Stay strong 2

Deel 22

'Kom Finn we gaan eten' zet Eva de tv waar Finn naar aan het kijken is uit. Hij staat gelijk op en loopt naar de tafel om op de stoel te gaan zitten. Eva legt een paar aardappelen, bloemkool en vlees op het bord van haar zoontje. Een van de eerste keren dat ze zelf gekookt heeft en tegen alle verwachtingen in is er niks in de brand gevlogen. 'Mama niet lekker' trekt Finn een vies gezicht bij het eten van een aardappel. 'Je vader heeft je ook echt verpest met dat culinaire eten van hem' schud ze haar hoofd. 'Eet maar gewoon iets beters krijg je niet vandaag'. 'Papa eten is lekkerder' vouwt hij zijn armpjes over elkaar niet van plan om ook maar een hap te nemen. 'Stel je niet zo aan' neemt Eva nu ook een hap van de aardappel. 'Oké je hebt gelijk' neemt Eva een slok water na dat ze de veel te zoute aardappel heeft gegeten. 'De aardappelen hoeft je niet te eten maar de groeten en het vlees wel' heeft ze een oplossing. 'Ook niet lekker' schud hij zijn hoofd als hij ook daar een paar happen van heeft genomen. 'Dat je vader er altijd van die saus en kruiden overheen doet is fijn maar dit is gewoon hetzelfde vlees en er is niks mis mee dus eet je bord leeg' raakt ze wat geïrriteerd. 'Lust niet' schud hij zijn hoofd. 'Dat is jammer voor je je blijft zitten tot het op is' is Eva haar bord al leeg en begint ze met het leegruimen van de tafel behalve Finn zijn bord dan. Ze begint de keuken vast schoon te maken terwijl ze op kijkt naar Finn die nog aan de tafel zit met zijn hoofd in zijn handjes starend naar het bord eten voor hem. Haar moederhart breekt, ze vind het zo rot voor hem dat hij er onder moet leiden dat zij de fout in is gegaan maar toch zal hij wel moeten eten. Ze voelt haar telefoon trillen en David's naam verschijnt in het beeld. Met een glimlach neemt ze de telefoon op.