Η Μέρα Που Άλλαξαν Όλα

361 33 3
                                    


Καθόμουν στο σαλόνι και σκεφτόμουν τί θα πάρω μαζί μου στο μακροχρόνιο ταξίδι που με περίμενε. Δύο βαλίτσες θα πάρω μαζί μου. Δεν χρειάζομαι πολλά, έτσι και αλλιώς εκεί θα μένω από εδώ και πέρα, οπότε θα αγοράσω από εκεί ό,τι χρειαστώ. Η μητέρα μου ήταν ανήσυχη και πηγαινοέρχονταν πέρα δώθε υποτίθεται για να ηρεμίσει. Το μόνο που κατάφερνε ήταν να με αγχώνει περισσότερο.

Έχω σταματήσει να ασχολούμαι με αυτή τη γυναίκα που υποτίθεται πρέπει να αποκαλώ 《μητέρα》. Δεν ήταν ποτέ δίπλα μου όταν την χρειαζόμουν. Δυστηχώς ο πατέρας μου είχε απεβιώσει όταν ήμουν πολύ μικρή. Συν ότι δεν είχα και αδέρφια, ένιωθα ακόμα πιο μόνη.

Τα τελευταία χρόνια ετοιμάζομαι για το μεγαλύτερο βήμα της ζωής μου. Θα πάω στην Νότια Κορέα για να γίνω τραγουδήστρια! Από τότε που η κολλητή μου μου παρουσίασε τη μουσική τους, ήξερα ότι το όνειρο μου να γίνω τραγουδίστρια ήταν πιο προσιτό απ'ότι περίμενα. Έβαλα λοιπόν στόχο να καταφέρω το μοναδικό όνειρο που μου είχε απομείνει. Και τώρα είμαι εδώ! Ετοιμάζομαι να φύγω! Τα κατάφερα! Περίπου...το μόνο που μένει είναι να με διαλέξουν σε μία εταιρία και όλα θα μπουν στη θέση τους! Μετά από τόσο καιρό και τόση προετοιμασία νιώθω και ξέρω ότι είμαι έτοιμη.

Το κούδουνι της εξώπορτας χτύπησε και με έβγαλε από τις σκέψεις μου. Σηκώθηκα βιαστικά από τον καναπέ για να ανοίξω την πόρτα. Μία από τις κολλητές μου ήρθε να με αποχαιρετήσει και να με συνοδέψει στο αεροδρόμιο. Την λένε Άννα. Έχουμε περάσει τόσα μαζί. Αυτή και κάποιοι άλλοι φίλοι μου, μου συμπαραστάθηκαν όταν οι ελπίδες μου χάνονταν μέσα στον φόβο.

Άκουσα τα βήματα της στις σκάλες. Η καρδιά μου χτυπούσε πιο δυνατά καθώς η ένταση των βημάτων δυνάμωνε.

"ΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ" τσίριξε μόλις με είδε. Έτρεξε στην αγκαλιά μου πριν προλάβω να αντιδράσω.
"Μου έλειψες!" είπε και με έσφιξε πιο δυνατά.
"Άννα..δεν..μπ-ορω..να ανασα-..νωω..." γέλασε και με άφησε να πάρω μια ανάσα.
"Σου έλειψα..εε;" της είπα παιχνιδιάρικα και αυτή έγνεψε καταφατικά καθώς ένα πλατύ χαμόγελο εμφανίστηκε στο πρόσωπο της. "Πόσο χαίρομαι που σε βλέπω." Την αγκάλιασα εγώ αυτή τη φορά. Ένα δάκρυ έκανε την εμφάνιση του στα μάγουλα μου. Εκείνη την στιγμή ένιωσα μεγάλη μοναξιά παρόλο που είχα στην αγκαλιά την κολλητή μου. Κατάλαβα ότι είχε έρθει η στιγμή που δεν θα την έβλεπα κάθε μέρα όπως παλιά. Δεν θα μέναμε σε διπλανές γειτονιές, ούτε θα κάναμε βόλτες. Ήταν η τελευταία φορά που θα την έβλεπα για πολύ καιρό.

Crushed By My Crush (Greek Edition)Where stories live. Discover now