Saan nga ba Patungo?

Chapter 7

-
-
It's just a normal day again. Dalawang araw na ang naka lipas simula nung mag lunch kami ni Carter ng sabay.

Naka tulala ako sa may kawalan habang naka harap sa table ko. Nakakapagod ang araw na to. Ang daming ginagawa. Ang daming papeles ang dapat ipasa on time.

Hindi na nga kami nakaka pag usap ni Carter e. Xyller ano naman kung hindi na kayo nag uusap? He's busy and you're busy too. What are you expecting to do? Na magkaroon kayo ng quality time ni Carter kahit busy kayong dalawa.

Hindi ko alam kung kailan nagsimula tong feeling na to e. That feeling na kahit isang tingin ko lang sa kanya. He made my day. Kahit isang sulyap ko lang i feel the strange feeling. Yung sobrang kakaiba. Na kahit ngitian lang ako ni Carter natutuwa na ako? Yes kay Carter ko nararamdaman yung gantong feeling. Funny right? What's with this feeling? Why so weird? It's killing me. It's confusing me.

I deeply sighed. Tinuon ko nalang ang pag iisip ko sa mga ginagawa ko. Kailangan ko ng ibigay to kay Carter before his meeting start. Mga 2 pm pa naman ang start nun at it's already 1 o'clock in the afternoon. Patapos na rin naman ako dito at ibibigay ko nalang kay Carter. The moment na malaman kong makikita ko ulit siya? Napa ngiti nalang ako at mabilis tinapos ang mga papeles na dapat i review at i-stapler.

Tumayo ako ng matapos ko ang mga papeles. Tinungo ko ang opisina ni Carter. Kakatok pa sana ako ng bigla itong bumukas

"Sir eto na- " pinutol niya ang sasabihin ko at panandalian akong tinignan at nasalita

"Put that on my table. Thank you" seryoso at dire diretso niyang sabi. Tumango ako at umalis na siya. Anong meron dun? Nagmamadali ata siya. What's that?

Nilagay ko ang mga papel na yun sa table niya at lumabas na rin. Nakasalubong ko ang mga ka meeting ni Carter.

"Good Morning po." Naka ngiti kong sabi. Tinanguan nila ako.

"Lead us to the Conference room" utos sa akin ng isang may edad na naka three piece suit. Halata sa mukha niya ang pag ka strikto.

"Okay po sir."tumango sila at naglakad na kami papunta sa conference room. Naka handa na ang kwartong iyon para sa meeting na maya maya lang ay mag sisimula na.

"Where's your boss?" Tanong ng isang business man sa akin. Nginitian ko ito at nagsalita

"Sir may pinuntahan lang po sandali." Tinanguan lang ako nito at nginitian ko nalang siya. Hindi ko alam kung saan pumunta si Carter.

"Do you need anything else sir" malumanay kong sabi habang naka tingin sa mga business man na naka upo sa kani kanilang swivel chair

"Nothing." Tumango ako at dahan dahang lumabas ng narinig ko ang sinabi ng isang may edad na nandoon.

"Franco wait for a minute sinundo lang ni Carter ang anak kong babae" yan ang huling narinig ko sa kwartong yun at dali daling lumabas. Dumiretso ako ng powder room at nagkulong sa isang cubicle

Sinundo ni Carter yung anak na babae ng isang business man doon?

Why am I feeling this way? Why? Watda? Why am i acting like this? Acting like a jealous girlfriend. Am i really getting jealous? The Hell.

Fuck this feeling. Parang nanlumo ako. Parang nanghina ako.

Mahal ko na ba si Carter? Nagseselos nga ba talaga ako? Bakit? Why? This is shit.

Inayos ko ang sarili ko at lumabas ng powder room. I try to act normal.

Naglalakad palang ako pabalik sa table ko ng makita ko si Carter. Si Carter na may kasamang babae. A beautiful girl.