ΛΌΓΙΑ ΨΥΧΗΣ

Άκουμε για μια τελευταία φορά!

Έφτασε λοιπόν η ημέρα που λυσμονούσα ,η ημέρα που πρέπει να σε αποχαιρετήσω και εγώ με την σειρά μου .Περίμενα αυτή την ημέρα πιο γρήγορα και όχι να καθηστερήσει τόσο πολύ . Κάθε μέρα πάλευα με το μυαλό μου ,την ηθική μου ,τα συναισθηματά μου για να είμαι δίπλα σου , ξεχνούσα ποιά είχα υποσχεθεί πως θα ήμουν για να είμαι μαζί σου . Εσύ όμως , εσύ , δεν σεβάστηκες ποτέ τίποτα , δεν εκτίμησες τίποτα , δεν με πόθησες ποτέ , δεν με αγάπησες δεν με ένιωσες ποτέ στην ζωή σου . Ήσουν μια μεγάλη υπέρβαση για εμένα , ήσουν κάτι που δεν νομίζω στην ζωή μου να το ξανά έκανα .Ξέρω δεν ήσουν ο έρωτας για εμένα , απλά μια υπέρβαση . Ο έρωτας θα με μάγευε προς μόνο σε εσένα και όχι σε άλλους , ο έρωτας θα με αγκάλιαζε γλυκά μόνο με το ονομά σου , θα με φιλούσε μόνο με την σκέψη σου , δυστυχώς όμως ποτέ δεν συνέβησαν αυτά μαζί σου. Μου άρεσες βέβαια μπορώ να πώ πως, ήμουν ενθουσιασμένη μαζί σου , χαρούμενη που επιτέλους βρήκα ένα άτομο να μοιράζομαι τις σκέψεις μου τα συναισθήματα μου , να μοιράζομαι την αγκαλιά μου , ένα άτομο που κάθε μα κάθε μέρα θα νοιαζοταν για εμένα ,αλλά δεν είχα καταλάβει πως εσύ αυτό το άτομο δεν θα γινόσουν ποτέ μαζί μου . Ήσουν σαν μια ασταμάτητη καταιγίδα που μόνο θλίψη έφερνες και όχι χαρά . Τον ευατό μου τον θυμάμαι πιο πολύ απογοητευμένο παρά χαρούμενο . Έπρεπε , να ακολουθούσα το ενστικτό μου από την αρχή και να σε παρατούσα , το ήξερα ,το διαισθανόμουν πως όλο αυτό, δεν θα κατέληγε σε καλό όχι όμως προς σε εσένα αλλά προς τα δικά μου συναισθήματα .Είχα πάντα μια ελπίδα όμως , ίσως ,μήπως , μακάρι και με σεβόσουν έστω και τόσο λίγο . Το μόνο που άκουγα απο εσένα ήταν κραυγές φωνές και κατηγορίες , τίποτα χαρούμενο , τίποτα ευχάριστο . Αναρωτιέμαι πως γίνετε ένας άνθρωπος να είναι τόσο ματαιόδοξος τόσο θλιμμένος και απογοητευμένος από την ζωή .Σε περίμενα ώρες , μέρες και μήνες αλλά εσύ , εσύ δεν θα ερχόσουν ποτέ , αυτό με κάνει νε γελάω και όχι να κλαίω .Αυτό που με τρέλαινε περισσότερο σε εσένα ήταν ότι πάντα μα πάντα νόμιζες ότι ήσουν ο τέλειος απεναντί μου μπορεί και όχι τέλειος αλλά σίγουρα σωστός , και αναρωτιέμαι εγώ έτσι φέρετε ο σωστός? Να με κατακρίνεις συνέχεια ότι και να σου λέω? Να βγαίνω πάντα εγώ η λάθος , εγώ η ανώριμη ,εγώ η άμυαλη ,εγώ η φαντασμένη , εγώ η ψεύτρα .Εσύ που ποτέ δεν έκανες κάτι για εμένα , α! ναί έκανες κάτι να μην το ξεχνάμε με ανεχόσουν έτσι θεωρούσες εσύ .