Deel 3

127 9 0
                                    

We kwamen aan bij de huisarts. Pascall liep met veel pijn in zijn buik naar binnen. Jer liep samen met Pascall. Link hielp me mee. Nog steeds voelde ik me duizelig. Het is maar goed dat ik nu naar de huisarts ging. Dan kan ik zeker weten of er iets mis is met mij. 'Hallo. Hebben jullie een afspraak?' We keken elkaar aan. Niemand had de huisarts gebeld. Dat is freaking onhandig van ons. 'Nee maar het is een beetje heel erg nodig.' De vrouw keek mij verbaasd aan. 'Ik zal kijken wat ik kan doen voor je.' Ze keek heel snel door haar computer.

Tenminste dat leek zo. 'Dokter van Grunsven (#mijndokter) heeft nu wel even tijd.' We knikte en liepen de gang door. Dokter van Grunsven stond al in de deuropening te wachten. 'Kom maar binnen.' Met moeite liepen ik en Pascall naar binnen. 'Wat is er gebeurd?' Hij keek ons een beetje bezorgd aan. 'Er was een jongen en die sloeg mijn neer en stompte Pascall in zijn buik.' Iedereen knikte instemmend. 'Zullen we dan beginnen met Pascall?' Ik knikte snel zodat Pascall niet kon tegenstribbelen. Pascall ging met tegenzin op zo'n bed zitten. 'Doet het pijn als ik het aanraak?' Pascall knikte heel langzaam.

Link en Jer keken me bang aan. 'Je moet dit dragen en gewoon heel rustig aan doen.' Pascall knikte en stond weer op met pijn. Dat zag je aan zijn gezicht. Dokter van Grunsven liep langzaam naar me toe. Hij ging voor me op zijn hurken zitten. 'Ben je duizelig als je opstaat?' Ik knikte. Hij haalde een beetje haar weg. Link keek me daarna een beetje bleek aan. Dokter van Grunsven keek nog even en liep daarna naar zijn bureau. Hij schreef opeens heel veel op. 'Je broer moet gewoon dat ding om. Jij moet vanavond een icepack tegen de zij van je hoofd aanleggen. Je hebt daar namelijk een wondje.'

Dit verklaart wel waarom ik zo duizelig ben. Niet dat het het veel beter maakt. Met zo'n alle bedankte we dokter van Grunsven. Link hielp me weer omhoog komen. We liepen langzaam naar de auto. Veel sneller dan dat ging het ook niet. Toen we allemaal in Link's auto zaten renden we best snel naar huis. Dat was wel fijn. Ik ga namelijk op bed liggen. Mijn koppijn is immens groot. We kwamen al snel aan. 'Ik ga naar bed. Mijn koppijn is immens groot.' Link knikte en hielp me naar binnen. Pascall en Jer gingen gewoon naar de woonkamer.

Link en ik liepen samen naar boven. 'Volgende keer ben ik er wel op tijd.' Link legde me neer op mijn bed. 'Het is niet jou schuld. Hij stond opeens in de achtertuin.' Ik keek Link met een klein glimlachje aan. Natuurlijk is het niet zijn schuld dat Bradd me zo aanvalt. Alleen dat heeft hij nog niet door. Link schoot opeens op en rende naar beneden. Ik keek hem verbaasd achterna. Dat was heel apart. Na een paar seconde hoorde ik weer iemand naar boven komen. Het was Link met een icepack. 'Dank je.' Link legde hem bij mijn wondje en liep weg.

/Pascall/
Samen met Jer liep ik naar de woonkamer. Link en Peline gingen naar boven. Peline had namelijk heel erge koppijn. 'Pascall, wie heeft dit nou gedaan? Ene Bradd ofzo?' Ik knikte. Dat rotkind! 'De ex van Peline.' Het is maar goed van haar dat ze niet meer met dat rotjoch heeft. Opeens begon Peline's telefoon te trillen. Bradd belde haar. Ik keek naar Jer. Jer pakte de telefoon en nam op. Sorry nog van die vechtpartij. Maar voor je broer boeit het me niks. Gelukkig had ik net op tijd mijn telefoon erbij gepakt met een spraakopname.

Als Peline zich weer beter voelt ga ik haar dit laten horen. Dan kan ze zelf kijken wat ze ermee doet. Praat nou Peline. Zeg niet dat je broer in de buurt is. Jer die keek me aan. 'Onder andere is de broer hier maar ook haar vrienden.' Ik moest eigenlijk lachen maar ik moest het tegen houden. Zeg dan maar tegen Pascall dat dat nog maar een waarschuwing was. Bradd hing op. Jer en ik keken elkaar aan. 'Wtf heeft hij tegen mij? En vooral tegen Peline? Die zijn vriendin was.' Jer haalde zijn schouders op. 'Bel anders Joost of Harm. Misschien weten die iets.'

Ik knikte en toetste het nummer van Joost in. Yoo what's up? 'Joost, Peline en ik hebben een groot probleem.' Wat dan? Is er iets erts gebeurd? 'De ex van Peline en een vriend van hem hebben ons in elkaar geslagen. Hij belde net Peline en zei dat het nog maar een waarschuwing was.' Wat ga je nu doen? Het lijkt me niet verstandig om daar te blijven. 'Ja maar waar moeten we anders heen?' Kom bij een van ons slapen. Hij weet vast niet waar we wonen. 'Dat is slim. Alleen een probleem. Peline heeft barstende koppijn en ik heb geen auto.'

Vraag of dat Link ofzo je brengt. 'Zal ik doen. Maar bij wie blijf ik slapen?' Blijf dan gelijk bij Link als hij jullie brengt. 'Ja. Maar ik ga dan nu ophangen. Dan ga ik alles pakken. Spreek je later.' Later. Ik legde mijn telefoon op de salontafel voor de bank. 'Het is raar dat het nou net bij jou gebeurd.' Ik haalde mijn schouders op. Het was duidelijk dat Bradd iets van wraak wilt op Peline. Maar waarom? Peline is een lief en eerlijk meisje. Ze heeft waarschijnlijk niks verkeerds gedaan. Link kwam na een tijdje eindelijk beneden. 'Peline gaat denk ik slapen.' Ik en Jer knikte. Link keek ons bezorgd aan.

'Wat is er?' Ik gaf Link mijn mobiel met de opname. Link keek ons eerst bang aan. 'Speel maar af.' Link klikte op afspelen en luisterde aandachtig. Na het fragment keek hij ons verbaasd aan. 'Dat hij lef heeft om je nog te bellen. Nou ja, Peline dan.' Jer en ik knikte allebei. 'Daarom wil ik je vragen of wij bij jou mogen slapen?'

My Brother Is A FREAKING StreamerWhere stories live. Discover now