Love Caught On the Camera [My Campus Crush'Series]

Chapter 29

[Ther’s POV]

Naguguluhan ako.

Hindi ko alam kung dapat ko na bang sabihin

Kay Syleen ang totoo.

Pero siguro ay mas

Tama kung sasabihin ko na dito.

Kesa naman sa iba pa nito malaman.

[Earlier]

Tinawagan ako ni Keen

At pinapapunta sa audio visual

Room.

Walang gumagamit ng room na yun

Kapag ganitong oras.

Ng pumunta ako doon ay

Nakita ko itong nakaupo sa gitna.

Nilapitan koi to.

Nanatili itong nakaupo

At ako naman ay nakatayo lang.

“Anong kaylangan mo?” tanong

Ko ditto.

Nanatili itong tahimik.

“Hindi ko alam kung sino ang dapat

Sisihin kung saka-sakaling masaktan si Syleen.

Ikaw ba o ako?” tumingin ito sakin.

Seryoso.

“Get straight to the point Keen.”

“Alam kong nakipaglapit

Ka kay Syleen para gumanti sakin

Ther.”

Nagulat ako sa sinabi nito

Pero hindi ako nagpahalata.

“So alam mo na pala.” Sabi ko dito.

“Hinayaan kitang makipaglapit

Sa kapatid ko kahit alam

Ko ang binabalak mo

Dahil ayokong maagaw

Mo si Kaz sakin.”

Hinayaan ko itong magsalita.

“Alam kong may gusto ka pa

Rin kay Kaz at hindi ko sinabi

Kay Syleen yun.

Alam kong makasarili ako.

Ako pa mismo ang

Naglagay sa alanganin sa sarili

Kong kapatid wag mo lang maagaw si Kaz sakin.”

“Ano ngayon ang gusto mong

Gawin ko?” tanong ko dito.

“Wag mong hiwalayan si Syleen.

Masaya sya sayo.

Ayokong masaktan sya ng dahil sakin at sayo.

At kung ayaw mo naman,

Wag mo na lang sasabihin sa kanya

Ang tungkol kay Kaz sayo at sakin.”

“Sa tingin mob a hahayaan ko na

Lang na ganun yun?”

“Dammit Ther! Masasaktan si Syleen pag

Sinabi mo sa kanya ang totoo.”

“Sasabihin ko din sa kanya ang

Totoo.”

“Ther…”

“Patapusin mo muna ako.

Sasabihin ko sa kanya ang totoo

Hindi dahil sa gusto ko syang

Saktan.

Sasabihin ko sa kanya yun

Dahil ayokong

Magpatuloy ang relasyon naming

Na nabuo lang dahil sa

Isang kasinungalingan.

But believe it or not.

I fell in love with your sister

So hard na hindi ko na

Namalayan na ginagawa ko lang yun

Para lang makapaghiganti sayo.”

“So you mean…

Ikaw ang nahulog sa sarili mong

Patibong.”

“True. At kung magalit

Man sya sa aaminin ko ay

Maiintindihan ko. Sasabihin ko sa

Kanya yun. Dahil mahal ko sya. Kahit alam kong

Magagalit sya.

Kahit na pwede nyang isipin na hindi ko sya

Talaga mahal at lahat ng

Ipinakita ko sa kanya

Ay puro kasinungalingan.

Sasabihin ko sa kanya ang totoo.

Dahil mahal ko sya.”

[present]

Siguro ay dapat ko na talaga

Saabihin ditto ang totoo.

Ayokong mabuhay

Kasama ito ng may

Sikreto akong

Hindi nasasabi ditto.

Tinawagan koi to.

Hindi ito sumasagot.

Kanina pang 3:30

Ang uwian nito.

6:30 na.

Sa bahay na lang nila ako tatawg.

“Hello? Tan’s residence.”

“Good afternoon. Is Syleen there?

“Sino po sila?” sabi ng katulong.

“Ther de Leones.”

“Sorry po pero wala

Po si ma’am Syleen ditto.

Hindi pa po umuuwi.”

“Alam nyo po ba kung nasan

Sya?”

“Hindi po Sir.”

“Ganun po ba? Sige po. Salamat.”

Nasan na kaya ito?

Tinawagan ko ang mga kapatid nito.

Wala ding alam ang mga ito

Kung nasan ito.

Tinawagan ko ang

Mga kaibigan ko dahil kaclose naman

Na si Syleen ang mga ito

At minsan ay ang mga ito pa ang kasama

Nito.

Pero hindi rin nila alam kung

Nasan ito.

Nag-aalala na ako.