WAIT!!help me...

~18~ the truth

POV Sanne

Ik ben net klaar met hardlopen en ik ben onderweg naar het huis van Luke.
30 minuten hebben we over 6,6km gedaan! Dat is voor mijn doen best wel goed!

"Hoi Luke! Ik ga even snel douchen!" Roep ik en ik wil zo snel mogelijk naar boven gaan zodat hij mijn kuit en blauwe plekken niet ziet.

"Sanne? Kun je even komen?" Vraagt hij. "Kan dat ook zo? Ik wil douchen!" Zeg ik. "Kom gewoon!" Zegt Luke. "Na het douchen!" Zeg ik en ik loop de trap op. "Moet ik je halen?!" "Mag wel!" Zeg ik en ik sprint de badkamer in en doe de deur op slot. "Doe die deur open!" Zegt Luke vol woede en hij klopt op de deur. Het maakt me best wel bang. Volgens mij is er iemand bij hem, ik weet niet wie maar die gene kalmeert Luke wel. "We kunnen ook zo praten!" Zeg ik een beetje bang. "Ugh..kom je wel zo dan?" Vraagt Luke. "Ja belooft!" Zeg ik en ik hoor dat hij en die andere weglopen

--

Ik heb net gedoucht. Ik vraag me echt af waarom Luke zo graag met mij wou praten.
Ik pak wat kleding en trek dat aan [zie media]. Op et werk kijg je toch een ander shirt aan dus het boeit niet echt wat ik aan trek, maar ik vind dit wel leuke kleding.
Ik doe mijn haar in een knot, en ik doe snel nog wat mascare en oogpotlood op, en loop naar beneden.

"Heeyy!" Zeg ik vrolijk. Als ik de woonkamer in loop zie ik daar die jongen van het park. MICHAEL!! Zou hij mij nog herkenen.

"Hey." Zeggen ze allebei. "Kun je even komen zitten?" Vraagt Luke. "Ja..." Zeg ik en ik ga zitten. Straks herkende michael mij op een foto ofzo en heeft hij alles al aan Luke vertelt!!

"Wat is er?" Vraag ik twijfelend. "Ken jij Michael?" Vraagt hij. "Hij zit toch in jouw band?" Vraag ik dan maar.   "Ja, maar heb je hem een keer eerder gezien? Wees eerlijk!" Zegt Luke streng en bezorgd. Liegen of niet?!
"Nee, niet zo ver ik weet..." "Jij was dat in het park! Je was met Christian Collins!! En hij wou jou verkrachten!! En jij riep om hulp!!" Zegt Michael luid en gefrustreerd. "Sanne, de waarheid! NU!!" Zegt Luke nu nog strenger. Ik blijf stil.
"Doet Christian jou pijn?" Vraagt Luke boos. Ik slik even en denk na over wat ik wil zeggen. "Nee, Chris heeft mij nog nooit wat aan gedaan..." "Zeker weten? Je zou me de waarheid zeggen, ik wil niet dat je liegt!" Zegt Luke. "Ja ik weet het zeker." Zeg ik. Ze kijken me aan alsof ze niks geloven... Hopelijk geloven ze me gewoon! Er volgt een ongemakkelijke stilte...

"Michael gaat nu naar Iris, dus zal ik jou naar je werk brengen? Dan haal ik je ook weer op." Zegt Luke lief. "Ja graag!" Zeg ik. "Oke laten we dan maar gaan." Zegt Luke en we staan alle drie op. En we lopen naar de auto's.
"Leuk shirt trouwens!" Zegt Michael voor hij zijn auto in stapt. "Dankje!" Zeg ik en ik stap de auto van Luke in. Hij start de auto en rijdt weg.

"Sanne? Ik snap het als je het niet wilt zeggen als Mikey er bij is, dus sprak je echt de waarheid?" Vraagt Luke. Ik slik even. "Zeg me wat er is gebeurd!" Zegt Luke.
"Nou, Michael sprak soort van de waarheid..." Zei ik dat nou echt?!
"HEEFT CHRIS JOU VERKRACHT?!" Vraagt Luke boos. "Nee! Hij heeft me wel gezoend en geslagen, maar dat moest wel! Hij had geen andere keuze!!" Zeg ik paniekerig. "Tuurlijk had hij een andere keuze! Je zoent je eigen halfzusje toch niet zomaar! En als ze dan ook nog om hulp roept!" Zegt Luke nu iets minder boos maar meer met verbazing. "Klopt maar hij moest wel!" Zeg ik. "Waarom moest hij dat doen dan?!" Ik adem even diep in. Luke weet hetvover dat loverboy gebeuren... Dus mischien kan ik hem een deel vertellen.
"Er hangen veel camera's in het park. Die camera's zijn van zijn baas dus moest hij dat wel doen! Zijn baas dwong hem!!" Zeg ik. "Als nog!" Zegt Luke en zijn woede begint weer te komen. "Luke, anders werd ik zoizo verkracht door zijn baas! Chris hielp mij met ontsnappen..En dat doet hij met veel meisjes...Hij helpt ze.." Zeg ik een beetje bang voor wat Luke gaat zeggen. "Was jij een..?" "Nee!" Zeg ik vlug.
"Je zegt me alles toch?" Vraagt Luke en hij word alweer wat rustiger. "Ja. Maar ik wist dit allemaal nog niet toen het gebeurde... Ik wist niet eens dat ik een halfbroer had..." Zeg ik kalm.