Αχαριστία

126 18 3
                                    

Τα μάτια της ήταν τόσο φωτεινά ξανά. Σα να είχε αναγεννηθεί. Το φως που εξέμπεμπαν έφτανε στη καρδιά μου και σήκωνε το βάρος που προκάλεσα στον εαυτό μου. Αλλά άξιζε. Βλέπω ξανά τα μαγευτικά μάτια της, ζωντανά χρώματα στο πρόσωπο της, τον λαμπρό χαρακτήρα της...Και όλα αυτά επειδή την βοήθησα. Η χαρά της καλής πράξης με γέμισε και με ξεκούρασε ψυχολογικά. Την κοίταξα. Την γεύτηκα με τα μάτια μου και τότε έφυγα. Η δουλειά μου εδώ τελείωσε. Μέχρι την επόμενη φορά...

Όταν πήγα στο διαμέρισμα τα αγόρια με αγνοούσαν και με απέφευγαν. Είχαν δίκιο. Τους απέρριψα και τους αψήφισα. Αλλά ξέρω πως έκανα το σωστό. Ελπίζω να έρθει κάποτε μία στιγμή που θα το καταλάβουν και θα με στηρίξουν. Το βράδυ εκείνο ήταν ένα από τα πιό άνετα. Ένιωσα ανακούφιση και γαλήνη.

Το επόμενο πρωί ήταν το ακριβώς αντίθετο από το προηγούμενο βράδυ. Δεν περίμενα να εξελιχθεί με αυτόν τον τρόπο η μέρα μου. Ξύπνησα κατά τις πέντε το πρωί. Το μόνο που σκεφτόμουν ήταν η Έρικα. Ήθελα να μάθω πως είναι, τί κάνει, πως νιώθει. Σηκώθηκα από το κρεβάτι και αφού τελείωσα την προετοιμασία μου στην τουαλέτα, πήγα στην κουζίνα. Εκεί στεκόταν ο Namjoon hyung και έφτιαχνε πρωινό. "Καλημέρα!" του είπα. Γύρισε να με κοιτάξει και ξαναγύρισε το βλέμμα του στην προηγούμενη δουλειά του. Την ώρα που πήγα να περάσω από δίπλα του, εκείνος με σκούντηξε και έφυγε από την περιοχή της κουζίνας. Είχε δίκιο δεν λέω. Αλλά αυτό είναι κάτι καινούργιο για εμένα -να πηγαίνω ενάντια στους hyungs μου. Πόνεσα ψυχικά αλλά το ξεπέρασα. Έπρεπε. Μετά από λίγο ήρθε ένα μήνυμα στο κινητό μου. 

<Στο γραφείο μου. Τώρα.>

Μόνο ένας άνθρωπος ήταν ξύπνιος τέτοια ώρα και μάλιστα ΠΟΛΥ θυμωμένος μαζί μου. Ο PD Nim.

Κατέβηκα τις σκάλες και έφτασα στο γραφείο του. Είχα ένα προαίσθημα ότι το θέμα μας θα περιλάμβανε την χτεσινοβραδυνή σκηνή... Άνοιξα την πόρτα και μπήκα μέσα στην παγωμένη αίθουσα. Η θέρμανση άνοιγε αργότερα κατά τις οκτώ το πρωί, σε περίπου τρισήμισι ώρες. 

Όλα τα μέλη της ομάδας ξυπνούσαν νωρίς. Το κάνουμε είτε γιατί έχουμε υποχρεώσεις, είτε για εξάσκηση, για τις μέρες που έχουμε tour. Τότε κάνουμε πολύ προετοιμασία. Όλα πρέπει να είναι τέλεια. 

Δεν μίλησα καθόλου από τη στιγμή που εισήλθα στο γραφείο. Περίμενα να μου μιλήσει αυτός. Ήταν γυρισμένος προς το παράθυρο, με την πλάτη του σε εμένα. Ένιωθα την ένταση που έρεε από την στάση του. Πρέπει να είναι πολύ εκνευρισμένος... Πέρασαν δέκα λεπτά μα τίποτα. Ακόμα ησυχία. Πρέπει να σκέφτεται τους τρόπους που θα με σκοτώσει... Ήξερα ότι είχε καταλάβει ή διαισθανθεί την παρουσία μου μέσα στο δωμάτιο. Αλλά δεν καταλάβαινα την απόλυτη ησυχία. "Ξέρεις...Το να είσαι μάνατζερ έχει πολύ μεγάλη ευθύνη. Δεν μπορείς να φανταστείς πόση..." ξαφνικά η φωνή του έσπασε την ησυχία και αργά αργά γύρισε να με αντικρίσει. Εγώ έμεινα ακίνητος παρακολουθώντας την κάθε λεπτομέρεια. "Είναι και οι ευθύνες που έρχονται και από το μέρος σας. Η ευθύνη που ΕΣΥ παραμέλησες..." Ένιωσα σα να με έφτυνε. Φυσικά το έμαθε. Αυτός και ο Geun είναι πολύ κοντά.

Crushed By My Crush (Greek Edition)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora