My Brother Is A FREAKING Streamer

Deel 19

Ik keek naar de vader van Bradd op een heel boze manier. 'Zij heeft letterlijk niks gedaan.' Pascall ging voor me staan. Ik keek een beetje naar beneden en zag bij de moeder een grote wond. 'Dus zij heeft dit niet gedaan!?' De man pakte haar arm stevig vast en wees hem richting mij. 'Nee, je vrouw heeft zichzelf besneden. Nou blij?' Pascall duwde me naar achter zodat ik minder zou uitvallen op die mensen. De vader keek nu heel boos naar mij. Ik ging voor iedereen staan. 'Sla me. Ik weet dat je dat wilt.'

De vader maakte zijn vuisten klaar om op mijn gezicht af te gaan. Net voor mijn gezicht hield ik hem tegen en draaiden zijn hele arm om. 'Zie je wel? Ze doet andere pijn.' Ik liet zijn arm los en keek hem boos aan. Pascall legde zijn handen op mijn schouders. Vast zodat ik rustig zou worden, het enige probleem is dat het niet werkte. 'JIJ LAAT DAT KUTJOCH VAN JULLIE ALLES MAKEN! AL ZOU IK DOOD GESCHOTEN WORDEN ZOUDEN JULLIE ZEGGEN DAT HET MIJN SCHULD IS! OH DAN MOET JE EENS WETEN WAT HIJ ALLEMAAL TEGEN MIJ EN IEDEREEN HIER DOET!'

Met dat draaide ik me om en liep weg. Iedereen volgde me gelukkig. We gaan toch weg morgen dus het maakte me allemaal niks meer uit. Veel zin in zijn familie had ik niet. Toen we in de lift stonden trok Pascall me in een knuffel. 'Sorry van dit alles.' Er rolde een paar tranen. Ik pakte Pascall hem beter vast. Het was fijn dat Pascall zoveel om me gaf. 'Het is niet jou schuld.' Ik praatte expres zachtjes tegen hem. Pascall moest weten dat ik ook om hem gaf. De lift ging open en samen met Pascall's arm om me heen liepen we naar de kamer.

'Wat is er gebeurd?' Link keek me bezorgd aan. 'Ouders van Bradd. Ik ga slapen.' Iedereen knikte begrijpend. Aan de barstende koppijn die ik had heb ik ook niet erg veel. Morgen ga ik gewoon vrolijk naar huis. Dat is een eis van mij! Ik pakte mijn telefoon en keek nog even op app. Ik krijg ook steeds meer meldingen van twitter. Met een zucht legde ik mijn mobiel weer weg. 'Waarom ik?' Een traan rolde over mijn wang. Met diepe verdriet viel ik in slaap.

****

Ik werd wakker door een Jeremy die me wakker schudde. 'Opstaan! We gaan zo.' Langzaam opende ik mijn ogen. Nog steeds had ik hoofdpijn. Het is heel raar want ik heb het gevoel alsof ik alles over de hele wereld hoorde. Ik ging rechtop zitten. 'Jeremy, je moet even weg.' Jer keek me verbaasd aan maar ging niet weg. Opeens slaakte ik een schreeuw uit. Die was zo luid dat de rest gelijk naar de kamer kwam. Iedereen had zijn handen voor hun oren. Ik kon niet stoppen hoe hard ik het ook probeerde.

Link die liep met veel pijn naar me toe en pakte me stevig vast. 'Rustig. Het komt goed.' Op een of andere manier kalmeerde ik. Link hield me daarna nog even vast. Met tranen in mijn ogen keek ik iedereen aan. 'Rustig maar. We gaan erachter komen.' Link duwde mijn hoofd op zijn schouder. Het voelde best wel vertrouwd. Iedereen ging om me heen zitten. Er rolde onderhand veel tranen over mijn wangen. 'Kom. We moeten wel op tijd zijn voor het vliegtuig.' Ik stond op en liep naar de kamer met alle koffers.

We pakte al onze koffers en liepen naar een taxi. Pascall en Harm hadden ons uitgecheckt. We lieten ons ophalen door een taxibusje. Zodat we er allemaal inpasten. We reden naar het vliegveld. Nog een paar minuten en we zijn onderweg naar Nederland. Link keek me de hele tijd bezorgd aan. 'Ik ben blij dat we terug gaan. Vooral omdat ik Julie weer wil zien.' Link en Jer begonnen te lachen.

Na een hele lange saaie terugreis
'BITCHEZZZ I AM BACK HOME.' Iedereen liep lachend achter me aan. Toen we alles hadden neergezet en eindelijk in de woonkamer zaten kwamen Caitlin en Jet binnen. Ik sprong op en ging ze knuffelen. Jer stond op en kuste Jet gelijk. Het zag er wel schattig uit. 'En het koppel is weer samen.' Jer rolde met zijn ogen. Ik wist dat hij heel erg Jet had gemist. 'Je moet meekomen met ons.' Jet en Caitlin trokken me mee aan mijn armen naar boven. Toen we boven kwamen deed Caitlin haar handen voor mijn ogen.

Ik hoorde dat er een deur open ging. Ik werd zowat naar binnen geduwt. Caitlin haalde haar handen weg. Het eerste wat ik zag is dat Marnick nog een ding neer hing. 'Aangezien dat je je kamer wou herinrichten. Hier is het dan.' Ik keek met grote ogen de kamer rond. Het was nu echt mijn style. Tegen de muur bij het raam stond een setup voor mij. Daarnaast op die muur hingen een aantal wapens. 'En?' Ik keek nog naar mijn bed. Die hebben ze zelfs helemaal veranderd. Ik draaide me om en sprong op ze af van blijdschap.

'Dank je dank je dank je.' Ik keek om en zag Marnick daar staan. 'Kom bij de knuffel.' Marnick glimlachte en kwam er akward bij. We waren klaar met knuffelen toen de rest net binnen kwam. 'Dit ziet er zo cool uit.' Link en Jer liepen vol verwondering naar binnen. 'Hebben Jet en Caitlin gedaan voor mij.' Pascall keek een beetje moordend naar mij. Van hem mocht ik nooit iets gevaarlijks doen of uberhaupt hebben. Link pakte mijn boog van het standaard waar die aanhing. 'Link, raak die maar niet aan.'

Zo snel mogelijk pakte ik mijn boog terug en hing hem terug. 'Mijn kleine zusje is gevaarlijk.' Pascall die legde zijn arm over mijn schouder. Ik rolde met mijn ogen. Ik weet namelijk dat Pascall er helemaal niet van houd als ik wapens heb. Caitlin keek me lachend aan. 'Wat?' Ze deed een teken dat ik moest meekomen.

Toen we samen alleen (logica) op de gang stonden trok Caitlin me mee naar Pascall's kamer. Daar zag ik het gelijk al staan. Ze hadden een nieuwe kooi voor Kappa gekocht. Deze was geel met van allerlei dingen om mee te spelen.

Hope you all like it! Ik heb me best gedaan... Weten jullie misschien iets dat ik nog in dit boek kan doen?