar beste vriendin of huisdier of zo' geloofd Wolfs het niet. Zuchtend kijkt ze terug wetend dat hij gelijk heeft ze kunnen niet op basis hiervan weten dat ze Zoë Heet. Haar oog valt dit keer op een kettinkje dat om haar hals hangt een klepje kan ze openen en een foto komt te voorschijn. 'Je hebt gelijk het is haar huisdier'. Laat ze Wolfs de foto zien. Het is een foto van haar hond en daaronder staat Zoë. 'Kom we gaan we kunnen toch niets meer doen hier'

Stay strong 2 Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu