Crushed By My Crush (Greek Edition)

Mistletoe

Καθόμουν έξω από την εταιρεία περιμένοντας τα κορίτσια να ετοιμαστούν. Εγώ ήμουν ήδη έτοιμη και δεν ήθελα να περιμένω μέσα στο διαμέρισμα. Οπότε κατέβηκα κάτω και βγήκα έξω να πάρω λίγο αέρα πριν πάμε σε έναν βραδυνό ραδιοφωνικό σταθμό. Εκεί θα μας έπαιρναν συνέντευξη -όπως κάθε άλλη φορά- και ίσως να τραγουδούσαμε και κάποιο από τα τραγούδια μας. Όταν όμως βγήκα έξω συνειδητοποίησα ότι φυσούσε πολύ. Ένα τσουχτερό κρύο επικρατούσε στην ατμόσφαιρα, τέτοιο που τρυπούσε τα ρούχα σου. Αμέσως πήγα πίσω αλλά δεν μπήκα μέσα. Στάθηκα έξω από την είσοδο, εκεί που έκοβε ο αέρας. Είμαι μαζόχα μερικές φορές τί να κάνουμε... Δεν ήθελα να μπω μέσα με το προσωπικό από εδώ και από εκεί.

Ωστόσο δεν μπορούσα να αποφύγω αγκωνιές και σμπρωξίματα από συναδέλφους καθώς έβγαιναν και έμπαιναν στο κτίριο για να συνεχίσουν τις εργασίες τους. Κάποια στιγμή η πόρτα άνοιξε τόσο δυνατά που γλύστρισα στον ελάχιστο πάγο που είχε δημιουργηθεί στο έδαφος μπροστά μου. Πριν προλάβω να αγκαλιάσω την μητέρα γη, δύο δυνατά χέρια με έπιασαν. Τυλίχτηκαν εγκαίρως γύρω από το στομάχι μου πράγμα που ήταν καλό και κακό. Καλό γιατί με έσωσε από το να γίνω ρεζίλι αλλά και προπάντωνδεν χτύπησα. Κακό γιατί ξαφνικά ένιωσα μια τάση εμετού να περιτριγυρίζει τον οισοφάγο μου.

"Είσαι καλά;" ρώτησε. Κάπου την ξέρω αυτή τη φωνή. Αντρική... "...Περίπου..." απάντησα διστακτικά και επιφυλακτικά. Όταν γύρισα να δω ποιός ήταν, έπαθα σοκ. "Συγνώμη, δεν σε είδα." Είπε ήρεμα. Ήμουν ακόμα επί την επιρροή της διαφήμισης που έπρεπε να μοιραστώ μαζί του. Όλα ήταν φρέσκα στο μυαλό μου. Ακόμα και το άρωμα του... Απ' ότι φαίνεται το ίδιο ίσχυε και για αυτόν γιατί μου συμπεριφερόταν πολύ γλυκά για τα γούστα μου. "Όχι...δικό μου ήταν το λάθος. Δεν έπρεπε να στέκομαι μπροστά στην είσοδο."
"Τί κάνεις εδώ έξω, μόνη;"
"Περιμένω τα κορίτσια να κατέβουν."
"Πήγαινε μέσα καλύτερα. Έχει ζέστη εκεί. Εδώ έξω θα ξεπαγιάσεις!"
"Το ξέρω...αλλά δεν θέλω να πάω μέσα." Η απόσταση μεταξύ μας ήταν μικρή αλλά αρκετή. Τα μάτια του έσκιζαν τα δικά μου και η θερμοκρασία στο σώμα μου είχε ξεπεράσει τους 200 °C. Κοίταξε για λίγο πάνω ενώ εγώ έμεινα να αγναντεύω την θέα μπροστά μου. Τώρα που δεν με κοιτάει...Τί ωραίος που είναι ο λαιμός...Φοράει και ένα σκουφάκι που τον κάνει να φαίνεται πολύ γλυκός! Άρχισε να χαμογελάει και τότε τα μάτια μου αμέσως ακολούθησαν αυτή την κίνηση. Γιατί χαμογελάει; Μήπως με κατάλαβε που τον κοιτάω; Αυτό το χαμόγελο... "Θα πρέπει να είσαι πιο προσεκτική πάντως." Είπε και με κοίταξε χαμογελώντας. Μα τί θέλει να πει ο ποιητής; "Εμ...ναι. Θα προσέχω την επόμενη φορά."
"Να παρατηρείς το περιβάλλον σου..."
Είπε και μου ξαναχαμογέλασε πλατιά. Ε ρε αυτός ο άνθρωπος βάλθηκε να με σκοτώσει πριν την ώρα μου! Γιατί κάνει έτσι αφού του είπα ότι θα είμαι πιο προσεκτική την επόμενη φορά! Μήπως είδε κάτι αστείο; Γιατί κοίταξε πάνω πριν; Σήκωσα το κεφάλι μου να δω και η καρδιά μου σταμάτησε για λίγο να χτυπά.