Εγώ όμως ποτέ δεν προσπάθησα μάλλον , δεν έπραξα όπως έπρεπε και αυτή την ενοχή όχι δεν θα την κρατήσω εγώ εσύ είσαι υποχρεωμένος να νιώσεις έτσι όχι εγώ . Εγώ κάθε μέρα προσπαθούσα να σου δείξω το πόσο χαρούμενη ήμουν που σε γνώρισα , σου έλεγα ένα μου λείπεις ένα σε θέλω , αλλά για εσένα ήταν λόγια του αέρα , η έκπληξη που σου έκανα και ήρθα να σε δώ , ήταν μια ανοησία για εσένα για αυτό δεν μπήκες και καν στον κόπο και να έρθεις .Όταν εγώ όμως σε χρειαζόμουν εσύ πού ήσουν ? Όταν εγώ ήθελα να γιορτάσω πράγματα μαζί σου ,εσύ που ήσουν ? Εσύ ήσουν στις υποχρεώσεις σου και σε αυτά που θεωρούσες σημαντικά πάντα σίγουρα σε αυτα δεν συμπεριλαμβανόμουν εγώ . Σου είχα πεί πως γράφω ,αλλά ποτέ δεν ενδιαφέρθηκες να με ρωτήσεις τί γράφω , να αυτά έγραφα , άν κάνω σωστά η λάθος που παλεύω σε μια σχέση ας πούμε που δεν υπάρχει απο την μεριά σου . Έτσι εξηγούνται ο θυμός, οι φωνές προς απεναντί μου γιατί απλά ποτέ δεν με ήθελες . Χαίρομαι όμως που μου το είπες ! . Δεν πληγώθηκα όμως να ξέρεις πόνεσα βεβαια ,αλλά ξέρω πως προσπάθησα αρκετά ενώ δεν έπρεπε .Είσαι καλός άνθρωπος , απλά με γνώρισες την λάθος στιγμή .Είχες άσχημες εμπειρίες με το θέμα του έρωτα και αυτες τις μεταβίβασες σε εμένα χωρίς μάλλον να το καταλάβεις . Δεν πειράζει όμως , απλά το μόνο που θέλω να μου ευχηθείς είναι να μην ξανά φερθείς έτσι αλλού ,τόσο άδικα , τόσο πονεμένα .Μακάρι να μπορούσα να σου μοιραστώ αυτά , αλλά δεν μου έδωσες την ευκαιρία μέχρι και σε αυτό .Θέλω να ξέρεις πως ένιωθα για εσένα .Δυστυχώς όμως δεν έμεινες μια ωραία ανάμνηση για εμένα , έμεινες ένα κακό συναίσθημα , δεν έμεινεις ο έρωτας, η χαρά, αλλά η θλίψη και η απογοήτευση .Συγγνώμη , μπορεί και εγώ να σε απογοήτευσα ... Αλλά αυτή είναι αλήθεια , δεν λέω πέρα από αυτή την στεναχώρια πέρασα καλά μαζί σου γιατί μου έμαθες να εκτιμώ πράγματα όπου εσύ τα έβλεπες ανούσια και ανόητα .Απλά αγάπη μου μάθε να ακούς , μάθε να ανοίγεις την καρδιά σου , το υπέροχο χαμογελό σου , μάθε να κατανοείς και να μην επιβάλεις , μην τα κρύβεις όλα αυτά τα ωραία που έχεις , μην γίνεις όπως γίνονται οι άλλοι .Αλλά τι σε καταγορώ .. Απλά δεν με ήθελες ,αυτή είναι η αλήθεια . Τέλος πάντων εύχομαι να περνάς καλά και στο μέλλον να με εκτιμήσεις , γιατί μόνο αυτό θα σταματήσει να με πληγώνει όταν ξέρω πως με εκτίμησες .

Και αυτο το γράμμα είναι ένα απο τα κρυφά συναισθήματα μου . Που ποτέ δεν μπόρεσα να το παραδώσω σε αυτό το συγκεκριμένο άτομο .Μακάρι όλοι να είχαμε αυτό το κουράγιο και την θέληση να το κάνουμε . Ας μην κρυβόμαστε στα συναισθηματά μας , ας τα αποδεχόμαστε , γιατί αυτοί είναι η αλήθεια .Θα πληγωθούμε , θα κλάψουμε , θα θυμώσουμε , θα είμαστε ευτυχισμένοι χαρούμενη , αλλά αυτό που πρέπει να μάθουμε είναι να μοιραζόμαστε τα συναισθηματά μας και όχι να τα κρύβουμε και να τα θάβουμε