Saan nga ba Patungo?

Chapter 10

NOTE- Wrong grammars detected. Labyu

Taragess! Alam mo yung feeling ng pinaasa. Ako yun ngayon. Paasa ang isang Montenegro na yun. Ihahatid daw niya ako pauwi kaya dito ako nagpahinga pero nauwi kay Manong Edy. Aba. Pinauna ko na si Nicole ihatid dahil malapit lang bahay nito at ako nalang ang ihahatid ni Manong Edy.

Who's that Ms. Avedra at nagmamadali siyang umalis ng ipaalala ko ang meeting niya na yun.

Bumama na ako ng marating namin ang apartment ko. Nagpasalamat na rin ako kay Manong Edy dahil hindi naman ako ganon kasama na pagbuntunan ng galit si Manong dahil sa Amo niyang dakilang paasa.

Matutulog nalang ako at makikita ko nanaman ang Carter na yun bukas. Ano nanaman kayang pagpapa asa ang gagawin nito.

Nakahiga ako sa kama at nanonood ng Twilight sa laptop ko ng tumunog ang cellphone ko. Si Mommy ang tumatawag. So i pause the movie and i answer the call

"Hey honey." Bungad sa akin ni Mommy. How I miss my family.

"Hi my. Why?" Masayang tanong ko. I really miss them kaya lang i want to be independent.

"nothing. Can you go home na. We miss you na you're daddy miss you so much" me too. I miss them too. Uuwi na nga ako sa bahay dahil miss ko na sila. It's been a year when i started to try how to be independent.

"I'll come home soon my. Tell daddy that i miss you both already." Yeah nagpaplano na akong umuwi this december how i miss our house.

"Alright. Thanks honey. Just tell me when" sabi ni mommy. How i really loved them

"Yes my." Masayang ngiti ko. Malapit lang naman ang bahay namin sa office so i won't file a resignation letter pag umuwi na ako sa amin.

"Any lovelife? How about Oliver?" Tanong ng mommy ko. She's aware na meron akong boyfriend pero na busy ako at di nakapag kwento

"We're over my. Lovelife? I'm having fun. Being single is not bored." Masaya kong sabi narinig ko ang pagtawa ni mommy sa kabilabg linya.

"Okay tell the whole story kapag bumalik ka na. I'll hang up na honey. Bye i love you" paalam ni mommy

"I love you too my." And end of convo.

Never kong ikinuwento ang buhay ko. I never tell them my story. Our family is not that rich and that poor. We're in the middle. I have my brother na nagta trabaho sa abroad as an engineer and a sister na nagta trabaho din sa abroad as a nurse and me. They let me to do what i want. Well i loved that.

I resume watching movie hanggang sa nakatulog na ako ng bandang alas nuebe. Ganto ang gawain ko kapag nasa bahay ako at more than 9 o'clock pa ako natutulog. Well hindi ngayon dahil may trabaho na ako.

Nagising ako ng maaga at nag ayos papasok sa kompanya.

By seven ay nandoon na ako at nag ayos ng mga meetings ng Montenegro na yun today.

Lumipas ang mga oras at habang lumilipas yun ay nabo bored ako. Wala akong magawa kaya naglaro nalang ako sa cellphone ko.

By 4 o'clock ay natapos na ang mga meetings ni Carter. He's too busy.

"You can go home now. Wala ka ng gagawin dito." Sabi ni Carter ng makalapit ito sa table ko. Pwede na akong umuwi ng maaga. Yasss beauty rest ako ngayon.

"Thank you." Ngumiti ako at tumango naman siya at naglakad na papunta sa office niya. I fixed my things at umalis na ng building

Carter's POV

I closed my office room door before I leave. I look around and i found Xyller's table empty. I think she's too excited to go home. Well

I have to attend our family dinner today. I have to go home to our ancestral house near in antipolo. 3 hours to exactly go there.