Stay strong 2

Deel 48

Een brok in haar keel slikt ze weg ze wil het kindje niet bij Wolfs weghouden het is van hem. 'Een woord er over tegen Wolfs en je bent Finn kwijt' galmen de woorden door haar hoofd. De bel gaat en David laat zijn mes zakken om deze terug in het messenblok te zetten. 'Ga je nog open doen of wat' staat hij ongeduldig te wachten als Eva op dezelfde plek blijft staan. Wat verward en een tikkeltje bang loopt ze de trap op Wolfs zou daar staan met haar zoontje. Finn is wel de laatste die ze hier nu wilt hebben. 'He' probeert ze een glimlach op haar gezicht te persen. 'Mama' is Finn weer al te enthousiast. 'Gaat het weer wat beter met je' kijk Wolfs haar onderzoekend aan. Hij ziet dat er wat met haar aan de hand is maar hij kan zijn vinger er niet opleggen. 'Ja ietsjes, ben nog wel een beetje misselijk' knikt ze dan toch. 'Hey schat' slaat David van achter zijn handen om haar middel. Ze verstijfd onder zijn aanraking. Dit blijft Wolfs natuurlijk ook niet onopgemerkt als iemand haar lichaam goed kent is hij het wel. 'Nou kom jonge papa komt jou morgen weer halen om naar school te brengen. Ga jij goed luisteren bij mama en lekker slapen' drukt Wolfs een kus op het wangetje van zijn zoontje. 'Hij eng' springt Finn terug in Wolfs zijn armen als hij hem op de grond neer heeft gezet. 'Kom stel je niet zo aan' verlaat een zucht zijn mond. Ook bij Eva ontsnapt een kleine zucht van opluchting als David haar los laat. 'Kom maar Finn' steekt Eva de hand naar haar zoontje uit als David naar binnen gelopen is. Na enige twijfel loopt hij toch naar Eva toe. 'Doei papa' drukt hij wel nog een kusje op Wolfs zijn wang. 'Doei jonge ik kom je morgen weer ophalen voor school he. Doei Eef'. 'Doeg bedankt voor het halen van Finn' glimlacht ze kleintjes terug waarna hij zich omdraait en terug naar zijn eigen huis gaat.