WAIT!!help me...

~43~ gone

POV Salisa

"Hey handsome." Roep ik naar Ashton als ik hem zie aan komen lopen. "Hey beauty." Zegt hij lief en drukt een kusje op mijn lippen. "Zullen we naar starbucks nog voordat je moet oppassen??" Ik knik als antwoord. We hebben onze armen in elkaar gehaakt en lopen dan naar de dichts bijzijnde starbucks.

Ashton bestelt wat en betaalt het, zoals gewoonlijk.

Ashton en ik passen veel samen op bij dat gezin. Hij is zo lief tegen de kinderen. Hij leert Tommy en Kim drummen, wat erg schattig is.

"Schatje, je telefoon gaat af." Ashton wijst naar mijn telefoon die hevig trilt, ik word gebeld door Sanne. "Ik neem even op." Zeg ik en neem op.

S: heey

L: hai

S: Luke? Wat is er? Hoezo bel jij met de telefoon van Sanne?

L: nou, uhm.. Heeft Sanne je al vertelt over haar moeder??

S: ja, vanochtend

L: Sanne ging dus naar haar vader toe, om te vragen of hij het had gedaan

S: Ow gosh...

L: ik weet niet wat daar gebeurd is, ze wou alleen gaan, maar nu is ze nergens te bekennen. Haar tas en penny board lagen bij het bushokje voor de gevangenis

Die ochtend in Australië

POV Luke

Ik word wakker in een leeg bed. Ik trek een broek aan en roep: "Sanne?" Maar ik krijg geen gehoor.

Ik loop naar beneden en langzaam hoor ik het geluid van een oud One Direction lied, ik ken de titels niet echt dus heb ik geen idee welke dit is. Ik loop door de woonkamer en zie een deur open staan.

De deur lijdt naar de kamer met de openhaard, die aanstaat, net als de tv waar de muziek dus vandaan komt. Sanne ligt op de grond met een zak chips in haar armen.

"Sannie?" Ik schud haar langzaam heen en weer. "NEEE!!" Gilt ze en gooit de zak chips in de lucht. "Sorry." Zegt ze en staat op om de stofzuiger te halen, ik hou haar tegen. "Ik ruim het zo wel op, hoelang lag jij hier al??" Ze kijkt even hoe laat het is. "Sinds half 5 ongeveer." Ik knuffel haar, ze heeft echt moeite met de dood van haar moeder. "Hoezo luister je dat?" Vraag ik wijzend naar de oude videoclip van 1D. "Ik was fan, ik luisterde het altijd met mijn moeder." Vertelt ze met een waterig lachje.

"Wil je haar lichaam zien?" Vraag ik voorzichtig. Ze haalt haar schouders op. "Vind je het eng?" Nu knikt ze. "Begrijp ik." "Nee, je begrijpt het niet. Jouw moeder leeft nog!!" Schreeuwt ze, Sanne duwt me van haar af en loopt het huis uit. "Sanne!!" Roep ik haar na. Ze loopt in haar fucking pyjama!!

Ik trek snel een shirt aan en pak het vest van mij voor haar. Ik spring in mijn schoen om naar buiten te gaan.

Okay, waar moet ik heen?! "Hey Luke, ik kom Sanne ophalen voor een brunch, we hadden afgesproken." Zegt Michelle die ineens bij mij op de stoep staat. "Ze is weg." Zeg ik denkend aan waar ze zou kunnen zijn. "Hoe bedoel je 'weg'?" Vraagt Michelle verwart. "Geen tijd voor uitleg, waar gaat ze heen als ze boos/verdrietig is?" Vraag ik terwijl ik Michael vraag of Sanne daar is via whats app. "Uhm, park, het cafe, het bos of Starbucks." "Oke, ga jij naar bos en park?" Michelle knikt en fietst weg. Ik pak de auto en rij naar et centrum, ik storm de starbucks in. "Sanne?!" Schreeuw ik een beetje. "Luke? Sanne is hier niet." Zegt een jongen met donker bruin haar, volgens mij heet hij Kevin, een vriend van Sanne en Michelle, toch? "Ow, oke. Als ze hier is kun je me dan bellen?" "Als ik je nummer mag." Ik knik, Kevin geeft mij zijn telefoon en ik zet mijn nummer er in. "Thanks, maar hoezo zoek je Sanne?" "Lang verhaal, ik ga veder met zoeken. Later." Ik zwaai en loop snel de starbucks uit.