Stay strong 2

Deel 63

Hij mocht niet mee de kamer in, daarom ook dat hij nu nerveus om de stoel voor de deur zit. Met zijn vingers tikt hij op het witte kastje met daarom tijdschriften. De stilte word verstoord door zijn telefoon die afgaat. Op het scherm verschijnt de naam van zijn baas. 'Wolfs' neemt hij dan ook op. 'Hey hoe gaat het met eva'. Hij haalt enkel zijn schouders op maar komt al snel tot het besluit dat ze dat natuurlijk niet kan zien. 'Ik weet het niet ze zijn met haar bezig'. 'Succes nog laat je het me weten als je wat te horen krijgt'. 'Ja Tuurlijk' verlaat een zucht zijn mond waarna hij zonder nog iets te zeggen zijn telefoon ophangt. Zich bedenkend dat Finn nog op het bureau zit typt hij het nummer van Marion in. 'Hey Wolfs, hoe is het met Eva weet je al iets'? 'Nee dat nog niet maar zou jij Finn mee willen nemen als je klaar bent met werken. Ik weet niet Hoelang het nog duurt ze zijn altijd zo traag hier' verlaat een tweede zucht zijn mond. 'Tuurlijk geen probleem ik en Finn redden ons wel, toch vriend' grinnikt Marion naar de jongen die in uiterste concentratie met zijn tekening bezig is snel knikt hij waarna hij door gaat met zijn tekening. 'OW sorry ik moet gaan, bedankt he' hangt Wolfs snel de telefoon op als hij de art de kamer uit ziet lopen in de richting van hem'. De succes wending noord hij al niet meer want al snel heeft hij opgehangen en kijkt hij de arts vragend aan. 'Het gaat redelijk, ze heeft geluk gehad de klap die ze kreeg was aan de rechterkant van haar buik waardoor het kindje het waarschijnlijk wel red we willen haar wel een nachtje hier houden voor observatie. En we gaan nu een echo doen dus als u wilt mag u komen kijken'. Een last valt van zijn schouder maar blijft nog wel ergens halverwege hangen. De zekerheid is er nog niet dat het kindje zoizo blijft leven maar het woord waarschijnlijk geeft hem wel iets van rust.