WAIT!!help me...

~42~ cry

POV Sanne

Ik heb nog geen oog dicht gedaan. Ik wil mijn mama terug...
"Baby?" Ik draai me spontaan om en ren in Luke's armen. Gigantische tranen komen te voorschijn en verdwijnen weer in zijn shirt. Luke wrijft voorzichtig over mijn rug en drukt kleine kusjes op mijn kruin. Zo blijven we even staan, geen idee hoe lang.

"Hoe is het gebeurd?" Vraagt Luke als we op de bank zitten. "I-iemand r-r-reed in op-p h-haarr aut-to." Stotter ik nog net tussen het snikken door. "Wat erg voor je." Ik slik even en veeg een paar tranen weg. "H-Hij w-was d-d-dr-dronken..." Zeg ik tegen Luke, hij kijkt mij met medeleven aan. Ik laat mijn hoofd op zijn borst vallen, mijn tranen vinden hun weg naar zijn shirt. "S-sorry, i-ik haal w-wel een n-nieuwe." Ik wijs naar het shirt en sta op om weg te lopen. Luke pakt voorzichtig mijn hand beet en kijkt mij aan. "Heb jij wel geslapen vannacht?" Vraagt Luke bezorgd. Luke haalt en paar tranen weg met zijn duim en kijkt mij bezorgd aan. "Niet liegen." Hoor ik zijn stem vertellen. Ik schud zachtjes mijn hoofd van links naar rechts. "Heb je wel wat gegeten?" Weer schud ik mijn hoofd langzaam. Ik kijk naar mijn voeten waar ik tranen naar beneden zie vallen. Ineens lig ik in 2 sterke, warme armen. Ik leg mijn hoofd op zijn borst, en luister naar zijn hart slag. Luke legt me in bed en trekt langzaam mijn broek en shirt uit. Hij doet mijn bh uit, daarna trekt hij een shirt van hem over mijn hoofd, hij slaat een deken om mij heen,  Luke hurkt naast me zodat ik recht in zijn prachtige ogen kijk. Mijn moeder vond dat ook mooi aan Luke... "Probeer wat te slapen, je moeder wilt dat ik goed voor je zorg. Ik ga de troep beneden even schoonmaken." Zegt Luke met een zachte en lieve onder stem. Hij plaatst een zacht kusje op mijn voorhoofd. "Luke?" Luke draait zich meteen om en kijkt mij aan. "Wil je bij mij liggen?" Vraag ik zachtjes aan Luke, hij knikt en doet langzaam en voorzichtig zijn broek uit. Als hij zijn shirt uit doet zie ik dat hij getraind heeft. Hij kruipt in bed en slaat zijn armen om mij heen. Ik leg mijn hoofd op zijn borst. "Luke? Heb je getraind?" "Ja, is het te zien?" "ja,"giechel ik, "maar we vinden die dader toch wel?" "Tuurlijk wel, maak je maar geen zorgen." Zegt Luke zachtjes en drukt een kusje op mijn kruin.

Ik begin weer te snikken, dus ik stop mijn hoofd in mijn kussen. Ik voel een hand die over mijn schouderblad wrijft, maar na een minuutje trekt hij mij omhoog en legt mijn hoofd op zijn borst en zijn armen om mij heen. "Je mag wel huilen, ik vind het niet erg als je huilt." Fluistert Luke in mijn oor.

Uiteindelijk krijgt Luke mij rustig, maar ik kom niet inslaap. Luke stapt uit bed en gaat naast mij staan. Ik bekijk hem, hij ziet er prachtig uit, zoals altijd. Luke tilt me uit bed en loopt de trap af met mij in zijn armen. Hij zet me pas neer als we in de muziek kamer zijn. "En nu kun je even al je emotie kwijt." Zegt Luke. Ik ga als eerst achter de vertouwde vleugel zitten. ik laat mijn handen op de toetsen hangen en adem even diep in en uit. Ik begin wat noten te spelen tot het een bekend lied vormt: Broken Home, alle gedachtes over mijn ouders tollen door mijn hoofd. Ik stop niet met spelen, ik laat het allemaal over mij heen komen. Als ik bij het tweede refrein kom voel ik een paar tranen, maar ik negeer ze, even later hoor ik Luke zachtjes op zijn gitaar mee spelen. Als we klaar zijn speel ik zelf nog wat noten. Ik schrik kort als ik Luke's armen om mij heen voel, maar een kusje in mijn nek ontspant mij meteen.

"Luke? Ik wil naar huis, mijn oude thuis." Zeg ik tegen Luke, hij knikt als antwoord. "Ik breng je wel." Ik knik. Ik scheur de deur open en loop weg tot Luke me terug het huis in trekt. "Misschien moet je een broek en een bh aan doen, en ik moet ook kleren aan." zegt Luke wijzend naar het shirt dat ik aan heb. Ik knik en geef Luke een random knuffel. Het voelt warm en fijn. Zodra we terug trekken lopen we naar boven om ons vlug aan te kleden. Daarna stappen we in de auto en rijden we naar mijn oude huis, van mijn moeder.

Daar aangekomen zie ik de fiets van Madelon en de auto van Michael staan. Ik steek mijn sleutel in het sleutelgat en open zo de deur. Als Madelon mij ziet loopt ze gelijk in mijn armen, we huilen even samen maar gaan dan op de bank zitten. Ik geef Michael ook even een knuffel.