Ablamın yanına giderek yüzünü avucumun içine aldım. Ağlamaktan gözleri kıp kırmızı olmuştu. Icimde bir burkulma hissettim. Yine, yine üzmüşlerdi benim minnoşumu... Ablam tek kelime dahi etmeden sarılarak ağlamaya başladı. Her hıçkırarak ağlayışında daha sıkı bastırdım kafasını omzuma. O böyle ağlarken bende ağladım. Ablamin acılarına eşlik ederek onunla birlikte feryat ettim..
Ne kadar zaman geçmişti? Ne zamandır ablamla ağlıyorduk? Ablam sakinleşince onu kendimden uzaklaştırdım. Onu şimdilik sıkboğaz etmeyecektim. Gülümseyerek yatağa yatmasını, ona sıcak süt getireceğimi söyledim. Başını sallayarak odaya geçti. Yerdeki cantami alıp bir kenara koydum ve odaya geçip üstümü değiştirdim. Mutfağa geçip süt ısıtmaya başladım. Sütten nefret etmeme rağmen ablam bayılırdı. Bazenleri sırf onunla dertleşmek için süt içerim. Süt kaynayınca kupa bardağa koyup ablamın odasına gittim. Yatakta oturmuş, dizlerini kendine çekmiş boş boş etrafa bakınıyordu. Yanına gidip yatağın ucuna oturdum. Kupayı gözünün önüne götürdüm. Ürkerek bana baktı. Sonradan gülümseyerek kupayı aldı.
"Dinliyorum?"
"Ben.. galiba yine boka battım. " acı acı gülümsedi.
"Tamamını dinliyorum?"
~~~
Gece boyunca ablamla dertleşmiştik. Gerçi o konuştu bende salakliklarını yüzüne vurdum. Ablam benden 2 yaş büyük. Ailem beni buraya yollarken tek kalmamam için onu da göndermişti. Garsonluk yapıyordu bir kafede. Ufak tefek bana yardım etmeye çalışıyordu. Kalbini yediğim.. mağazaya gelip odama geçtim. Içeride masamda oturan kişinin suratına bakmak için başımı kaldırdım. Yoongi sandalyeme oturmuş bana bakıyordu.
"Niye beni beklettin?"
"Bu gün mü gelecektiniz?"
Göz devirdi. "Uzatma. Kombinleri göster. "
Derin bir nefes alarak masama ilerledim. Çantamı masamın üstüne koyup içinde ki çizimleri çıkardım. Suratına dahi bakmadan uzattım.
"Kombinler bunlar. Içinden birini seçin lütfen. Seçtiğinizi bana bildi-"
"Çöp. Sahiden bunlarla mı geliyorsun bana?"
Bir an dalga mi geçiyor doğruları mı söylüyor ayırt edemedim. Anlamak için suratına baktım. Alaycı gözlerle bana bakıyordu. Gerçekten böyle mi düşünüyordu? Sırtımı dikleştirdim.
"Kombinlerimin gayet güzel olduğunu düşünüyorum. Bence siz zevklerinizi iyi olan şeylere yönlendirmelisiniz."
"Ne tesadüf? Bende zevkimin gayet iyi olduğunu düşünüyorum. "
"Pekala nesini beğenmediniz? "
"Neresini beğendiniz diye sorsan emin ol daha iyi olur. Dediğim gibi. Çöp."
Sakin kalmaya çalışarak elinde ki kağıtları çekip aldım.
"Tamam, düzelteceğim. Şimdi lütfen gidin. Çalışmaya başlamalıyım. "
Tek kelime etmeden ayağa kalktı. Gidişine bakmadan sandalyeme oturdum ve eşyalarımı çıkardım. Işlerimi yaparken bir yandan da kapı dedi gelecek mi diye kulak kabartıyordum.
~~
Uzun bir zamandan sonra ses gelmeyince kafamı kaldırıp etrafa bakma gereği duydum. Kafamı kaldırmamla iki çift gözle karşı karşıya gelmem bir oldu. İrkilerek geri çekildim.
"Siz.. Napıyorsunuz!?"
"Eğer bunu tasarlamaya devam edeceksen boşuna kendini yorma. Yine beğenmeyeceğim."
Hayretler içerisinde baka kaldım. Ciddi miydi bu?
"Yah, madem hiç birini beğenmiyorsunuz gelip kendiniz yapsanıza."
Ellerini cebine koyup masamın etrafından dolanarak yanına geldi. Kalem ve başka bir sayfa alıp çizmeye başladı. Her bir kalem darbesinde büyülenerek bakıyordum. Davranışları ve sözlerinin aksine kalem darbeleri nazikti. Tutuşu ise bambaşka. Kafamı kaldırmadan gözlerimle suratına baktım. Sanki dünyanın en güzel şeyine bakarmışçasına bakıyordu.
"Anladın mı? "
"Ne? Aaa şey dinlemedim. Tekrar söyler misiniz?"
Hareket eden eli durdu. Bu sefer kafamı kaldırıp baktım suratına gözlerinde yine o eski bakışları vardı. Yavaşça eğilerek yüzüme yaklaştı. Burnundan soluyarak konuştu.
"Bir daha.. Bir daha ben konuşurken dinlememezlikten gelme. Yoksa.. Yoksa senin için kötü olur."
Bir anda hızla geri çekilerek odadan kaçarcasına seri adımlarla dışarı çıktı. Kapıyı öyle sert vurmuştu ki yerimden sıçradım. Ben.. ne yapmıştım ki?
Merhaba ^^ üçüncü bölüm erkenden geldi. Bundan sonra iki günde veya üç günde bir gelecek büyük ihtimal.
Lütfen düşüncelerinizi ve begenmelerinizi eksik etmeyin 😊💕
