My Brother Is A FREAKING Streamer

Deel 13

/Link Pov/
Bradd duwde de spuit langzaam uit in haar nek. Tranen kwamen bij mij naar boven. Maar ik moest ze in houden. Ik wou geen mietje lijken. Zeker niet tegenover Bradd en zijn kut vrienden. Haar ogen werden groot. 'En hoe voel je nu, hè?' Harm gooide het mes dat hij in handen had in het been van de vriend van Bradd. 'Laat haar maar los.' Voor mijn gevoel werd alles zwart voor Peline. Ze viel best hard op de grond. Bradd en zijn vrienden liepen lachend weg. Samen met de andere jongens knielde ik langs Peline.

Ze lag verslagen op de grond. Dit heeft Peline nooit verdiend. Pascall tilde haar op en rende het hotel binnen. We moesten hoe dan ook naar het ziekenhuis. Alleen het probleem is dat alleen Peline Catalaans kan. 'Sure, can you please help us?' De man van de balie keek ons vragend aan. 'Where is the hospital?' De man pakte de telefoon. 'Should I call for you guys? So you don't have to speak Catalans.' We knikte met zo'n vijfen. Pascall ging op de bank zitten met Peline die op zijn schoot lag met haar hoofd. De man achter de balie begon een heel verhaal te praten in het Catalaans.

'They are coming to get her to the hospital.' We bedankte de meneer en gingen bij Pascall zitten. 'Wat zou hij in haar nek hebben gespoten?' Joost stelde die vraag en niemand keek raar op. We moeten er wel achter komen anders kunnen de dokters haar dadelijk ook niet helpen. 'Vast iets waardoor ze anders zou worden. Iets waardoor wij bang van haar zouden worden.' We keken dit keer wel allemaal vragend Harm aan. Hoe de hell weet hij dit? 'Bradd belde naar Peline. Toen we in de hotelkamer waren en toen zei hij dat.'

En Peline kenden wou ze niet dat wij erachter kwamen zodat wij nog wel een leuke vakantie hadden. Langzaam hoorde we dat de sirene van de ambulance steeds harder werd. Hij stond stil voor het hotel. Er kwamen twee mensen naar binnen. De man achter de balie wees naar ons. 'Is this her?' We knikte allemaal. 'Who is family? That is the only one who can come with us in the ambulance.' Pascall stond op en liep mee met de ambulance mannen. Eigenlijk wou ik ook graag mee, maar ik ben haar familie niet. Ik wil gewoon zeker weten dat het goed komt.

'Link, zullen we er anders heen rijden?' Ik knikte. Altijd als we iets moeten doen met de auto rij ik. Zo snel als we konden stapte wel allemaal in de auto. Joost was nog steeds aan het vloggen. Hij zei dat we naar Peline gingen omdat ze in het ziekenhuis lag. De reden waarom zei Joost maar niet want dadelijk wou Peline niet dat iedereen dat wist. Opeens kreeg Jer een berichtje binnen, zijn telefoon ging namelijk trillen. 'Het is van Pascall. Ze is al wakker. Alleen toen ik weg was zeiden de dokters dat ze schreeuwde.' Een zucht verliet mijn mond. Ze leeft nog.

/Peline Pov/
Pascall zat nog naast me. Volgens doktoren werd ik schreeuwend wakker. Wat mij meer boeid is of de rest nog oké is. Je weet maar nooit met Bradd en zijn fucking kut vrienden. Pascall had mijn hand vast. Tot mijn verbazing had ik helemaal geen buisjes aan mijn hand ofz. 'Gelukkig ben je wakker. De andere komen eraan.' Ik draaide mijn hoofd. Pascall haalde een paar plukjes haar voor mijn hoofd weg en deed ze achter mijn oor. Mijn ogen vielen weer langzaam weg. Maar dit keer van moeheid. 'Weltrusten. Neem maar goed je rust.'

'Gaat alles helemaal goed met haar?' Ik hoorde vaagde de stemmen van de Squad en Pascall. Mijn ogen openen lukte alleen nog niet. 'De doktoren zeiden van wel. Ik hoop dat het ook echt zo is.' Met veel moeite kreeg ik mijn ogen open. 'Ze is wakker.' Link sprong meteen op en liep naar me toe. 'Gaat alles goed met je?' Ik knikte. Ook al voelde ik mezelf niet helemaal. Er kwam een dokter opeens binnen. 'Can I talk to you in private friend of Peline?' Link knikte en liep met de dokter mee. Nu kwamen ook de rest van de jongens naar me toe gelopen.

'We zijn allemaal blij dat het goed met je gaat.' Er kwam een klein glimlachje op mijn gezicht. 'JONGENS! JONGENS!' Link kwam springend de kamer binnen. 'Oh, sorry Peline.' Ik had mijn handen op mijn oren. Maar niet door Link. Er was een geluid in mijn hoofd dat me niet zo aanstond. Ik ging rechtop zitten. En toen kwam het. 'AAAAHHHHHHHH!' Daarna herpakte ik snel adem. Alle jongens waren omgevallen. De tranen liepen over mijn wangen. Pascall gaf me gelijk een knuffel om te kalmeren. 'Laten we maar de TV hier aanzetten. Dan ontspan je even.'

Ik knikte langzaam. 'Jongens, kan ik jullie even spreken?' Iedereen knikte behalve Pascall. 'Ik blijf liever nu even bij Peline.' Ik keek met een glimlach hem aan. Pascall is soms lawaaierig maar toch wel lief. We krijgen zojuist bericht binnen dat er in het ziekenhuis een iemand is te komen overleiden. Dit was ongeveer twee minuten geleden, dus de familie is in tranen. Pascall en ik keken elkaar vragend aan. Schreeuwde ik daarom? Wat heeft hij mij gemaakt? Ik keek met een pokerface naar de TV. Ik stond op en liep weg uit de kamer.

'Wat ga je doen?' Zonder ook maar een kik te geven liep ik naar de lift. 'Iets wat ik al eerder moest doen.' Zo snel als ik kon rende ik naar Link's auto. Ik had de sleutel namelijk uit zijn broekzak gepakt. Ik starte de auto en scheurde weg. Voor het hotel parkeerde ik hem. Snel rende ik naar mijn kamer. Jet had mij mijn boog meegegeven. Dus kon ik me nu gaan uitleven op Bradd. Dat heb ik namelijk al zo lang willen doen. Maar zolang kon ik het niet doen omdat of mijn familie/vrienden waren erbij of we hadden nog verkering.