Deel 79

459 25 1
                                    

'Eef kom we gaan daar zitten dan kan Finn even spelen' trekt hij haar mee naar een bankje aan de speeltuin. Ze heeft al ruim 3 uur gelopen en hij ziet aan haar dat ze wat begint te slenteren. 'Je bent moe dat zie ik kom we rusten even uit eten een broodje en gaan daarna weer verder. Dan kan Finn ondertussen wat spelen dat vind hij vast niet erg'. 'Oké' knikt ze dan toch met een zucht haar hoofd. Samen nemen ze plaats op het bankje. 'Spelen' trekt Finn gelijk zijn schoenen uit. 'Eerste broodje eten dan mag je spelen' houd Eva hem tegen als hij al weg wilt rennen. 'Hoeft niet' leidt de speeltuin hem te veel af. 'Jawel anders mag je niet spelen' valt Wolfs Eva bij. 'Oké' zucht Finn op zo'n zelfde manier op als Eva wat bij Wolfs voor een glimlach zorgt. 'Zal het een kind van jou zijn'? 'Nou dat weet ik niet hoor' kan Eva er ook wel mee lachen. 'Netjes eten' houdt Eva haar zoontje tegen als hij het hele broodje in zijn mond wil proppen. Om het zo snel mogelijk op te kunnen hebben en weer te kunnen spelen. 'Maar duurt zo lang' ploft hij met een zucht naast zijn moeder op de bank. 'Je hebt nog genoeg tijd om te spelen we zijn hier de hele dag he' haalt eva glimlachend haar hand door zijn haar. 'Ook nog naar apen' schud hij stellig zijn hoofd. 'Ja ja zeurpiet daar gaan we ook nog heen'.

In een rap tempo heeft finn zijn broodje op en rent hij naar de glijbanen toe. 'Wel oppassen he' word hij er op geattendeerd door wolfs een beetje voorzichtig te doen want ook hij kent zijn onhandig zoon maar wat goed. 'ja ja' draait finn zich een kwartslag waardoor hij bijna over zijn eigen voeten struikelt.

Stay strong 2 Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu