Crushed By My Crush (Greek Edition)

Η Πρώτη Συνάντηση

Το κρεβάτι δεν ήταν βολικό όπως στο ξενοδοχείο. Πιο σκληρό και μικρό. Το μαξιλάρι δεν είχε την ίδια υφή. Δεν έδωσα ιδιαίτερη σημασία από τη στιγμή που περπατούσα στην Seoul. Ήταν μια όμορφη και ήρεμη μέρα. Ξαφνικά άκουσα μιά φωνή. "Έρικα;" Γύρισα να δω ποιός με φώναξε αλλά δεν είδα κανέναν. Συνέχισα τη βόλτα μου ανενόχλητη. Όμως η φωνή ξαναφώναξε. "Έρικα! Έρικα ξύπνα!" Να ξυπνήσω; "ΞΥΠΝΙΑ ΕΙΜΑΙ!" Φώναξα πίσω. Δεν ήξερα σε ποιόν φώναξα διότι ακόμα δεν είχα εντοπίσει το πρόσωπο. Περίμενα αλλά δεν πήρα απάντηση. Συνέχισα να περπατάω λίγο πιο γρήγορα αυτή τη φορά. "ΕΡΙΚΑΑΑ!!" Yundae; Ξαφνικά ένοιωσα το σώμα μου να τραντάζεται αδιάλλειπτα. Σεισμός; Σεισμός!! Προσπάθησα να τρέξω αλλά δεν μπορούσα να κουνηθώ.

"Έρικα..ΈΡΙΚΑ!!!" Η φωνή της με ξύπνησε απότομα και τινάχτικα από το κρεβάτι. "Τί; Τί;!" Κούνησα το κεφάλι μου πέρα δώθε για να βρω την πηγή της ανησυχίας αλλά είδα μόνο την Yundae. "Καλημέρα! Σήκω έχουμε πρόβα. Η πρώτη πρόβα σαν ολοκληρωμένο group!!!" Χοροπηδώντας από την χαρά της βγήκε από το δωμάτιο. Κοιτώντας γύρω μου, τα άλλα κρεβάτια ήταν ήδη άδεια. Ωχχχχχχ θα αργήσω... Το άγχος σαν καλός κολλητός μου, μου έκανε παρέα καθόλη τη διάρκεια της μέρας.

Αφού ντύθηκα με ρούχα που μου δάνεισε η Areum πήγα στο σαλόνι του διαμερίσματος για να βρω τα κορίτσια. "Έτοιμη." Με κοίταξαν παράξενα. "Πού είναι η τσάντα σου; Δεν θα πάρεις τσάντα μαζί σου;" Σωστά...την έχω αφήσει στο ξενοδοχείο, μαζί με όλα τα υπάρχοντα μου. "Θα έπερνα αλλά είναι στο ξενοδοχείο.."  "Δεν πειράζει, θα πάρουμε τα πράγματα σου μετά." Με καθησύχασε η Yundae. "Από εδώ και πέρα θα μένεις μαζί μας!" Είπε χαρούμενα η Areum αγκαλιάζοντας με. Βγήκαμε από το δωμάτιο και κατευθυνθήκαμε προς την αίθουσα χορού. Σήμερα ήταν αποκλειστικά μέρα χορού.

Καθώς περπατούσαμε προς την αίθουσα άκουσα το όνομα μου. "Ήταν τόσο αστείο! Φώναξε στον ύπνο της!" Η Yundae έσκασε στα γέλια και ακολούθησαν τα υπόλοιπα κορίτσια. "Τί; Τί έκανα;" "Όταν προσπαθούσα να σε ξυπνήσω, φώναξες 'ΞΥΠΝΙΑ ΕΙΜΑΙ' και άρχισα να γελάω!" Ω θεέ μου, έγινα ρεζίλι! Πρώτη φορά μου συμβαίνει αυτό. Δεν έχω ξαναντιδράσει στο ύπνο μου. "Μην ντρέπεσαι! Όλοι έχουμε ένα χούι! Για παράδειγμα, η Hyeon παραμιλάει και κλωτσάει στον ύπνο της, τώρα που μιλάμε γι' αυτό!" "Ναι, να προσέχεις αν κοιμηθείς μαζί μου. Είμαι επικίνδυνη." Μου έκλεισε το μάτι και εγώ γέλασα με την απόπειρα φλερταρίσματος της. "Εγώ για παράδειγμα δαγκώνω υπερβολικά τα χείλη μου." Συνέχισε η Areum. Ήταν πολύ γλυκιά και μπορούσες να το καταλάβεις με το που έριχνες το βλέμα σου πάνω της. Ο τρόπος που μιλούσε ήταν σαν μικρού κοριτσιού, με αθωότητα και ντροπαλότητα. "Ωωω ναιιιι θυμάμαι είχαν ματώσει πολύ μιά φορά και έκλεγες από τον πόνο." Πρόσθεσε η αδερφή της. "Ωωωωω έκλαψες;! Τόσο πολύ;!"  "Ναι...από μικρή το έχω αυτό το πρόβλημα και ακόμα να το σταματήσω."  "Κορίτσια φτάσαμε. Έρικα αυτή είναι η αίθουσα χορού στην οποία μπορείς να έρχεσαι όποτε θες αλλά θα πρέπει να ειδοποιείς τους υπέυθυνους και εμένα ή κάποια άλλη για να ξέρουμε πού θα σε βρούμε αν σε χρειαστούμε." Έγνεψα καταφατικά και η Yundae άνοιξε την πόρτα.