Üstüme üstüme yürümeye başladığında korkudan ben de geri geri kaçtım. Bir şey diyemiyordum.. Kapı çarptı. Ona bile korkup yerimden sıçradım.
"Bana bak."
Sorgulamadan dediğini yaptım.
"Telefonu süs olsun diye mi aldın? Benim bildiğim insanlar kullanmak için alıyorlar da.."
"Şey, süslerde süs olmaları amacıyla kullanılmazlar mı zaten?"
Saçmalıyorum, saçmalıyorum, sıçtım!
"Hala bekliyorum?"
Eğdiğim başımı kaldırıp yüzüne baktım. Dilim düğümlendi, bir şey söyleyemedim. Aptal gibi yüzüne bakabildim.
Sakinliğini korumak için derin bir nefes aldı.
"Sana bir şey soruyorum!?"
Bakmaya devam ettim.
"Sinirimi bozuyorsun.. Bunun nesi bu kadar zor!?"
Ağlamamalıyım... Ağlamamam lazım... Ağlamayacağım...
"DAHA NE KADAR BÖYLE BAKMAYA DEVAM EDECEKSİN!?"
Bağırmasıyla birlikte tuttuğum gözyaşlarımı bıraktım.
"BAĞIRMA BANA!"
Ağlamaya başlamama şaşırmış olacak ki bir anlık da olsa durakladı. Yutkunarak zorla konuştu.
"Siktir et."
Bir anda arkasını dönüp gitti. Kapıyı sertçe kapatmıştı. Olduğum yerde çöküp ağlamaya başladım.
Titremem geçinceye dek orada oturup ağladım. Zar zor ayağa kalkıp lavaboya gittim. Kendime bakma zahmetine dahi girmeden üstümdekileri çıkarıp attım. Suyun hazır olmasını beklemeden duşa girdim.
Kendime gelmeliydim..
Yaklaşık olarak iki saat öylece su altında durdum. Bornozuma sarılıp odama gittim ve üzerimi giyindim. Aşağıya inio koltuğa oturdum. Telefonu elime aldım. Ekranını açmadım, bekledim bir müddet. Derin bir nefes alıp açtım.
Gönderen: Yoongi
Saat sabahın dokuzu, bekliyorum.
Gönderen:Yoongi
On iki oldu. Gelmezsen aramaya başlayacağım.
Gönderen: Yoongi
Delireceğim! Artık bir şey de!
... (dahası var)
17.58
Gönderen: Yoongi
Pekala, evine geliyorum.
Hepsini tek tek okudum. Buraya geldikten sonra ne aramış ne de mesaj atmıştı. Hiç düşünmeden yanıtla tuşuna bastım.
Gönderen: Su
Yarın öğlen, tavukçuda.
•••
Kanepede gözlerimi açtım. Esneyip etrafıma bakındım.
Bugün, dün üç saatimi verip uzunca düşündüğüm şeyi diyecektim.
Ya ben üzülecektim ya da o..
Yavaşça kalkıp lavaboya gittim. Ardından kahvaltımı yaptım. Telefonuma bakmadığım aklıma gelince salona geçip telefonuma baktım.
Cevap yoktu.
Derin bir nefes alıp evi topladım. Aklımın dağılmasına ihtiyacım vardı. Temizlik yaptım. Öğlene doğru hazırlanmaya başladım. Üstüme rastgele şeyler geçirip evden çıktım.
Gelmeyebilirdi ama yine de bekleyecektim.
•••
Saat çoktan bir olmuştu. Üçüncü porsiyon tavuğumu yiyordum. Gelmedi.
•••
Üçe geliyordu saat. Yoktu. En sonunda kalkıp hesabı ödedim. Dışarı çıkıp ilerlerken çantamdan telefonumu çıkarmaya çalışıyordum.
"Düşeceksin."
Çantamda gezinen ellerim dondu. Yavaşça başımı kaldırıp sesin geldiği yöne baktım.
Buradaydı.
Yavaşça ona doğru ilerledim. Oturduğu bankta yanına oturdum. Önüme bakarak konuştum.
"Yeni mi geliyorsun?"
"Üç saattir buradayım."
"İçeride olman gerekirdi."
"Oradakileri rahatsız edebilirdik. Ben de burada bekledim." '*' içindekiler Yoonginin içinden geçirip diyemedikleridir.
"Mesaj atabilirdin?"
"Beklemek istedim." *Diyeceğin şeyden korktum.*
"Ben seni bekletmek istemedim. Sıkılmışsındır."
"..." *Hayır, seni izlemek eğlenceliydi.*
Bir süre sessiz kaldım. Derin bir nefes alıp Yoongi'ye doğru döndüm. Gözlerinin içine bakarak konuşmaya başladım.
"Üzgünüm. Ne istediğimi bilmiyorum. Nasıl davranmam gerektiğini de bilmiyorum. Tek bildiğim... Tek bildiğim ablamın daha önemli olduğu. Ona bunu yapamam. Hayır, özür dilemeyeceğim çünkü seni üzmedim. Sonuçta bu seçimi bana beni sevdiğin için yaptırmadın. Her neyse, saçmalıyorum.. Demek istediğim seninle bir şey değiliz. Sen benim için ablamın sevdiği çocuk, iş ortağımsın. Dahası yok. Ben de senin için sıradan, sevmediğin iş arkadaşınım."
Durup nefes aldım.
"İşimiz bittiğine göre, benimle bağın kalmadı ama benim seninle bağım kaldı. Ablamın sevdiğisin. Tek bağımız bu. Yani, öyle işte. Bu kadarız seninle."
"Doğru, haklısın." *Yanılıyorsun. Dediklerinin hepsi yanlış. Benim, sana bağlanacak olan bağlarım var. Aslında sana bağlandılar ama sen hissedemiyorsun...*
"Görüşürüz, Yoongi." Ayağa kalkıp ilerledim.
"Tamam.." *Gidiyorsun, nasıl görüşebiliriz?*
•••
Düz bir ifade ile yoluma devam edip eve gittim. Üzerimi çıkarıp kendimi yatağa attım.
Neden boş hissediyordum?
Ablam iyi olacağı için iyi hissetmem lazım.
Peki neden bir şey hissedemiyorum?..
