My Brother Is A FREAKING Streamer

Deel 4

/Peline/
Ik werd wakker en zag dat mijn kledingkast overhoop lag. Wat the hell moet Pascall met mijn kleding? Ik loop nog een beetje duizelig naar Pascall's kamer. Tot mijn grote verbazing is niemand daar. Behalve Kappa dan. Ik loop naar de kooi en pak Kappa eruit. Hij gaat met mij mee naar Pascall zoeken. Of hij dat nou wil of niet. 'PASCALL!' Ik riep naar beneden op de hoop dat ik een reactie terug kreeg. 'Ja wat is er?' Pascall ging aan de trap staan. 'Waarom the hack zat je in mijn kledingkast?' Pascall kreeg een hele grote glimlach op zijn gezicht.

'Ik moet je iets vertellen.' Pascall's gezicht werd gelijk minder blij. Ik keek hem vragend aan. Het was vast iets ernstigs anders zou hij niet zo kijken. 'Ik kom eraan.' Samen met Kappa liep ik naar beneden. Toen ik door de deur liep zag ik Link op de bank zitten. 'Wat doet Link hier?' Pascall maakte een teken dat ik moest gaan zitten. 'Waarom moet ik gaan zitten?' Pascall zuchtte. 'Ga nou maar gewoon zitten.' Ik rolde met mijn ogen. 'Niet voordat ik weet waarom ik moet zitten.' Pascall stond op en duwde me op de bank.

'Dat kan ook.' Ik moest lachen van Link's opmerking. Langzaam haalde ik Kappa uit mijn armen. Pascall keek me opeens boos aan. Hij had moeten weten dat ik Kappa zou pakken. Naast me hoor ik Link gniffelen. 'Luister dit.' Pascall gaf mij zijn mobiel. Even twijfelde ik of ik het zou moeten vertrouwen. Pascall pakte Kappa terug. 'Luister dan.' Het leek erop dat Link niet kon wachten totdat ik het hoorde. Nu vertrouwde ik het nog minder dan eerst. Pascall keek ook of ik moest luisteren. Ik klikte uiteindelijk toch op play. Eerst hoor ik mijn beltoon. Boos keek ik de kant op van Link en Pascall. Snel luisterde ik verder. Opeens hoorde ik een beetje een telefonische stem die me te bekend klonk.

Het was die van Bradd. Uit bangheid sloeg ik mijn hand tegen mijn mond. Hij zie dat het nog maar een waarschuwing was! Die vuile rat. Na een tijdje hoor ik Jer's stem. Onder andere is de broer hier maar ook haar beste vrienden. Ik moest lachen van die opmerking. Niet veel seconde daarna stopte het fragment. Ik gaf Pascall zijn mobiel terug. Link pakte me vast en gaf me een knuffel. De tranen rolde namelijk over mijn wangen. Ik was nu oprecht bang. Link die hield me nog even vast. Het was wel fijn om nu een vriend bij je te hebben. Link liet me langzaam los en keek me bang aan.

Een paar tranen rolden over mijn wangen. Pascall keek me bedroefd aan. 'Hij zei dat hij niks tegen ons zou doen.' Ik stond op van de bank en liep naar de gang. 'Wat ga je doen?' Link en Pascall stonden achter me om me vast tegen te houden. Ik trok me jas aan en pakte mijn telefoon. Snel even een appje naar Jet sturen. Je weet vast al dat Bradd terug is. Breng jij je weet wel wat? Ik sloot mijn mobiel af en ging naar de garage. 'Je gaat toch niet...' Link keek me bang aan. Pascall keek ons verbaasd aan. Die wist helemaal niet waar dit over ging. Van pap en mam mag ik nog niet op de motor rijden. Te jong, geen rijbewijs, blablabla. Alleen Link wist dat ik toch op de motor rij.

Ik pakte de motor en startte hem. Pascall probeerde hem nog stil te zetten. Maar ik was natuurlijk veel te snel weg. Ik reed naar een leeg veldje waar ik en Jet altijd afspreken. Na een paar minuten kwam Jet al aan. Blijkbaar was ze toch niet bij Jer zoals verwacht. Ze kwam aan met een hele grote zak. Zo snel als ze kon kwam ze bij mij achterop zitten. We racete weg, op weg naar Caitlin. Ze is vast naar Marnick. Zo snel als we konden reden we naar Marnick. Na ongeveer een uur kwamen we aan. We belde met zo'n tweeën ongeduldig aan. Marnick deed na een tijdje open. 'Ik was een video aan het opnemen met Caitlin.' We knikte en liepen samen met Marnick naar boven. 'CAITLIN!' Met zo'n tweeën sprongen we op Caitlin af.

Marnick keek ons deze keer niet zo vragend en vreemd aan. Hij snapte denk ik vooral niet waarom Jet een grote zak bij had. Samen met Caitlin liepen we weer naar beneden. 'Marnick, ik ben zo snel mogelijk terug.' Marnick knikte. Nog snel zoende ze elkaar. Na die zoen konden we eindelijk gaan. 'Je kan me altijd bellen als er iets is.' Caitlin knikte en pakte haar fiets. Want ja, ze had nog geen motor. Ik officieel ook nog niet maar hun weten ook dat ik dat stiekem doe. 'Hou je achterop vast Caitlin.' Langzaam voelde dat ik veel meer kracht moest zetten omdat er opeens iemand met een fiets aan hing.

Niet heel veel later kwamen we aan bij Caitlin's huis. Ik parkeerde mijn motor en liep gelijk met Caitlin en Jet mee naar de kelder. Daar gingen we even wat stoom afblazen. Nou ja, vooral ik. Caitlin haalde de Bradd pop erbij. Sinds dat het uit is heeft Caitlin zo'n pop. Speciaal voor mij om hem een soort van in elkaar te slaan. Jet legde de zak open.